خشکیدن رودخانه‌های آلمان

رودخانه راین با سواحل عاشقانه، قلعه های تاریخی و باغ های زیبای انگور در دو طرف خود، شهرت جهانی دارد. اما این طویل‌ترین و مهم‌ترین رودخانه آلمان در برخی از قسمت ها، مثل اینجا در حومه شهر کلن، به اصطلاح به یک رودخانه‌گک مبدل شده است. عمق کم آب در بسیاری از بخش های این رودخانه تردد کشتی ها را با چالش بزرگ روبرو کرده است.

رودخانه دانیوپ نیز در این روز ها عمق کافی برای رفت و آمد کشتی ها ندارد. کشتی های باربردار یا اصلاً رفت و آمد خود در این رودخانه را قطع کرده اند و یا هم محموله خود را کاهش می‌دهند تا از خطر تصادم سطح زیرین کشتی با بستر رودخانه جلوگیری کرده باشند. در این بخش دانیوپ در ایالت بایرن حالا به گونه غیر معمول یک ساحل ریگی دیده می‌شود.

رودخانه البه اندکی پس از آنکه از خاک جمهوری چک گذشته و وارد آلمان می‌شود، از هفته ها به اینطرف کمترین عمق خود را دارد. این تصویر در همان ناحیه در ماه سپتمبر گرفته شده و چنان تصور می‌شود که البه رو به خشکیدن است. ۶۰۰ کیلومتر دورتر در حومه هامبورگ، یک سد رودخانه یی و جزر و مد سبب شده است که البه آب کافی داشته باشد.

دریاچه کنستانس در مرز آلمان، اتریش و سویس یکی از جاهای مورد علاقه گردشگران جهان است. این دریاچه از اثر خشکسالی سال روان میلادی چنان متأثر شده است که حتی جزیره ای در بخش از آن ایجاد گردیده است. دریاچه کنستانس اما هرگز خشک نخواهد شد، زیرا عمق آن به ۲۵۴ متر می‌رسد.

در بسیاری از بند ها نیز عمق آب به شدت کم شده است. درینجا در "بیگه زه" یا "جهیل بیگه" در ایالت نوردراین وستفالن آلمان کشتی ها ناگزیرند به جا های دورتری لنگر اندازند. هرچند برای روز های آینده بارندگی پیش‌بینی شده است، با آنهم هواشناسان نمی‌توانند بگوبند که این خشکسالی چه مدتی طول خواهد کشید.