کنفرانس لندن درآيينه ي مطبوعات کابل

ولي انچه در خور تامل است نوع نگرش انتقاد اميزي است که به نحوي هر رسانه انرا مطرح بحث قرار داده است.

درکنار اين موضوع حذف نام شماري از اعضاي ارشد پيشين طالبان توسط شوراي امنيت ملل متحد نيز زمينه هاي بحث وتحليل هاي داغي را درروزنامه ها ورسانه هاي کابل موجب شده است.

روزنامه غيردولتي "نخست" ؛ درتيترصفحه نخست اش اين اقدام شوراي امنيت ملل متحد را به چراغ سبز جهان به شورشيان تعبير کرده است.

اين روزنامه سرمقاله اش را نيز به نشست لندن اختصاص داده است، درسرمقاله تحليل انتقاد گونه نسبت به اين کنفرانس ارائه شده است.

به عقيده نوسنده سرمقاله تلاش هاي جامعه جهاني درهشت سال گذشته درافغانستان فقط منجر به دولتي شده است که دران شکلي ازدمو کراسي اعمال ميگردد، درحاليکه از روح دموکراسي که درونمايه ان ساختار مردم سالاري است خبري نيست، به باور وي قانونمداري نيز درافغانستان جايگاه اش را بدست نياروده است.

دراين سرمقاله با آوردن فقره هاي استفهامي گونه، طوري وانمود ميگردد که نشست لندن هم به اين ساده گي که فکر ميشود موفق نخواهد شد.

وي مينگارد:

« نشست لندن ازاين جهت نقطه اي عطفي در روند سياسي افغانستان به شمار ميرود که ادامه وضعيت جاري نه براي جامعه جهاني و نه هم براي افغانها قابل تحمل است، بحران ونا به ساماني در نظام افغانستان به بلند ترين نقطه اي اوج رسيده است که تدوام ان منجر به شکست امريکا وديگر هم پيمانانش درجغرافيايي خواهد شد که درجهان به گوري امپراطوري ها معروف است».

همين روزنامه در مطلبي ديگري پيامد هاي نشست لندن را مورد توجه قرارداده است.

نوسنده اين مطلب با ديد ترديد اميز پرسش هاي جدي را راجع به زمين گذاشتن تفنگ توسط طالبان مطرح کرده است.

به باور وي « ايا پيشکش هاي حکومت افغانستان نوع رشوت سياسي پنداشته نخواهدشد؟».

روزنامه غير دولتي 8 صبح نيز در مطالبي به نشست لندن پرداخته است.

موضوع مذاکره با طالبان که بحث محوري نشست لندن بود در سرمقاله روزنامه 8 صبح به دست تحليل گرفته شده است.

نوسنده سرمقاله پس از مقدمه انتقاد اميزي مي نويسد:

«اعلاميه ملل متحد در مورد تبرئه رهبران طالبان در واقع چراغ سبزي است که ميتواند موضع اقاي کرزي را تقويت کند، تا چشم پوشيدن بر اجساد سوراخ سوراخ مردان، زنان، اطفال، نواميس بر باد رفته، بدن هاي کبود از ضرب شلاق طالبان، مزارع ومنازل سوخته به امر عادي بدل گردد».

وي ادامه ميدهد:

« اما مساله عمده واساسي اين است که برون کشيدن اسامي جنايتکاران از ليست سياه هرگز نميتواند خاطره هاي هولناک ووحشت زاي قتل عام ها، نسل کشي ها، کيبل کاري ها\{ لت کوب شديد با سيم هاي کلفت برق\}دست وپا بريدن ها . . . طالبان وبرادارن پاکستاني وعربي انان را از صحيفه تاريخ وصفحه وجدان هاي زخم خورده وروان هاي مجروح مردم افغانستان پاک گرداند».

نويسنده در تحليلي تند که در خصوص نشست لندن ومذاکره با طالبان مسلح وتمام جنايتکارن جنگي در سه دهه بحران افغانستان ارائه کرده است به طوري جدي جايگاه عدالت را خالي نشان داده اين طور وانمود ميکند که جهان ورهبري افغانستان ميخواهند با نوع معامله سياسي عدالت را قرباني کنند.

در ادمه مقاله ميخوانيم:

« حقيقت مساله اين است که جامعه جهاني وآقاي کرزي به نام اشتي با طالبان، به استخبارات پاکستان باج ميدهند، تا مگر بتوانند ازاين طريق امنيت ومنافع کشورهاي متروپول را از خطر برهانند، از همين سبب طرح مصالحه واشتي با طالبان را تنظيم واز زبان اقاي کرزي به گوش جهانيان رسانيدند وسپس کنفرانس لندن را براي کسب مشروعيت جهاني به راه انداختند».

روزنامه دولتي انيس نيز طي چند مطلب به اين موضوع پرداخته است.

به باور نويسنده سرمقاله انيس نشست لندن يک فرصت طلايي براي اتحاد افغان ها ميباشد.

اين نوسنده حذف نام پنج تن از سران پيشين طالبان را از ليست سياه توسط شوراي امنيت ملل متحد يک قدمي مثبت ارزيابي کرده است.

درسرمقاله اميد برده شده است که طالبان ازاين فرصت انعطاف پذيرانه اي حکومت افغانستان وجامعه جهاني استفاده نمايند.

امين بهراد

ويراستار: رسول رحيم