کنفرانس اقلیمی "عشق به انسان، عشق به طبیعت" پایان یافت

پروژه مکالمه با همکاری انستیتوت اسلامی "واحد" این کنفرانس را در جاکارتا پایتخت اندونیزیا برگزار کرد. روحانیون، دانشمندان و فعالان محیط زیست از پاکستان، بنگله دیش و اندونیزیا در آن اشتراک کرده و در میزگردها و بحث های مهم به موضوعات تغییرات اقلیمی و اهمیت اقدامات جمعی برای مقابله با آن پرداختند. نقش آموزه های دینی در حفاظت از طبیعت و محیط زیست محور اصلی بحث بود.

در مراسم گشایش این کنفرانس، مجتبی حمدی رئیس انستیتوت اسلامی "واحد" از همه مسلمانان خواست که مسئولیت دینی شان را برای حفاظت از طبیعت به عهده گرفته و عملی کنند: «کنفرانس اسلام سازگار با اقلیم بخشی از رسالت ما برای گسترش پیام صلح آمیز اسلام است. این به معنای همزیستی مسالمت آمیز با هویت های مختلف برای حفاظت از محیط زیست مان می باشد. برای ما جامعه مسلمان، حفاظت از طبیعت بسیار ضروریست؛ زیرا مطابق با ایمانی که داریم، انسان ها نماینده پروردگار بر روی زمین هستند و موظفند تا از مخلوقات همانطور که خلق شده اند، محافظت کنند».

دیبراتی گوها، رئیس بخش آسیای دویچه وله به این باور است که تغییر رفتار انسان ها در مبارزه با تغییرات اقلیمی ضروریست: «موضع اصلی کنفرانس این است: عشق به انسان یعنی عشق به طبیعت. این دو به هم وابسته اند. تمام ادیان، خواه بودیسم، هندوئیسم، یهودیت، اسلام و یا مسیحیت، همه بر عشق ورزی به طبیعت تمرکز دارند. کسانی که طبیعت را دوست دارند، در حقیقت انسانیت را دوست دارند. در قرآن آیات و در گفته های پیامبر اسلام احادیث زیادی وجود دارند که به محافظت از مخلوقات و طبیعت تاکید می کنند. حتی در هندوئیسم مردمی را می بینیم که درخت را پرستش می کنند. این رفتار از حالا نه، بلکه از زمان باستان است». وی اضافه کرد: «اکنون چندین موضوع محیط زیستی داریم که نیاز به اقدامات جمعی و مشخص جامعه جهانی دارند».

سیسیلیا سولاستری، نماینده ویژه وزارت محیط زیست اندونیزیا، از نظریه نیازمندی به اقدامات ویژه برای مبارزه با تغییرات اقلیمی حمایت نمود و تاکید کرد که استفاده بیش از حد از پلاستیک و سوخت های فوسیلی باید متوقف شوند.

همزمان طرح مساجد سازگار با محیط زیست یا "ایکو مسجد" هم در این کنفرانس تشریح شد. در حال حاضر چندین مسجد از اینگونه در اندونیزیا ساخته شده اند که به صورت مدرن آب باران و آب مصرفی نمازگزاران را برای مصرف مجدد تصفیه می کنند.

هایو پارابوو، بنیانگذار پروژه مساجد سازگار با محیط زیست و رئیس هیات مدیره شورای مساجد اندونیزیا گفت: «مساجد باید نمونه ای از سبک زندگی سازگار با محیط زیست باشند و آن را ترویج کنند؛ زیرا این یک آموزه اصلی اسلام است». وی افزود: «ایکو مسجدها یک جنبش برای تغییر رفتار در جهت جلوگیری از هدر رفتن منابع طبیعی هستند. اقلیم همواره تغییر می کند و ما باید در مساجد به این موضوع بپردازیم؛ چراکه مساجد می توانند نقش مهمی ایفا کنند. ما باید از نعمت های اعطا شده در سیاره مان به درستی استفاده کنیم».

بحث های آزاد نیز در این کنفرانس در مورد اقلیم صورت گرفت. بحث ارتباط ساختار و رفتار اجتماعی با سبک زندگی و بحران محیط زیستی نیز مطرح بود. توفیق پاشا، فعال محیط زیست از پاکستان بر همکاری مشترک تاکید کرد: «محیط زیست به معنی زمین است، سیاره ای که ما آن را مادر می نامیم. اما متاسفانه با آن مثل مادر رفتار نمی کنیم. او ناخوش است. باید از او مانند مادرمان مواظبت کنیم، چراکه بقای ما به عنوان فرزندان زمین به طبیعت، محیط زیست و سلامتی زمین بستگی دارد. پس باید از مادرمان حفاظت کنیم تا از بقای نسل بشر مطمئن شویم.»

ابو سیاف، محقق بنگله دیشی و استاد دانشگاه داکا گفت: «اسلام به پیروان خود دستور می دهد که با محیط به عنوان یک هدیه مقدس رفتار کنند و طبیعتاً نابود کردن طبیعت، بی احترامی بزرگی به الله است».

در روز دوم همایش، شرکت کنندگان از یک مدرسه شبانه روزی اسلامی بازدید کردند. محققان و فعالان محلی و خارجی، نتیجه تحقیقات و داستان های شان را با دانش آموزان شریک ساختند.

دختران این مدرسه دینی رقص فرهنگی شان را به نمایش گذاشتند که تنوع زیستی و ایکوسیستم را به تصویر می کشد. دانش آموزان همچنان پرسش هایی را در مورد تغییرات اقلیمی و وضعیت محیط زیست در دیگر کشورهای جهان از اشتراک کنندگان کنفرانس پرسیدند.

عاطف توقیر/ر.ش