چگونه اروپایی ها آزار و اذیت جنسی را تجربه می کنند

آزار و اذیت جنسی می تواند چهره های بسیاری داشته باشد: ماساژ گردن ناخوشایند و ناخواسته توسط رئیس فرد، لمس کردن بدن زن، دست گذاشتن در اطراف کمر زن و یا هم اگر یک مرد از همکار زن اش بخواهد با او فلم های سکسی یا پورنو ببیند، ممکن است بسیاری از آنها به عنوان آزار و اذیت جنسی طبقه بندی شوند. اما سوال اینجاست که تعریف ظاهری در مورد لباس و یا اندام، چه طبقه بندی می شود؟

در مورد آزار و اذیت جنسی، زنان و مردان بسیاری درک متفاوت از هم دارند. بر اساس یک نظر سنجی ای که در هفت کشور اروپایی صورت گرفته است، آنچه را یکی به عنوان چاپلوس درک می کند، برای دیگر از سرحد گذشتن است. موسسه نظرسنجی "یوگوف" با زنان و مردان در آلمان، بریتانیا، فرانسه، دنمارک، سویدن، فنلاند و ناروی مصاحبه کرده است. از ۸۵۰۰ پاسخ دهنده در مورد ارزیابی شرایط مختلف پرسیده شده است، به گونه مثال اگر یک مرد از پشت یک زن اشپلاق می زند و یا در یک مهمانی بدن زن را لمس می کند و یا به آلت تناسلی اش اشاره می کند.
در اروپا لمس کردن بدن زن یک امر غیر قابل تحمل است
تقریبا همه معتقدند زمانیکه یک مرد سعی می کند که یک زن را از زیر دامن عکاسی کند یا از او خواستار سکس باشد، آزار و اذیت جنسی است. همچنین  لمس کردن بدن زن در جاهای خاص چون سینه در همه کشورهای اروپای غربی غیر قابل تحمل است.

به نظر می رسد که در آلمان مردم در قبال آزار و آذیت جنسی که از کجا می تواند شروع شود، تا اندازه تحمل بیشتر دارند: فکاهی های جنسی را تنها از سه نفر، یکی به عنوان آزار و اذیت جنسی تلقی می کند. اما مثلا در بریتانیا، ۶۷ درصد فکاهی های جنسی را، آزار و اذیت جنسی عنوان کرده اند. همچنین نگاه کردن به چاک یخن زن را شمار زیادی در بریتانیا به عنوان بر خورد "بیش از حد جسورانه" یا تابو تلقی می کنند. در قسمت چشمک زدن به زنان، فرانسوی ها به ویژه بسیار سختگیرانه برخورد می کنند. از هر چهار نفر یکی این برخورد را به حیث آزار و اذیت جنسی می ببینند. حتی سوال کردن در مورد گذاشتن وعده ملاقات برای ۱۶ درصد از فرانسوی ها تابو است. اما در شش کشور دیگر اروپایی در مورد این امر برخورد سختگیرانه نداشته اند.
در سطح اتحادیه اروپا: از هر دو زن یکی آن مورد آزار و اذیت قرار گرفته است

اما واقعیت امر در کشورهای دیگر اتحادیه اروپا چگونه است؟ یوهانا گودی، رئیس مطالعات بزرگ پان اروپایی، اداره اتحادیه اروپا برای حقوق اساسی (FRA) از سال ۲۰۱۴ می گوید که "آزار جنسی یک مشکل گسترده در اروپا است." او در ادامه می گوید که از هر دو زن یکی آن در اروپا، در زندگی اش تا کنون قربانی آزار جنسی شده است. گودی می افزاید: «از هر پنج زن یکی آن گفته است که در جریان ۱۲ ماه قبل از نظر جنسی مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته است.»

برای این نظرسنجی، در مجموع ۴۲ هزار زن در ۲۸ کشور عضو اتحادیه اروپا با جزئیات در مورد تجربیات شان در قبال آزار و اذیت جنسی توسط مردان مصاحبه صورت گرفته است که می توان از لمس کردن ناخواسته، به آغوش گرفتن، بوسیدن تا به ایمیل ها و مسج های جنسی واضح و روشن، یادآوری کرد.

آیا زنان در سویدن اغلب بیشتر نسبت به بلغاریا مورد آزار و اذیت قرار می گیرند؟
به طور خاص در کشور های اسکاندیناوی، کشورهایی که در بخش برابری حقوق نمونه عنوان می شوند، در بخش آزار و اذیت جنسی تجارب منفی زیادی وجود دارد: ۸۱ درصد از سویدنی ها گفته اند که از سن ۱۵ سالگی به یک نوع مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته اند. در کشور های دنمارک، هالند و فنلند آمار مشابه موجود است. از چهار زن، سه زن فرانسوی نیز تجربه مشابه کرده اند. بر عکس در بلغاریا،  فقط ۲۴ درصد از زنان ادعا می کنند که مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته اند. در کشور های پولند و رومانیا نیز سطح آمار به همین شکل پائین است.

در نگاه اول، این تفاوت بزرگ ما را شگفت زده می کند که چرا آزار و اذیت جنسی مشکل کوچکتر در جنوب و شرق اروپا نسبت به کشور های اسکاندیناوی است؟

در بعضی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا هنوز هم برای زنان خیلی مشکل تمام می شود تا به طور آشکارا درباره خشونت جنسی صحبت کنند. خانم گودی از اداره اروپایی برای حقوق اساسی به این باور است که "آزار و اذیت جنسی به عنوان یک موضوع خصوصی در این کشور ها به شمار می رود." به عنوان مثال، واقعیت این امر که امروزه در سویدن علیه اعمال آزار و اذیت جنسی می توان قانونی برخورد کرد، امری است مربوط به تاریخ این کشور. برخلاف کشور های اروپای شرقی، برابری جنسیتی در سویدن از سال های متمادی به این طرف مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
با این حال، گودی امیدوار است که فرهنگ مقابله با آزار و اذیت جنسی در سراسر اروپا تغییر کند. وقایع اخیر در رسانه ها می تواند مردم بیشتری را جرأت سخن گفتن در مورد اعمال آزار و اذیت جنسی بدهد.

چگونه آزار و اذیت جنسی در اروپا مجازات می شود
کنوانسیون استانبول ۲۰۱۱، توافقنامه شورای اروپا علیه خشونت علیه زنان، به صراحت با آزار و اذیت جنسی مخالف است. طبق ماده ۴۰ این کنوانسیون، "هر نوع رفتار جنسی ناخواسته مستقیم، کلامی یا فیزیکی که به منظور نقض حرمت یک فرد باشد، پیگرد قانونی و مجازات را به دنبال دارد." به نظر بسیاری از کارشناسان، این مجموعه ای از پیشگامان قوانین است که اما به هیچ وجه در همه کشورها اجرای نشده است.

در آلمان، با آزار و اذیت جنسی از دیر زمانی به عنوان "چنگ زدن"، به رغم اتهام بسیاری از منتقدان، بی اهمیت برخورد می گردد. احتمالا حملات جنسی بالای زنان در سال ۲۰۱۵ در شب سال نو عیسوی در شهر کولن آلمان، بحث و گفتگو های جدیدی را در این کشور به راه انداخت. از آن زمان به بعد، آنچه را فعالان زن و حقوق بشر از دیر زمانی خواستار بودند، "نه یعنی نه" معمول گردیده است. بعد از اصلاح قانون جنایی جنسی، آزار و اذیت جنسی به عنوان یک جرم جنایی طبقه بندی شده است. هر فردی که از لحاظ جنسیتی، بدن شخصی دیگر را لمس می کند و آزار و اذیت می کند، وی را حبس تا دو سال و یا جریمه نقدی تهدید می کند.
در فرانسه آزار و اذیت جنسی با دو سال حبس و جریمه ۳۰ هزار یورو مجازات می شود. اگر مجرم رئیس فردی است که مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته است، بنابر این مرتکب این عمل از قدرت اش سوء استفاده کرده و حتی فرد مجرم را سه سال حبس تهدید می کند. در میان چیزهای دیگر، کسی که یک شخص دیگر را برای برآورده شدن "یک نوع رفتار جنسی" تحت فشار قرار می دهد، تحت پیگرد قانونی قرار می گیرد. در آینده، فرانسه می خواهد مسئله ای را مطرح کند که چه چیزی یک حرکت سبک و عشقبازی است و چه چیز در جمع آزار و اذیت جنسی می تواند طبقه بندی گردد. فرانسه می خواهد در این قسمت قوانین اش را سخت گیرتر نماید. مارلین شیاپا، وزیر امور برابری فرانسه، قصد دارد قانونی را اجرایی کند که بر اساس آن برای پولیس امکان می دهد تا در آینده فردی که زنی را در روی جاده مورد آزار و اذیت جنسی قرار می دهد، جریمه نقدی کند.
فرانسه، مانند دنمارک، ایتالیا و صربستان، کنوانسیون استانبول را در سال ۲۰۱۱ تصویب کرد. در آلمان در تابستان سال ۲۰۱۷ این کنوانسیون به تصویب رسید.
حمایت مردان نیز در این راستا نیاز است
در نهایت، بر اساس نظر گودی، کارشناس حقوقی اساسی اتحادیه اروپا، قوانین به تنهایی کافی نیستند. او می گوید: «ما همچنین نیاز به محیط امن داریم که در آن زنان جرأت داشته باشند تا علیه اعمال آزار و اذیت جنسی قدعلم کنند.» او در ادامه می گوید که هیچ زن اروپایی نباید ترس داشته باشد در صورتی که آزار و اذیت جنسی را ثبت کند یا علیه آن اقامه دعوا کند، کار اش را ازدست می دهد. در نهایت بر اساس نتیجه گیری گودی، این موضوع مربوط به کل جامعه است: مردان نیز باید صدای شان را علیه آزار و اذیت جنسی بلند کنند.

دویچه وله/ ن. ک. ا