1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

آسيب ديدگان بي عدالتيها وتقاضاي جدي بازخواست

۱۳۹۰ اردیبهشت ۳, شنبه

به گزارش شبکه تحليل گران افغانستان ، با وجود چند دهه بيعدالتي درافغانستان، هنوزهم آسيب ديدگان از اين بي عدالتيها قادر نيستند شبکه ملي آسيب ديدگان افغانستان را ايجاد کنند.

https://p.dw.com/p/RJsS
تاهنوز صدمه دیدگان از بی عدالتیهای چند ده ساله درافغانستان شبکه ملی شا را تشکیل داده نتوانسته اند
تاهنوز صدمه دیدگان از بی عدالتیهای چند ده ساله درافغانستان شبکه ملی شا را تشکیل داده نتوانسته اندعکس: DW
به روز 30 و 31 ام ماه مارچ «کنفرانس ملي آسيب ديدگان » درکابل برگزار شد. هدف آن بود تا نمايندگان سازمانهاي آسيب ديدگان و شهدا، جامعه مدني وحکومت ازهمه مناطق افغانستان گردهم آيند. اين کنفرانس توسط گروه همآهنگ سازي عدالت انتقالي که يک شبکه نه چندان سازمانيافته 25 سازمان جامعه مدني افغانستان وخارجي مي باشد، ترتيب شده بود.هدف اين بوده است تا علاقمندي به مسئله تاسيس يک «شبکه ملي آسيب ديدگان افغانستان» را برانگيخته وشرايطي را که به اين امر کمک کند، ارزيابي نمايد. ساري کوفو و عبيدعلي ، دوتن از نمايندگان «شبکه تحليل گران افغانستان» نيز دراين اجلاس شرکت کرده بودند وديدگاه هاي شان را از آن بيرون داده اند که دراينجا بنابر اهميت وجالب بودن اين ديدگاه ها، ما فشرده اي ازآن را به خدمت شما تقديم مي کنيم: به گفته اين دوتحليل گر، نفس شرکت کردن اينهمه آسيب ديده ، درکنفرانس خود براي آگاهي ازآنچه برآنها گذشته بود بسيار اهميت داشت. اما سازماندهي کنفرانس به طور عنعنه اي که درآن سخنران ويک هيئت کارشناس ( پوديوم) بايد در محدودهء ده دقيقه وقت چيزي بگويند، به اين امر چندان کمک نمي کرد. بيشتر شرکت کنندگان ازصحن صالون به جاي پرسيدن مطلبي يک نوع سخنراني مي کردند. بنابراين در روز اول آنچه بسيار مي توانست جالب باشد ، همان پارچه تياتري بود که توسط سازمان حقوق بشر که مرکز آن درکابل است تهيه شده بود. دراين تياتر درمورد مراحل مختلف منازعه افغانستان وآنچه برقربانيان گذشته است، شهادت داده مي شد. گروههاي کاري در روز دوم براي شرکت کنندگان فرصت نسبتاً طولاني فراهم ساختند تا ضرورت تاسيس يک شبکه ملي آسيب ديدگان و چالشهايي را که فرا روي آن قرار گرفته اند ، مورد بحث قرار دهند. اما بسياري از گروههاي شرکت کننده به اين نتيجه رسيدند که بدون يک منشور يا پلاتفورم ملي که خواهان تدابير مشخص براي پياده ساختن عدالت انتقالي ، بازجويي ، حقيقت يابي و اظهار خاطرات باشد، نمي توان به اين کار توفيق يافت. اين درحالي بود عده اي رسيدن به توافق درمورد يک منشور ملي را مشکل ومسئله ساز مي دانستند. بنابراين برخي ازموارد مهم درمورد منشور ملي به طورعلني بيان نشد. نمايندگان شبکه تحليلگران افغانستان با توجه به اين جدوجهدهاي جامعه مدني افغانستان درمورد رعايت عدالت انتقالي به طور محتاطانه اي اظهار دلچسپي کرده اند. شبکه تحليلگران افغانستان / رسول رحيم ويراستار: صفي ابراهيم خيل