بحث افغانستان تحت حاکمیت طالبان در کنفرانس امنیتی مونشن

در این کنفرانس هیچ نماینده ای از حاکمان فعلی افغانستان حضور ندارد. روز شنبه در بحثی جانبی تحت عنوان "طالبان: چشم اندازی برای افغانستان" در مورد وضع موجود در این کشور گفتگو شد.

در این بحث بیلاول بوتو زرداری، وزیر امور خارجه پاکستان، گفت که تهدید گروه های تروریستی از خاک افغانستان هنوز هم پا برجاست: «گروه های تروریستی خارجی در افغانستان، پاکستان، چین و غرب را نگران ساخته اند.» وی افزود: «مقامات فعلی افغانستان توانایی کافی برای مبارزه با این گروه ها را ندارند و کار خاصی هم در این زمینه انجام نمی دهند.»

بیشتر بخوانید: استولتنبرگ از وابستگی به کشورهای خودکامه هشدار می دهد

وی از جامعه بین المللی خواست تا "در این زمینه فعالانه اقدام کند و مقامات حاکم در افغانستان را وادار سازد در زمینه مبارزه با تروریسم اقدام نمایند". وی اضافه کرد: «اگر آنها قادر به این کار ساخته نشوند، ابتدا این یک مشکل و تهدیدی برای همسایگان و بعد برای جامعه بین المللی خواهد بود.»

مایکل مک کال، نماینده رئیس کمیته امور خارجه مجلس نمایندگان ایالات متحده امریکا در این بحث گفت: «ما مشکلات امنیتی سازمان های تروریستی برای منطقه و جهان، از جمله تحریک طالبان پاکستان را درک می کنیم.»

وی افزود در زمینه حقوق زنان، طالبان رفتارشان را نسبت به گذشته تغییری نداده اند: «ما نمی توانیم با طالبان به خاطر نگرانی های امنیتی مستقیم کار کنیم، اما چین حالا آنجاست و مسئولیت هایی دارد. مثلا آقای حقانی، وزیر داخله طالبان خودش یک تروریست به شدت تحت تعقیب است و با القاعده ارتباطات نزدیکی دارد.»

همزمان وی تاکید کرد: «ما نباید طالبان را به رسمیت بشناسم، اما باید با آنها در تعامل باشیم. باید مطمئن شویم که کمک های بشردوستانه به افراد نیازمند می رسد، نه به جنگجویان.»

بیشتر بخوانید: کنفرانس امنیتی مونشن بدون حضور نمایندگان روسیه و ایران

کاترین راسل، مدیر اجرایی صندوق کودکان سازمان ملل متحد نیز در این بحث گفت: «طالبان حقوق زنان را به صورت روز افزون نقض می کنند و هیچ پیشرفتی در این زمینه دیده نمی شود. انتظارات جامعه بین المللی در این زمینه برآورده نشده است.»

حسنی جلیل، معاون وزیر امور داخله حکومت سابق افغانستان نیز در این جلسه گفت: «این بسیار مهم است که درنظر گرفته شود که زنان نیز از کمک های جامعه بین المللی بهره مند می شوند. طالبان دچار دو دستگی شده اند و در زمینه تامین حقوق زنان توافق نظر ندارند.»

محبوبه سراج، یک فعال حقوق زنان از افغانستان نیز به صورت آنلاین در این جلسه اشتراک داشت. وی با انتقاد از جامعه بین المللی و سازمان ملل متحد گفت: «ما هیچ برنامه ای برای بهبود وضع در افغانستان نداریم. آیا شما برنامه ای دارید؟ لطفا برنامه خود را توضیح دهید. همه چیز در افغانستان در حال فروپاشی است. شما بخشی از زندگی ما در دو دهه گذشته بودید و ما روی شما حساب کردیم. اما فقط جلسه پشت جلسه برگزار می کنید و حرف می زنید و هیچ کاری انجام نمی دهید.»

استیفان دیمیستورا، نماینده سابق سازمان ملل متحد در افغانستان اوضاع فعلی در افغانستان را نگران کننده خواند: «من دو انتخابات را در افغانستان تجربه کردم. زنان زیادی در آن زمان اشتراک داشتند و می توانستند تغییر وارد کنند.»

وی افزود: «سازمان ملل متحد در افغانستان است و مردم این کشور را تنها نگذاشته است. باید حمایت بیشتر شود تا بتواند مجموعه ای از کمک ها از جمله برای آموزش به مردم این کشور را تمویل کند. اما برای تمویل کمک های بشری نباید زنان این کشور را فراموش کنیم.»

همه در این جلسه تاکید کردند که طالبان، حاکمان فعلی افغانستان باید در راستای مبارزه با تروریسم و تامین امنیت مردم این کشور کار بیشتری انجام بدهند. آنها همچنان اضافه نمودند که "حق تحصیل و کار زنان در افغانستان" باید تامین شود.