رییس جمهور مشروع وانفعالی؟!

زیرا اگر اینکار را کند، در انتخابات آینده هیچ شانسی برای پیروزی ندارد. در حالی که همه کوشش ها وسیاست گذاری های دوسال اخیرآقای کرزی، وقف کامیابی حتمی در این انتخابات شده است. کوشش بی وقفه درجهت برسر مهر آوردن طالبان وحزب حکمتیار وترفند هایی که با عنوان کردن " طالبان معتدل ومیانه رو " تا هنوز ادامه دارد، عصبانیت های تصنعی ضد امریکایی بخاطر کشتارغیر نظامیان، ایجاد دوحزب دولتی بنام انسجام ملی و حزب جمهوری تا معرفی مارشال فهیم به عنوان معاون در انتخابات آینده وعزل ونصب برخی از والیان و امثال آن کوشش هایی درهمین راستا بوده است.

متأسفانه در برابر این قانون شکنی آشکار که سنت زشتی را به میراث می گذارد، نه توسط پارلمان ومشرانو جرگه ونه توسط آنانی که خودرا اپوزیسیون منحصر به فرد دولت کرزی معرفی می کرد، هیچ عکس العمل سازمان یافته صورت نگرفت؛ همانگونه که نهادهای مدنی دراین رابطه ترجیح داده است که خاموش وکم صدا باشد.

ماده قانون اساسی مربوط به این مسئله خیلی صراحت دارد وهیچ ابهامی درآن موجود نیست تا ستره محکمه آنرا بگشاید، ولی با وجود آن این مسئله به ستره محکمه راجع شده وتوسط ستره محکمه طبق میل آقای کرزی تفسیر شده است. به نظر می رسد عمده ترین دلیل این عدم اعتراض حمایت امریکا از ادامه ریاست آقای کرزی باشد. پارلمان افغانستان هیچ گاهی پل های پشت سرش را تخریب نمی کند، زیرا تعداد زیادی از وکلا در آینده نیز نامزد وکالت ویا احتمالاً پست های دیگرهستند. آیا باوجود این مسایل واقعاً می توان به تدویر یک انتخابات آزاد، شفاف وعادلانه امید بست در حالی که حیله های سازمان یافته دیگری در را هست؟

آوازه ایجادکمیسیون اجرایی وآمدن احتمالی آقای خلیلزاد و قرار گرفتن دررأس آن را نیز درهمین جهت می توان توجیه کرد. زمزمه ایجاد چنین تشکیلاتی که در واقع سیتم را صدارتی می سازد، ودر گذشته آقای کرزی سخت با آن مخالف بود وحتی نامزدی اش در انتخابات قبلی راموکول به سیستم ریاستی می نمود، تا حال توانسته است دوتن از مخالفین یا رقبای آقای کرزی را به صرفنظر کردن از نامزدی وا دارد. چنانچه آقای جلالی با این وعده که پستی در این اداره به اوداده خواهد شد ونیز آقای احدی که بخاطر شرکت در انتخابات از وزارت مالیه استعفا داده بود وخیلی وقت عزم خویش دایر بر نامزد شدن را اعلام کرده بود، از ثبت نام شان پرهیزکردند وحتی آقای جلالی در روزی که وعده کرده بود برای ثبت نام به کمیسیون می رود به میدان هوایی رفت و راهی خارج از کشور شد وهوادارانش را در میدان گذاشت که آنها جانبداری شان را به آقای اشرف غنی احمد زی اعلام کردند. در عین حال آقای خلیلزاد که گفته می شد یکی از نامزد های این انتخابات خواهد بود وتا آخرین روز ثبت نام به گروهی از همکارانش وعده آمدن می داد وحتی دوتنی را که نامزد معاونیت بودند وبه همین سبب از ائتلاف بایکی دیگر از نامزدها صرفنظر کرده بودند به انتظار همیشگی گذاشت ونیامد.

اکنون نیز شایعاتی وجود دارد که آقای کرزی وعده ریاست این پست جدید را به آقای احمد ضیا مسعود داده است و اورا که گفته می شد در اول جوزا به عنوان اعتراض استعفا خواهد داد، از پیوستن به داکترعبدالله بازداشته است. احتمال این نیز وجود دارد که آقای کرزی ریاست این پست را به داکترعبدالله نیز بدهد وبکوشد میدان را به نفع خودش خالی کند.

با چنین بازیهایی روشن است که مردم در سردرگمی و سر گردانی کامل فرومی روند ونسبت به انتخابات آینده ونتایج حاصله از آن بدیده تردید می نگرند. انتباه آنان این است که سرنوشت این انتخابات را نه آرا واراده ی آنا ن بلکه زد وبند ها وساخت وبافت های پشت پرده تعیین می کند. انصراف جلالی واحدی وخلیلزاد این سوال را در برابرعبدالله واشرف غنی گذاشته است که : آیا شما هم می روید؟

شاید جلالی یا احدی وخلیل زاد رقبای نیرومندی در برابر کرزی نبودند اما تعدادی از مردم افغانستان با این تصورکه شاید منفذی برای تغییر دادن اوضاع توسط آنان ایجاد شوند به آنها رأی می دادند .

قسیم اخگر

ویراستار: یاسر