مبارزه علیه معافیت از مجازات برای تامین زندگی خوب

ابیل باریرا هرناندیز، مدافع حقوق بشر در مکسیکو با اقامه دعوا علیه ارتش کشورش، برنده جایزه حقوق بشر شده است.

ابیل باریرا هرناندیز و «تله خینولان»، مرکز حقوق بشری که او در مکسیکو تاسیس کرده است، از جانب دفتر آلمانی سازمان عفو بین الملل ششمین جایزه حقوق بشر را دریافت کردند.

دفتر آلمان سازمان عفو بین الملل اعتراف کرده است که از جمله همه مدافعان حقوق بشر در جهان، برجسته کردن یکی کار آسانی نیست. امسال کفه ترازو به سود ابیل باریرا هیرناندیز، سنیگینی کرده است و همه در مورد شایستگی او به نصیب شدن این جایزه توافق کرده اند.

ابیل باریرا خودش گفته است: «ما میدانیم بیعدالتی چیست و ما میدانیم باید کاری کرد تا بیعدالتی تکرار نگردد».

به این دلیل که ابیل باریرا با همکارانش در مرکز حقوق بشر «تله خی نولان» که از سال 1994 بدین سو ایجاد شده و فعالیت میکند، با قبول خطرات زیادی، به طور خستگی ناپذیری از حقوق مردم بومی در ایالت گویریروی مکسیکو دفاع میکند، دفتر آلمانی سازمان عفو بین الملل، به وی و سازمان حقوق بشرش، ششمین جایزه حقوق بشر را اهدا کرد.

فردیناند موگن تالر، کارشناس امریکایی عفو بین المللی در آلمان میگوید: «هستند فعالان حقوق بشری که باید زیر شرایط دشوار و خاصی مبارزه کنند. از هنگامی که حکومت فلیپ کالدیرون جنگ علیه قاچاق مواد مخدر را اعلام کرده است، ارتش مکسیکو به صورت گسترده مرتکب تخطی از حقوق بشر و تجاوز شده است، هرچند ارتش اصولاً میبایست وظیفه پولیس یا تامین نظم و قانون را به عهده گیرد. ما در این جا از اشتباهات سخن نمیگوییم بلکه مساله جنایت مطرح است. استراتژی مبارزه با مواد مخدر دیگر به منظور تامین امنیت نیست، بلکه برعکس آن عمل میکند».

مبارزه علیه معافیت از مجازات

والنتینا روزندو کانتو و انیس فرناندیز اورتیگا، از جمله کسانی اند که قربانی این استراتژی شده اند. این ها توسط سربازان تهدید شده اند و مورد بدرفتاری و تجاوز قرار گرفته اند. دوسیهء تجاوزهایی که علیه این دو تن صورت گرفته است، به کمک فعالان حقوق بشر که در مرکز حقوق بشر وجود داشتند، تا دادگاه حقوق بشر بین الامریکایی در کوستاریکا رسیده است.

دادگاه نظامی عادتاً از پیگیری همچو مسایلی میگذرد و از این رو مرتکبان جرم تقریباً همه بدون مجازات میمانند. البته هرگاه در همچو مواردی یک دادگاه بین المللی موضعگیری کند، میتواند فشار زیادی وارد کند. این امر امکان آن را به وجود میآورد که یک دادگاه غیرنظامی قضیه را بررسی کرده و مجرم را به مجازات بکشاند. دراین میان کار بیریرا هرناندیز که میخواهد این قضیه را به پیش ببرد، در ایالات مرزی گیریرو شهرت یافته است.

حمایت از قربانیان

مرکز حقوق بشر «تله خینولان» به قربانیان خشونتها و تجاوزهای جنسی مشورت داده و کمک میکند تا قانوناً علیه مجرمان اقدامهایی صورت گیرد. برای مردمان بومی «اندین» این منطقه دشوار است تا در کدام محکمهای اقامه دعوا بکنند. آنها مسایل حقوقی را نمیدانند، پول جهت گرفتن یک وکیل مدافع ندارند و طوری که لازم است به زبان اسپانیایی صحبت نمیتوانند. قبل از همه آنها از نژادگرایی رنج میبرند و این نژادگرایی درارتش وجود دارد.

برعکس منطقه تجارتی مکسیکو که با ایالات متحده امریکا همسرحد است، گویریرو منطقهای است که بیشتر مواد مخدر کشت میشود. بر اثر برخوردهایی که بین نیروهای دولتی و قاچاقبران مواد مخدر صورت میگیرد، بیشتر قریههایی که در این منطقه واقع شده اند، از خسارات جانبی جنگ آسیب میبینند و در بین آتش دو طرف قرار میگیرند. مردمان این قریه ها «گاهی به کشت تریاک مجبور ساخته میشوند و زمانی هم به جبر به سوی فقر کشانده میشوند».

تلاشهای گستردهتر در یک منطقه پرمنازعه

ابل باریرا هرناندیز و مرکز حقوق بشر «تله خینولان» تنها علیه معافیت از مجازات مبارزه نمیکنند. آنها در قسمت فراهم ساختن برنامههای بدیل و پایدار در بخش زراعت و حل مناقشات سیاسی و مذهبی نیز کمک کرده و با شبکهای از نهادهای غیردولتی نیز همکاری میکنند که هدف بهبود بخشیدن به وضعیت زندگی مردم میباشد.

موگن تالر، سخنگوی عفو بین الملل میگوید: «تاریخ ایشان در پیش چشم ما قرار دارد.... ما اعضای عفو بین الملل نیز در آن موقع برای کارمان یک هدف خاص را در نظر داشتیم. در آن وقت حقوق زندانیان در برابر چشم ما قرار داشت. با گذشت زمان اهداف ما گسترش یافت».

امروز سازمان عفو بین الملل برعلاوه این اهداف برای حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز مبارزه میکند. باریرا هرناندیز در سال 2011 یعنی هنگامی که سازمان عفو بین الملل به نیم قرن عمر کاریاش میرسد، مستحق چنین جایزهای شد.

لونا بولیوار مانوت/ رسول رحیم

ویراستار: عارف فرهمند