1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

بیوه‌های جنگ افغانستان برای سربازان یونیفورم می‌دوزند

۱۳۹۹ اسفند ۲۸, پنجشنبه

وزارت دفاع افغانستان برای ده‌ها خانمی که در نتیجه جنگ بیوه شده اند، زمینه امرار معیشت فراهم ساخته است. اکثر این خانم‌ها یونیفورم‌هایی را می‌دوزند که تفاوتی با یونیفورم‌های همسران کشته‌شده شان ندارد.

https://p.dw.com/p/3qn90
فابریکه یونیفورم‌دوزی نیروهای امنیتی افغانستان
فابریکه یونیفورم‌دوزی نیروهای امنیتی افغانستانعکس: Wakil Kohsar/AFP

وزارت دفاع افغانستان ۱۲۰ خانم را استخدام کرده است که در فابریکه‌ای در کابل برای سربازان و زندانیان یونیفورم بدوزند. 

بسیاری این زنان بیوه اند. همه آن‌ها بستگان افرادی اند که در اردوی ملی خدمت کرده و جان باخته یا این که به دلایلی از خدمات نظامی مرخص شده اند. 

بیشتر بخوانید: بیوه‌های پرسونل نیروهای امنیتی افغانستان در دام فقر و فراموشی افتاده اند

رویا نعمتی، خانم ۳۱ ساله و مادر چهار فرزند، پس از این که شوهرش در جریان یک عملیات نظامی در آب غرق شد، از سوی حکومت یک آپارتمان در کابل و شغلی در این فابریکه دریافت کرده است. 

این خانم به خبرگزاری فرانسه گفت: «در ابتدا امیدم را از دست دادم و در حیرت بودم که شکم کودکان خوردسالم را چگونه سیر سازم و آن‌ها را چگونه کلان کنم. من از وزارت دفاع به خاطر این کار تشکری می‌کنم.» 

۱۲۰ خانم در این فابریکه کار می‌کنند
۱۲۰ خانم در این فابریکه کار می‌کنندعکس: Wakil Kohsar/AFP

خانم نعمتی در حالی که دختر پنج ساله‌اش در کنار ماشین خیاطی او نشسته است، به کارش ادامه می‌دهد و تنها نان‌آور خانواده است. او ماهانه ۱۲ هزار افغانی معاش می‌گیرد. 

در جامعه شدیداً محافظه‌کار افغانستان معمولاً خانواده‌ها به حمایت مالی اعضای مرد متکی اند. از جانب دیگر بیکاری در این کشور گسترده است و خانواده‌هایی که نان‌آور مرد خود را از دست داده باشند، با دشواری‌های زیادی مواجه اند. 

با وجود مذاکرات صلح میان دولت افغانستان و طالبان، خشونت‌ها در نقاط مختلف این کشور گسترش یافته است و همه روزه از نیروهای امنیتی و مردم ملکی قربانی می‌گیرد. 

مطلب مرتبط: زن آباد، تپه بیوه‌ها در شهر کابل

شمار دقیق نیروهای امنیتی کشته شده در جنگ افغانستان معلوم نیست، اما رئيس جمهور اشرف غنی در سال ۲۰۱۹ گفته بود که از انتخابات ۲۰۱۴ به بعد ۴۵ هزار تن از این نیروها قربانی شده اند. 

محبوبه سدید پروانی که در این فابریکه کار می‌کند، گفت: «من با دوختن این یونیفورم‌ها غمگین می‌شوم، چون پسرم در همین یونیفورم کشته شد.»

همه زنانی که اینجا کار می‌کنند، بستگان نیروهای امنیتی اند که یا کشته یا از خدمت مرخص شده اند
همه زنانی که اینجا کار می‌کنند، بستگان نیروهای امنیتی اند که یا کشته یا از خدمت مرخص شده اندعکس: Wakil Kohsar/AFP

این خانم ۳۷ ساله افزود: «هرچند پسرم کشته شد، من خوشحالم که جوانان دیگری علیه طالبان خاین جنگ می‌کنند.» 

سمیرا نیز با احساس متناقض در این فابریکه کار می‌کند، چون از یک طرف نیاز به پول برای تغذیه کودکان‌اش دارد و از جانب دیگر نمی‌خواهد لباس‌هایی را بدوزد که احتمالاً زندانیان طالبان آن را می‌پوشند. 

این خانم گفت: «این لباس‌های زندانیان را که می‌دوزم، شاید طالبان بپوشند... من نمی‌خواهم حتی به این لباس‌ها دست بزنم، اما من بینوا هستم، سه کودک دارم.» 

Af/ nf (AFP)