1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

2014 براي خروج نيروهاي ناتو از افغانستان واقع بينانه است؟

۱۳۸۹ آذر ۱, دوشنبه

مسير تازه سياست افغانستان پيش از اين در ماه جولاي سال روان در کنفرانس بين المللي کابل تعيين شد. اکنون در نشست ناتو در ليزبن به طور رسمي دراين باره تصميم گرفته شد.

https://p.dw.com/p/QF8r
رتبیل شامل آهنگ، سردبیر بخش افغانستان دویچه وله، صدای آلمان
رتبیل شامل آهنگ، سردبیر بخش افغانستان دویچه وله، صدای آلمانعکس: DW

پيمان اتلانتيک شمالي مي خواهد از افغانستان بيرون شود، البته نه با عجله و بدون برنامه ريزي. قرار است روند بيرون رفتن نيروهاي خارجي از افغانستان طبق برنامه قبلي انجام شود، به نحوي که نيروهاي امنيتي افغان کنترول سراسر کشور را در اواخر سال 2014 به عهده گيرند. اين وظيفه اي است که نيروي پوليس و ارتش افغانستان در حال حاضر نمي توانند از عهده آن برآيد.

نهادهاي امنيتي افغانستان با کمبودهاي بسياري همچون فقدان نيروي کاري، سلاح هاي مناسب و آموزش لازم مواجه هستند. علاوه بر اين روشن نيست که سربازان و پوليس افغانستان چه اندازه به حکومت افغانستان وفادار هستند. بسياري از اعضاي ارتش و پوليس که در صفوف مجاهدين جنگيده اند هنوز هم نسبت به رهبران پيشين خود متعهد هستند.

اين وضعيت اسف بار پوليس و ارتش افغانستان همزمان گواهي بر عدم موفقيت ناتو در بازسازي نيروهاي امنيتي افغان است. مصرف مواد مخدر نيز در بين سربازان جوان و نيروي پوليس خطر امنيتي ديگري محسوب مي شود. در نهايت ناظرين از نفوذ رو به افزايش طالبان بر نيروهاي امنيتي افغان خبر مي دهند.

با وجود اين، رهبري ناتو در نشست ليزبن ديدي خوشبينانه به آينده داشت. به عقيده سران ناتو مشکلات نامبرده قابل حل هستند. به اين ترتيب آموزش و تجهيز ارتش و پوليس افغانستان در سالهاي بعدي از اولويت برخوردار خواهند بود. کشورهاي عضو ناتو مي خواهند بر تلاشهاي خود بيافزايند تا نيروهاي امنيتي افغان را براي وظايف آينده شان بهتر آماده کنند. مساله جديدي که در نشست ليزبن مطرح شد، تاکيد کشورهاي عضو ناتو بر اين بود که افغانها بعد از خارج شدن نيروهاي جنگي نيز به حال خود رها نمي شوند. انگلا مرکل، صدراعظم آلمان نيز تاکيد کرد، سربازان آلماني بعد از سال 2014 هم در افغانستان حضور خواهند داشت.

از ديد افغانها، انگيزه هاي داخلي سياسي نيز در تصميم ناتو مبني بر طرح خارج ساختن نيروهايشان تاثير گذار بوده است. بر اين اساس ناتو مي خواهد پيش از همه راي دهندگان کشورهاي عضو را آرام کند. حمايت داخلي از ماموريت افغانستان بدون تعيين زمان پايان آن، پيوسته کاهش مي يابد.

در مقابل به افغانها نيز اين پيام داده مي شود که آنها پس از بيرون رفتن نيروهاي ناتو نيز به حال خود واگذاشته نمي شوند. همچنين قرار نيست در کتابهاي تاريخي درج شود که بزرگترين پيمان نظامي در همه اعصار با پروژه بلندپروازانه بازسازي خود در هندوکش شکست خورده است.

البته هرکس که تصور مي کند، مشکلات امنيتي در افغانستان با واگذاري مسووليت به مقامات افغان و نيروهاي امنيتي حل مي شوند، به نحو بسيار بدي غافلگير خواهد شد.

حامد کرزی، رییس جمهور افغانستان برای اینکه تصویری مستقل و وطن پرستانه از خود ارائه دهد، بزرگترین طرفدار خارج شدن ناتو است. اما اکثر افغانها بسيار ترديد دارند که ارتش و پوليس این کشور بتوانند طي سه سال آينده جايگزين ارتش ناتو شوند.

آنها مي پرسند، کاري که طي نه سال پيش نتيجه نداده است، اکنون چگونه قرار است طي سه سال به نتيجه برسد؟ ناتو در اينجا از دادن يک جواب روشن طفره مي رود. اما وزراي دفاع اين پيمان بايد به زودي در اين باره جوابگو باشند. آنها مي دانند که نبايد در افغانستان شکست بخورند. شکست در افغانستان باعث تقويت تروريسم اسلام گرا نه تنها در هندوکش بلکه در سراسر جهان خواهد شد.

رتبيل شامل آهنگ/مهرنوش انتظاري

ويراستار: رسول رحيم