60درصد جنگلهای افغانستان نابود شده است

افزايش گازهاي گلخانه اي، افزايش گرماي کره ي زمين وآب شدن يخچال هاي قطبي موجب نگراني انسانهاي امروزه را فراهم کرده وحيات انسان هاي فردا به مخاطره جدي انداخته اند.

آگاهان امور تقصيربلند رفتن گرماي زمين را به دوش کشورهاي صنعتي مي اندازند. آنها معتقدند: کشورهاي صنعتي هستند که با توليد بيش از اندازه گاز کاربن داي اکسايد باعث افزايش گرماي کره زمين شده اند.

بر اين اساس نشست دوهفته اي بين المللي درکپنهاگ پايتخت دنمارک داير شده است که دراين نشست نماينده هاي بيش از 192 کشور جهان اشتراک کرده اند.

دراين نشست راه هاي اساسي کاهش گرماي زمين وگازات گلخانه اي جستجو خواهند شد، تا زندگي بشر را از يک خطر جدي رهانيده باشند.

دراين نشست آقاي مصطفي ظاهر رييس عمومي اداره ملي حفظ محيط زيست افغانستان نيز به نمايندگي از افغانستان اشتراک کرده است.

اقاي جارالله منصوري، معاون اداري اداره ي ملي حفظ محيط زيست افغانستان، مي گويد: " نماينده افغانستان با اشتراکش دراين نشست علاوه براين که سهمش را ايفا خواهد کرد، مشکلات محيط زيستي کشورش را نيز به جهان اعلام مي کند."

وي مي افزايد افغانستان وهر مملکت ديگري که در توليد گازهاي مضره هيج سهمي ندارند؛ اکنون که از افزايش گرماي زمين آسيب مي بينند حق دارند از صندوق هاي وجهي وکشورهاي توليد کننده ي گازکاربن داي اکسايد کمک بخواهند.

اما اينکه وضعيت محيط زيستي درافغانستان چگونه است؛ منصوري مي گويد:

« دراثر تغيير اقليم خشکسالي به بار آمده مي تواند، يخچال هاي افغانستان در بهار سال گذشته به سرعت آب شدند درحالي که اين يخچال ها منابع آبي افغانستان را تشکيل مي دهند. برف هاي کوهستاني درافغانستان به سرعت آب مي شوند که اين خود کمبود منابع آبي را به بار مي آورد. سيلاب هاي ناشي از آب شدن برف ها ويخچال ها در سال گذشته شماري از ولايت هاي کشور ما را به تهديد گرفتند، اين همه پيامد هاي اقليم است که بالاي افغانستان آمده ويک امر امکان ناپذير است».

به گفته وي طي سال هاي اخير افغانستان به زباله دان ماشين هاي کهنه جهان بدل شده است. به قول اوموتر هاي استهلاک شده وتيل هاي وارداتي بي کيفيت، نبود کانالزاسيون درشهرها، جاده هاي خاکي، افزايش بيش از اندازه جمعيت درشهرها وفقر تنگدستي مردم افغانستان مشکلات محيط زيستي اين کشور را چند برابر ساخته اند.

گفته مي شود 30% از هواي شهر کابل را گازات مضره به شمول گرد وغبار مواد غايطه انساني تشکيل مي دهد، اما آقاي منصوري مي گويد:" اکنون اين رقم را تاييد کرده نمي تواند، زيرا رقم ياد شده دربررسي هاي که در سال 2007 ميلادي صورت گرفته بود بدست آمده هم اکنون اين گازهاي مضره ممکن افزايش ويا کاهش يافته باشد."

منصوري مي گويد، قطع بي رويه ي جنگلهای، از بين بردن فرش نباتي زمين، شکار بي رويه ي حيات وحش وماهي هنوزهم درافغانستان ادامه دارند.

اداره ملي محيط زيست افغانستان نمي تواند جلو اين همه تخلف ها را بگيرد، زيرا اين اداره فقط وظيفه پاليسي سازي، رهنمودي ونظارت را دارد. اومي افزايد:

« اگر امروز مي گوييم 60% جنگلات افغانستان قطع شده تا يک هفته اي ديگر قطعاً زياد مي شود، در کجا قطع جنگل درافغانستان توقف کرد که ما بگوييم از فلان زمان اغاز شد دراين نقطه توقف کرد وبه اين درصدي قطع شده است، از بين رفتن علفچرها، ازبين رفتن منابع طبيعي، شکار بي رويه حيات وحش هنوزهم درافغانستان توقف پيدا نکرده است، وتازماني توقف نخواهند کرد که اداره ملي محيط زيست يک نيروي اجراييوي نداشته باشد. از هر چيزي ديگردرافغانستان مهم منابع طبيعي وحفاظت محيط زييست است».

گفته مي شود هم اکنون در شهر کابل در حدود 4.5 تا 5 ميليون نفر زندگي مي کنند که اساساً اين شهربراي 1.5 ميليون جمعيت درنظر گرفته شده است. هرگاه درشهر کابل راه برويد درهر کنار جاده، کوچه وپس کوچه، کنار دريا وجويچه هاي داخل اين شهر انبار از کثافات را مشاهده خواهيد کرد که تعفن ناشي ازان تا ده ها متر به شدت اذيت مي کند.

مسولان مي گويند عامل عمده درآلودگي شهر کابل به کثافات ومواد مضره به محيط زيست، نبود فرهنگ شهري است، زيرا حکومت نمي تواند درعقب هر يک تن يک پليس ويک خدمتگار استخدام کند.

امين بهراد، کابل

ویراستار: یاسر