چرا نازی ها ۹۰ سال پیش کتاب ها را آتش زدند؟

به تاریخ ۱۰ می ۱۹۳۳ در «بیبل پلاتس» یا «میدان بیبل» در برلین، که به زبان عامیانه به آن «میدان اوپرا» می گویند، حدود ۴۰ هزار نفر آتش زدن کتاب ها را تماشا می کردند.

«از زمانی که کتاب ها نوشته می شوند، سوزانده هم می شوند!» - این جمله ایریش کیستنر نویسنده آلمانی است. او ۹۰ سال پیش، هنگام آتش زدن کتاب هایش، در محل حضور داشت.

آدولف هیتلر، رهبر نازی ها (سمت راست)، از سوی پاول هیدنبورګ، رئیس جمهور وایمار، به سمت صدراعظم آلمان منصوب گردید. به تاریخ ۳۰ جنوری ۱۹۳۳ دموکراسی پارلمانی خاتمه یافت و حاکمیت وحشتناک ۱۲ ساله نازی ها آغاز شد.

در ۲۷ فبروری ۱۹۳۳ ساختمان رایشستاگ یا پارلمان هم آتش زده شد. با وضع «قانون حاکمیت» نازی ها در ماه مارچ همان سال، قدرت آنها نیز بیشتر شد. در ماه اپریل مخالفان سیاسی و یهودی ها از وظایف شان برکنار گردیدند و به تاریخ ۲ می اتحادیه های صنفی نیز منع قرار داده شدند.

کتاب های هاینریش هاینه، نویسنده و شاعر آلمانی، نیز به آتش کشیده شدند. نامبرده در سال ۱۸۲۰ گفته بود: «در جای که کتاب ها سوزانده می شوند، بالاخره انسان ها هم می سوزند!»

طراح اصلی آتش زدن کتاب ها، یوزف گوبلس، وزیر اطلاعات و تبلیغات رایش سوم بود. او جریان آتش زدن کتاب ها را از طریق رادیو پخش کرده و یک فیلم هم از آن تهیه کرد.