گفت وشنودي در مورد تراژيدي مهاجران افغان دريونان

بصيرآهنگ خبرنگارافغان درايتاليا يکي ازشاهدان عيني اين تراژيدي است. ناديه فضل خبرنگار راديو دويچه وله (صداي آلمان) مشکل مهاجران افغان دريونان را با بصيرآهنگ، حسن شکوري مسوول موسسه خيريه نور وآقاي حنيف احمدي معروف به حاجي پاترا، مورد گفت وشنود قرار داده است:

دويچه وله:آقاي بصير آهنگ ، در سرآغاز ميخواستم از شما که همين حالا در يونان هستيد، بپرسم که وضعيت مهاجرين درآنجا چگونه است؟

بصير آهنگ:اتفاقأ من دوسه چهار روزيست که در يونان در شهر آتن هستم،قبلأ از مسير راهي که به آتن ميآمدم از "پاترا" هم ديدن کردم.

وضعيت مهاجرين در اينجا به ويژه بعد ازاينکه در دوازدهم ماه جولاي اردوگاه مهاجرين پاترا توسط پوليس يونان تخريب شد و به آتش کشيده شد، بسيار بد شده است.

هرچند که پاترا قبلأ هم انعکاس هاي خبري داشت، فعلأ وضعيت بد تر از آنروز هاست.

مهاجريني که از پاترا گريخته اند، قسمت بيشتر آنان در آتن آمده اند ودر آتن هم هيچ جايي هيچگونه سرپناهي براي آنان وجود ندارد، آنها در خيابان ها و در پارک ها ميخوابند، دولت يونان هم از سياست ضد مهاجراني که دارد استفاده ميکند چون چندين حزب فاشيستي يونان که از اين نوع سياست استفاده کرده اند در انتخابات پارلمان اروپا رأي گرفتند، احزاب ديگر هم با آنها همگام شده اند وميخواهند از اين طرح استفاده نمايند تا براي منافع سياسي ايشان در يونان کارآمد باشد.

از جمله گروه اي است بنام " نازيسکين" که از فاشيست هاي يونان است وبا يونيفارم خاص وبا ساطور وباتون وبا چوب در خيابانها گروپ گروپ ميگردند،.

متأسفانه تنها افغاني هاي ما اند که توسط اين گروپ شکار ميشوند ، هرروز حادثه ي بسيار دردناکي اتفاق ميافتد.

مثلأ همين دوروز پيش يکي از جوانان در يک پارک بنام پارک آتکي در مرکز يونان توسط اعضاي همين گروپ به شدت لت و کوب شده بود که بيخي در حالت کوما بود ومن ديروز در شفاخانه به عيادت اين جوان رفتم وديدم که او را دوسه تا کارد زده اند ودست و سرش شکسته است ومتأسفانه دولت افغانستان و نهاد هاي حقوق بشري هيچگونه واکنشي در اين قسمت تا حالا نشان نداده اند .

دولت افغانستان نمايندگي خاصي در يونان ندارد وتنها سفارت افغانستان در بروکسل است که ميتواند با اين مهاجرين کمک نمايد.

از آنجا هم آقاي سيد جلال شجن سکرتر اول سفارت افغانستان در بروکسل تا حال براي چندين بار از يونان واز پاترا ديدن نموده اند ،وضعيت را به کلي ميدانند .

گزارش هايي را که دوستان تهيه کرده بودند توسط آقاي سيد جلال شجن به افغانستان فرستاده شد ،از طريق تلويزيون ملي افغانستان پخش شده است ولي هيچ صدايي برنمي آيد.

نميدانم دولت افغانستان خواب رفته است ويا هم فقط در فکر گرفتن چوکي رياست جمهوري فعلأ گير مانده اند؟

همان مردميکه به اينها رأي ميدهند بچه ها وجوانان آنان در مسير اروپا زير لگد هاي پوليس و قاچاقچي هاي انسان مي ميرند و هيچکس نيست که جوابگو باشد.

زيرا در حدود 60 هزار پاکستاني و بنگالي در يونان اند که با امن و امان زندگي مينمايند ولي در حدود چهار هزار مهاجر افغاني که در يونان است،هررزو مي بينيم که يا يکنفر زخمي ويا هم کشته داريم آنهم به خاطر مهاجر بودن ، به خاطر آواره بودن بايد بهايي به اين حد سنگين بايد بپردازند.

دويچه ويله:آقاي آهنگ تا حال شما گزارش هاي زيادي در مورد وضع مهاجرين افغانستان در يونان داديد، آيا تا اکنون وبا وصف اينهمه تلاش هاي شما مؤسسات حقوق بشر کمکي نموده اند ويا هم در کل چه کار هايي صورت گرفته است ؟

بصير آهنگ : من در ماه فبروري که از پاترا ديدن کردم همه ي گزارشها افزون بر گزارش هاييکه از وب سايت کابل پرس وراديو دويچه ويله آلمان به همکاري شما پخش گرديد ونيز گزارش هايي را که از چند تا شبکه تلويزيوني ايتاليا ويک شبکه تلويزيوني امريکايي پخش شده بودند، با برگردان انگليسي ،فرانسوي وايتاليايي در اختيار اتحاديه اروپا قرار داديم .

همچنان يک شکايت رسمي نيزبراي آنان نوشتيم که از جانب وکلاي يوناني و ايتاليايي تصديق گرديد.

در ضمن خانمي بنام الکساندرا بلريني يکي از وکيل هاي بسيار معروف ايتاليا اين قضيه را در اتحاديه اروپا پيش ميبرد.

از طرف اتحاديه اروپا هم وضعيت بررسي شد وضمن اين شکايت نامه ها از جمع جواناني که از ايتاليا برگشت خورده بودند، پرونده حدود 54 تن آنانرا به اتحاديه اروپا فرستاديم که از جمله پرونده 34 نفراز جانب اتحاديه اروپا مورد قبول قرار گرفت.

اتحاديه اروپا نيز برگه هايي فرستاده اند که در آن براي دولت وپوليس يونان دستور داده شده است که « شما به هيچ عنواني نمي توانيد به اين مهاجرين دست بزنيد واز اينها بازپرسي نماييد.» ولي متأسفانه دولت يونان اصلأ توجهي به اينها نمي نميکند.

افزون براين ما تمام اين گزارش ها را حتي خودم مستقيمأ به دست اعضاي يونيسار دادم ، همه ويديوهاييرا که از پاترا گرفته بودم به همه ي مؤسسات خيريه فرستادم.

همچنان به همکاري مؤسسات خيريه ايتاليايي تقريبأ بيست و هفت اجلاس مطبوعاتي در شهر هاي ايتاليايي گرفتيم و هرکدام آن در دانشگاه ها درموسسات خيريه برگزار شد در پهلوي سناي ايتاليا جايي براي اين اجلاس گرفتيم همه ي آدم ها شرکت کردند ولي هيچکسي تا حالا جواب قانع کننده ي به درخواست هاي ما نداده اند.

دويچه ويله:آقاي احمدي، شما گفتيد که از سالهايي زيادي است که در يونان زندگي ميکنيد؛ حتمأ حوادث زيادي را هم ديده ايد،اگز خودتان لطف نماييد ويکي از حوادثي را که خودتان تجربه کرده ايد ويا هم از افرادديگري را در نزديکي تان ديده ايد بيان داريد.

حنيف احمدي( حاجي پاترا):من هفت سال در پاترا بودم وهمه اش را در عمق حوادث بودم.

حوادث خيلي زياد است وگفتنش بسيار مشکل است که از بين آنهمه حوادث يکي را براي شما بازگو مي نمايم.

چند سال اول خوب بود ولي به مرور زمان هرروز سخت تر و سخت تر گرديد واولين مشکلي را که مهاجرين در پاترا روبرو شدند از جانب گروه هاي فاشيستي بعد از پيدايش آنها بود.

در آنزمان مهاجرين مورد لت و کوب قرار ميگرفتند سپس مردم تظاهرات زيادي نمودند وبراي مدت تقريبأ دوسال وضع بهتر شده بود ولي در اواخر تمام احزاب سياسي وهمه ضد مهاجر شدند .

دولت يونان هم منطقه ايرا که در آنجا افغانها زندگي ميکردند وبنام خيمه ها ياد مي شد، يک ماه پيش ويران نمود وحالا مهاجرين همه در ميان جنگل ها ودر ( بين ) درختان ودر اطرف شهر زندگي ميکنند ودر شريط خيلي بدي...

دويچه ويله: آقاي شکوري، شما هم که خودتان در يونان هستيد ميتوانيد بگوييد که شب وروز مهاجرين با وصف اين وضعيت به چگونه ميگذرد؟

حسن شکوري: شب وروز آنها فقط در خيابانها و در پارکها ودر کليسا ها ميگذرد و به اميد اينکه شايد شرايط ووضعيت بهتر شود.اما هرروز که ميگذرد وضعيت بد تر شده ميرود.

از هرکي که مي پرسيم ميگويد که در افغانستان شرايط ناگواري است ،مرگ است بناءَ چرا در ديار خود نباشيم يعني اينکه آنها مرگ را نسبت به زندگي در اينجا ترجيع ميدهند ما تا حال خيلي فرياد کرديم ولي فرياد مارا کسي نشنيد.

دويچه ويله: آقاي آهنگ،در پايان؛ شما چه پيامي براي مردم افغانستان داريد؟

بصير آهنگ:خانم ناديه من يک درخواست از مردم ما در افغانستان دارم وآن اينکه از مردم افغانستان تقاضا مي کنم که اگر واقعأ دلسوزي براي جوانان ونسل آنيده افغانستان دارند ، براي نسل آواره نسل سوخته افغانستان که در مسير اروپا ودر مسير يونان اند...حداقل مردم افغانستان براي آنان کاري نمايند.آنها در افغانستان جمع شوند، در آنجا نمايندگي سازمان ملل است ، آنجا نمايندگي اتحاديه اروپاست ، آنجا وزارت خارجه داريم ما رياست جمهوري داريم ...

آنها بايد حداقل درخواست نمايند از اين آدم ها که چرا هيچ صداي هيچ پاسخي نيست در قبال اينهمه جنايتي که در مورد مهاجرين افغانستان اتفاق ميافتد؟...

مصاحبه کننده : ناديه فضل

ويراستار: رسول رحيم