1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

ترجمان های افغان در جستجوی راه گریز

۱۳۹۰ مهر ۹, شنبه

ترجمان های افغان بسیار احساس خوش اقبالی می کنند که علیرغم ماموریت های خطرناک زیاد هنوز زنده هستند؛ اما این افراد نگران سرنوشت خود پس از خروج نیروهای بین المللی پس از سال 2014 می باشند.

https://p.dw.com/p/12kFe
ترجمان های افغان در واقع پل ارتباطی بین نیروهای غربی و مردم محلی هستند.
ترجمان های افغان در واقع پل ارتباطی بین نیروهای غربی و مردم محلی هستند.عکس: dapd

محمد یوسف، یک ترجمان سی ساله افغان می گوید: "طالبان من و خانواده ام را خواهند کشت. من نمی توانم در افغانستان بمانم".

یوسف یکی از هزاران مرد جوانی است که انگلیسی را از طریق فیلم های امریکایی آموخته اند و حالا نقش حیاتی بین نیروهای بین المللی و مردم محلی در جنگ ده ساله افغانستان را دارند.

کسانی که به ترجمان کار می کنند، امید دارند که حداقل پس از یک سال کار بتوانند ویزای امریکا را به دست آورند. اما این ترجمان ها می ترسند که پس از خروج نیروهای بین المللی از افغانستان تا سال 2014، آنها مورد حمله طالبان قرار بگیرند.

بسیاری ها در تلاش هستند تا زود ویزا بگیرند و به ایالات متحده بروند، هرچند که انبوه تقاضانامه ها برای ویزا در سفارت امریکا در کابل باعث تاخیر می شود.

یوسف در یک پایگاه نظامی امریکایی در منطقه کوهستانی ولایت کنر، هم مرز با پاکستان زندگی و کار می کند. او می گوید که از سوی طالبان و حامیانش "کافر" خوانده می شود. او ادامه داد: "کسانی که با امریکایی ها کار می کنند باید کشته شوند".

ترس و خطر را می توان در چهره محمد اسلام، همکار 23 ساله یوسف نیز دید. او با انگلیسی عامیانه خود اضافه کرد: "من در افغانستان خوش نیستم. اینجا یک مکان خطرناک است. هر کس این را می داند".

ترجمان های افغان در ماموریت های خطرناک نیز نیروهای خارجی را همراهی می کنند.
ترجمان های افغان در ماموریت های خطرناک نیز نیروهای خارجی را همراهی می کنند.عکس: picture-alliance/ dpa

ترجمان دیگر، سیلم شاه نام دارد. او 35 ساله است و دوکان قالین فروشی خود را بسته کرد تا به عنوان ترجمان کار کند. سلیم در خیال خود می پروراند که روزی در نیویورک یک دوکان قالین فروشی باز کند. او گفت: "اگر من ترجمان نمی شدم، بسیار مشکل بود که بتوانم به کشورهای خارجی بروم".

ایالات متحده گفته است که با موجی از درخواستی های ویزا از سوی ترجمان ها و دیگر افغان ها روبرو می باشد. یک مقام رسمی امریکایی که نخواست نامش فاش شود به خبرگزاری فرانس پرس توضیح داد که 850 ترجمان افغان که با نیروهای امریکایی و سفارت ایالات متحده در کابل کار می کنند در میانه ماه جولای سال روان ویزای مخصوص مهاجرت را دریافت کرده اند.

اما هنوز 2297 درخواست ویزای دیگر برای افرادی که مشمول ماده قانونی "حمایت از متحدان افغان" می شوند، بلاتکلیف است. "ماده قانونی حمایت از متحدان افغان" در سال 2009 تصویب شد که بر اساس آن کسانی که به دلیل کار با دولت امریکا مورد تهدید جدی قرار می گیرند، ویزا صادر می شود.

این مقام می گوید که پروسه تقاضا و صدور ویزا تحت "فشار وقت" است، اما تلاش جریان دارد تا کارها انجام گیرند. او می گوید: "ما می دانیم که مسوولیت ویژه در قبال افغان هایی داریم که برای ما کار کرده اند".

اما این مقام امریکایی همچنان توضیح می دهد: "در عین حال، ما متعهد هستیم که اطمینان حاصل کنیم کسانی که ویزای ویژه مهاجرت دریافت می کنند، مانند هر کس دیگر که وارد ایالات متحده امریکا می شود، هیچ گونه تهدیدی را علیه امنیت امریکا ایجاد نمی کنند".

محمد یوسف و همکارانش یادآور می شوند که شماری از دوستان آنها در ماموریت ها کشته یا زخمی شده اند. سال گذشته در یک ماموریت  در ولایت کنر، موتر زرهی امریکایی که پشت موتر یوسف بود با بمب کنار جاده برخورد کرد که پنج امریکایی در آن کشته شدند. یوسف می گوید: "خدا من را حفظ کرد".

طالبان غالبا افغان هایی را که با نیروهای ائتلاف همکاری می کنند، تهدید به مرگ می کنند. اما ترجمان ها امیدوار هستند که با این گونه مشکلات و خطرها سرانجام بتوانند ویزا دریافت کنند.

فرانس پرس / عاصف حسینی
ویراستار: پروانه علیزاده