ماگریت، نقش‌پرداز رؤیاها و جادوگر تصویر
۱۳۹۶ مرداد ۲۴, سهشنبهرنه ماگریت یکی از چند نماینده بزرگ سوررئالیسم به شمار می‌رود که کمابیش در سراسر زندگی هنری و فعالیت پربارش به این مکتب مدرن وفادار ماند.
ماگریت، زاده ۱۸۹۸ در بلژیک، نقاشی را از ۱۵ سالگی شروع کرد. دو سالی در آکادمی هنرهای بروکسل فنون نقاشی آموخت و پس از آن توانست به عنوان هنرمندی توانا با کار هنری خود زندگی کند.
هنگامی که در اواخر دهه ۱۹۲۰ جنبش سوررئالیسم با پیشوایی آندره برتون، شاعر نوگرای فرانسوی در پاریس شروع شد، ماگریت به طور طبیعی احساس کرد به این مکتب تعلق دارد.
او با چندین اثر به سال ۱۹۳۸ در نمایشگاه بزرگ سوررئالیست‌ها در پاریس شرکت کرد، با نقاشان بزرگی مانند خوان میرو، هانس آرپ، ماکس ارنست و سالوادور دالی آشنا و دوست شد.
زبان جادویی هنر
ماگریت شاعری‌ست که اشیا را با دیدی نو می‌نگرد، در آنها مناسبات و معانی تازه‌ای کشف می‌کند و جهان یکه‌ی خود را می‌سازد.
به تعبیری دیگر فیلسوفی است در جستجوی معانی پنهان و ناآشنا در دنیای پیرامون. اشیای عادی و روزمره را با تخیلی سحرآمیز چنان بازسازی می‌کند که گویا خود همان دم آنها را خلق کرده و با مفهوم و معنایی تازه به دنیا تحویل داده است.
دنیای سوررئالیستی او تنها از عالم ناخودآگاه و خلجان‌های رؤیایی ساخته نشده، بل تا حد زیادی از نگاه تأمل‌انگیز و دیدگاه فلسفی او سرچشمه گرفته است.
تابستان امسال تماشاخانه شیرن در فرانکفورت، نمایشگاه بزرگی از آثار ماگریت برگزار کرد. گزیده‌ای از آثار این نمایشگاه را در گالری ما ببینید.