گفتگوبا افراسياب ختک درمورد مناقشه مرزي ميان افغانستان وپاکستان

دويچه ويله : آقاي ختک ؛ گفته مي شود پاکستان حصارکشي با سيم خاردارومين گذاري مرزميان افغانستان وپاکستان را آغازکرده است. به نظرشما اين کارپاکستان چه عواقب دروني وبيروني درپي خواهد داشت؟

افراسياب ختک: اصلاً اين گام حکومت پاکستان بسيارغيرمعقول ، غيرمنطقي ومنفي است. اصلاً مساله مين گذاري درمرزها نيست.اصل مساله اينست که درخاک پاکستان يک سلسله عناصر جابجاهستندکه ازاينجا به افغانستان مي روند ، مي جنگنند وبرمي گردند. اگرافغانستان مي گفت که ما سيم خارداردرامتداد مرزها نصب مي کنيم ، قابل درک بود. مگرحکومت پاکستان به کدام منطق اين کاررامي کند. يعني اصل کارشان را نمي کند؛ اين که اجازه ندهد که اين گونه عناصردرداخل پاکستان پايگاههاي نداشته باشند. مگراصلاً اين يک بخش جنگ رواني است عليه افغانستان واين گامي است که مناسبات هردوکشور را تيره ترخواهد ساخت؛ اين گامي است که مردم قبايل که درمناطق مرزي مستقرهستند؛ حتماً آنها را تحريک مي کند. آنهاهيچ وقت اجازه نمي دهند که مثلاً کوچه هاي شان ، خانه هاي شان وچراگاههاي شان مين گذاري شود.

به نظرمن وقتش رسيده که حکومت پاکستان سياست خود را درقبال افغانستان تغيير بدهد وسياست مداخله را ترک بگويد. درعين حال سياست سالم ، سياست همسايگي نيک، سياست همکاري بين کشورهاي همسايه ،کشورهاي مسلمان و کشورهاي برادر، سياستي را اتخاذ کنند که همکار ودوستي افزايش بيابد.

دويچه ويله : اين اقدام پاکستان گذشته ازاين که جدايي ميان خانواده هاي دوطرف مرزرا بوجود مي آورد؛ به امنيت کمک خواهد کرد وجلو ورود تروريستان به افغانستان را خواهد گرفت؟

افراسياب ختک: به هيچوجه ني ! طوري که عرض کردم مداخله ومسايل جنگ ناشي اند ازسياست پاکستان . سياست پاکستان يک دوگانگي دارد که حرف وعمل شان يکسان نيست .

ببينيد؛ گفتند که هشتادهزارقواي مسلح را دراين مناطق جابجاساختند. حالا اينجا نه افزايش قوا نيازاست نه مين گذاري ونه حصارکشي . اصل مساله اينست که حکومت پاکستان اجازه ندهد که کسي ازخاک پاکستان عليه کشورافغانستان يا هرکشورهمسايه ديگراستفاده کند.

پاکستان با چهارکشورمرزدارد . با دوکشوربه حصارکشي ومين گذاري رسيديم يکي درکشميرميان پاکستان وهندوستان ومرزهاي پاکستان وافغانستان. چيني ها هم شکايت دارند . گاهي هم مرزايران نا آرام مي شود. حالا با تمام کشورها سيم خارداربايد کشيد يا سياستهاي خودرا تغييربدهيم. اين بايد سوال شود که چرا کشورهاي همسايه همه ي شان شکايت دارند.اين به تغييرسياست خارجي ضرورت دارد.

دويچه ويله : آقاي ختک ؛ اين سياست مداخله که شما مي گوييد ناشي ازچه است ؛ فکرمي کيند که درمساله مين گذاري مساله خط ديورند دخيل است ؟

افراسياب ختک: فکرنمي کنم. طوري که عرض کردم مساله ، مساله خط ديورند نيست . مساله حجمونيزم است همان سياست هاي که درسابق هم ناموفق بوده وهيچ آينده اي هم ندارد. مثلاً سياست که پاکستان عمق نظامي داشته باشد يا مثلاً درافغانستان ساحه ي نفوذ خود را داشته باشد؛ اينها چيزهاي اند که دربين کشورهاي مستقل هيچ مطرح نيست. مگرمساله اعتماد بايد حل شود .اگر دوستي وبرادري باشد؛ فکرمي کنم هيچ مساله بين دوکشورنيست که حل وفصل شده نتواند.مگرطوري که عرض کردم مساله حجمونيزم است که افغانستان زيردست يک کشورهمسايه باشد.

دويچه ويله : آيا پاکستان دراين سياستش حاميان خارجي هم دارد؟

افراسياب ختک : فکرنمي کنم به اين سويه، يعني به سطح مملکت ها ودولتها باشد که ازجنگ درافغانستان طرفداري کنند. البته شايد محافل سياسي اي باشنددرشرق ميانه يعني محافل سياسي افراطي که طرفدارجنگ هستند ودرآن سرمايه گذارمي کنند؛ شايد آنها باشند. مگربه سطح مملکتها من فکرنمي کنم، چرا که تروريزم وجنگ براي تمام دولتها يک پرابلم ( مشکل) است. فعلاً دريک کشورمحدود شده نمي تواند . خداي ناخواسته اين آتش اگربالا مي شود دريک کشوربازبه ديگرکشورها سرايت مي کند.

دويچه ويله : به عنوان سوال آخر مي خواستم بپرسم که ؛ بسياري ازرهبران پاکستان ازجمله قاضي حسين احمد رهبرجماعت اسلامي پاکستان ، محمود خان اچکزي رهبرملي پشتونخواه پاکستان واسفنديارولي خان رهبرحزب ملي عوامي پاکستان،مخالفت شان را با مين گذاري مرزدوکشوراعلام کردند.آيا اين مخالفت آنها درحد يک اعلاميه باقي خواهد ماند يا اين که اقدامات جدي ترخواهند نمود؟

افراسياب ختک: اصلاً علاوه برآنها حزب" پيپل پارتي"( حزب مردم ) به رهبري بي نظيربوتوبا اين سياست مخالفت نموده است.

احزاب سياسي مشکل شان اين است که اين مناطق( مناطق قبايلي) درکنترول حکومت مرکزي است ودرآنجا قانون احزاب سياسي نيست. احزاب سياسي اجازه ندارند تا بطورقانوني کمپاين يا مبارزه انتخاباتي نمايند و يا تظاهرات براه بياندازند. مگرباورکنيد افکارعامه اينجا ( پاکستان) کاملاً با اين طرح مخالف است ودرپاکستان به جز ازحکومت هيچ کس طرفداراين سياست نيست.

دويچه ويله : يک جهان تشکرازشما.