کنفرانس گروه 20 درلندن مقدمه اي براي تنظيم مالي بازاردرجهان سرمايه داري

قراربراين است که دراين مذاکرات به چنان تدابيردست يابند، تا ازتکرار مجدد يک بجران مالي شديد ، مشابه آنچه که اکنون درجهان جريان دارد ، جلوگيري شود.

نمايندگان گروه 20 ، از ماه نومبر بدينسو، بيشترين وقت شانرا در هواپيما ها سپري نموده اند، زيرا آنها بايد در مورد ليست طولاني اي از موضوعات صحبت مينمودند: طرح عملکردي که بتاريخ 15 نومبر در اولين گردهمايي بزرگ مالي جهان در واشنگتن به تصويب رسيده است، شامل 47 جزء مشخص ميباشد، که از نظارت بهتر و جهاني بازار هاي مالي، تا مقرره هاي جديد براي حقوق ومعاش منيجر ها را دربر ميگيرد.

يک قسمت بزرگ اين دستور هاي گردهمايي تاريخي در پايتخت ايالات متحد امريکا بايد تا اخير ماه مارچ پياده ميشد. از آن زمان جهانگردي حقيقي براي تدارک اين گردهمايي آغاز گرديد: اتحاديۀ اروپا، ملل متحد و يا اتحاديۀ کشور هاي جنوبشرق آسيا ASEAN - در همه جا براي پيدا نمودن جواب براي اين سوال که "ساختار هاي بين المللي مالي در آينده چطور بايد باشند"، تلاش صورت ميگرفت. انگلا مرکل صدراعظم آلمان بعد از گردهمايي کشور هاي پيشرفتۀ صنعتي اروپايي، که اواخر ماه فبروري در برلين صورت گرفت، گفت:

«ما به اين باور داريم، که تمام بازار هاي مالي، توليدات مالي و اشتراک کنندگان بازار مالي، همچنان "هيج فوندز" يا اسناد بهادار توأم با سفته بازي، مؤسساتيکه اسناد بهادار را نظر به اهميت اقتصادي آنها درجه بندي مي کنند و ديگر عرضه کنندگان خصوصي، طبعا بايد زيرنظم وديده باني قرار بگيرند. بر جزئيات ضروري در مورد بايد کار صورت گرفته و بخشي ازبرنامه عمل باشد.»

ژان کلود تريشي، رييس بانک مرکزي اروپا ازاين واضح ترگفته است که : «همه چيز بايد تغيير کند» زيرا بحران موجود نشان ميدهد، که تمام سيستم قابل شکست بوده و بقدر کافي قابليت مقاومت را ندارد.

مطابق به آن، نقاط مرکزي برنامه عمل ، که عبارت از بهبود در شفافيت و مکلفيت هاي بيشتر حسابدهي در بازار هاي مالي ميباشد، طرح شده است. نظارت بهتر و تنظيم اين بازار ها. بطور مثال بايد ادارات دولتي براي بار اول حد اقل مقررات را براي سرمايه و تسويۀ حساب "هيج فوند" ها تعيين بکنند، البته در همان کشور هاييکه اين اسناد بهادار فعال اند، نه در جاييکه مقر شرکت هاي آنها است. ازينطريق بايد از فرار اين اسناد به مناطق بدون نظم مالي چون جزاير" کِمن"( جزايري درمنطقه کارابيک) جلوگيري شود. بخصوص براي بريتانيايي ها و امريکايي ها اين بسيار مشکل تمام ميشود. زيرا وقتي کساني ازسرمايه داري لجام گسيخته سخن گفته اند ، آنها هميشه لبخند زده اند. ولي امروز تيموتي گايتنر وزير ماليۀ جديد ايالات متحد امريکا در مورد بحران چنين اظهار نظر مينمايد:

«چنين خطرهايي کدام مرز ملي را نمي شناسند. ما بايد کنترول واضحا شديدي بر آن ها داشته باشيم، و مقرره هاي واضحي براي سيستم مالي بين المللي رويکار بياوريم. اين ايجاب تغييرات همه جانبه را هم در سطح ملي و هم درسطح بين المللي مي کند.»

بدين ترتيب آلمان به اصطلاح يک نقشه احتمال بروز خطر( ريسک) را مطرح مي سازد . اين براي آن است تا وضعيت همه شرکت کنندگان دربازار ووضعيت همه توليدات مالي را نشان داده بتواند ودرمواقع عاجل علامت خطر را روشن بکند. همه اينها بايد با يک سيستم راجسترکردن کريدتها درسطح جهاني ، که قرضه ها را هم درسطح معيني نشان داده بتواند همراه باشد. دربرگرفتن همه معلومات ضروري مي تواند يک وظيفه نهايت دشوارباشد. به نظرانگيلا مرکل ، بهرصورت درپايان کار بايد يک سيستم مالي جهاني جديد به وجود آيد ويک قدم مهم دراين طريق درکنفرانس لندن برداشته مي شود.انگيلا مرکل با چنين نظرهاي بعداز ملاقات با گوردن براون نخست وزيربريتانيا ابراز خوش بيني کرد. وي دراين ارتباط گفته است:

" ... وما مي توانيم با ايالات متحده امريکا، با اقتصاد شگوفان چين وهند به اين نتجيه برسيم که با برقرارساختن نظم و نظارت ،چنين بحراني ديگر تکرار نگردد."

مطمئناً کشورهاي شرکت کننده دراين کنفرانس سران گروه 20، اين گفته بزرگ خوزه مانويل باروزو، رئيس کميسيون اتحاديه اروپا را فراموش نخواهند کرد که درکنفرانس واشنگتن گفته بود:

" بدينوسيله ما امروز سنگ بناي يک توافق جديد را ، براي يک اقتصاد جهاني بازار مطابق به اصول اقتصاد بازاراجتماعي مي گذاريم. واتحاديه اروپا پيشقراوال اين جنبش است".

هنريک بويهمه/ خالد صديقي

ويراستار: رسول رحيم