با محاکمه رهبرمليشه هاي کانگو دادگاه بين المللي جزا عمده ترين دادرسي تاريخش را آغازکرد

امروز داداگاه بين المللي جزا واقع دردن هاگ لوبنگا را که 48 سال دارد ، بايد به خاطر سربازگيري قريب به 30000 کودک درجنگهاي اتوري ايالات شرقي کانگوي دموکراتيک بين سال 2002 و 2003 پاسخ بگويد. اين کودکان مجبورساخته شده اند که دست به قتل ، تجاوزجنسي ، غارتگري وتبهکاري بزنند.دادگاه بين المللي جزا، موارد نسل کشي، جرايم جنگي و جنايت عليه انسانيت را مورد دادرسي قرارمي دهد. اين محکمه هنگامي دايرمي گردد که مجازات عامل جرم درسطح ملي ممکن نبايد.

درکانگو سربازان کودک پيش ازآنکه مسائل بسيارحياتي درزندگي همسالان شان را بياموزند به اموري سوق داده مي شوند که فقط به درد جنگ وتباهي مي خورد. به طورمثال براي روکوندو، پسر 16 ساله تا به حال اهميتي نداشت که آيا زمين به دور آفتاب مي چرخد و يا برعکس. اما اين پسر مي تواند به صورت بهتر، سلاح هاي از نوع دافع تانک و يا کلانشينکوف را به بکار گيرد. آنها را از همديگر جدا کند و بار ديگر بسته کند.او نه ساله بود که در اثناي کار در يک مزرعه با ديگر اطفال توسط مليشه هاي هوتو ربوده شد. اين مليشه ها براي آنان لباس و غذا مي دادند و با آنها رفتار خوب مي کردند. در آغاز اين اطفال مجبور به شليک با سلاح نبودند.

بعد آنها آموزش نظامي ديدند و بايد به جبهه جنگ مي رفتند. روکوندو در يک برخورد نظامي موفق به فرار شد، اما اين گريز براي او سودي نداشت، برعکس بد تر ار آن، او در چنگ شورشيان توتسي گرفتار شد. او به مدت شش سال در جبهۀ آنان جنگيد و به چشم سر مشاهده کرد که چه گونه اطفال مجبور به کشتن بعضي از پسران و همرزمان خود مي شدند، تنها به اين دليل که آنها از فرط خستگي و ضعف قادر به جنگيدن نبودند. روکوندو نمي داند که او چه تعداد انسان ها را کشته است. او دوشادوش با ديگران جنگيده وشليک کرده است. اما او مي گويد که افسران از کار هاي او راضي بوده اند.

لورا نيکوندا، رييس شورشيان که حالا زنداني است، انکار مي کند که در جبهه او سربازان اطفال مي جنگيده اند. برعکس او ادعا مي کند که:

"ما اطفال را به سازمان خيريۀ کريتاس در گوما تسليم مي دايم تا جان آن اطفال را نجات دهيم. شما از آن سازمان بپرسيد. ما به کريتاس در ظرف سه سال، به تعداد 2500 طفل را تسليم کرده ايم."

اما اين ادعا بيشتر نيرنگ نيست. اساسا ً اين شمار درست است، اما به گفتۀ مونومبو، حدود يک سوم شورشيان به رهبري نيکوندا را اطفال تشکيل مي دادند. مونوبو که سرپرست کريتاس در امور اطفال است، مي گويد:

"از ماه فبروري سال 2004، به تعداد 2501 پسر جوان در برنامه هاي ما شرکت کرده اند. بخش زياد آنها از ارتش حکومت لورا نيکوندا مي آيند. اما در برنامه هاي ما، اطفال از همه گروه هاي مسلح شرکت دارند."

حالا به تعداد 54 طفل سرباز آن زمان به مکتب دون بوسکو مي آيند و از طرف کريتاس در امور زراعتي و صنايع دستي آموزش مي بينند. يوزيف باهتي معلم در اين مکتب از طرف سازمان خيريۀ کريتاس مي گويد که در ميان اين اطفال مربوط به گروه هاي متخاصم جنگي قبلي، جنجالي وجود ندارد، اما باوجود آن کار با آنها ساده نيست، او مي گويد:

"بزرگ ترين مشکل اين است که اين پسران جوان خود را به حيث سربازان مي شناسند و به اطفال ديگر به عنوان غير نظامي به ديده تحقير مي نگرند. ما سعي مي کنيم که آنها را قانع سازيم که همه بايد با همديگر جور بيايند."

روکندو جوان قوي با پتلون جينز( کوباي) با کمال خوشي در دروس کرتياس شرکت مي کند و در ميان براي آينده نيز طرح هاي دارد. او مي گويد:

"زماني که من مکتب را پايان دهم، مي خواهم کشيش شوم"