وداع جاودان با صحنه زندگی
۱۳۸۹ مرداد ۳۱, یکشنبه
کریستف اشلینگنزیف (Christoph Schlingensief) که کار هنری خود را در سینما آغاز کرده بود، در صحنه تئاتر و اجراهای کوتاه نمایشی نیز ابعاد مختلفی از زندگی انسان را عرضه کرد. وی پیش از مرگش در دو نمایش پایانی، به نام‌های "کلیسای درد" و "آموختن مرگ"، بی‌پرده از درد، ترس از مرگ و بیماریش سخن گفت.
اشلینگنزیف که در زمان مرگ ۴۹ ساله بود، شب گذشته (۲۱ اوت) در برلین در کنار خانواده‌اش چشم از جهان فروبست.
«هنرمندی مبارز با دید سیاسی و اعتقاد اخلاقی عمیق»
مرگ زودهنگام کریستف اشلینگنزیف نه تنها در صحنه هنر همکاران و دوستانش را در اندوهی عمیق فرو برد، بلکه در عرصه‌ی سیاست نیز موجب تأثر فراوان نزدیکانش شد. دیتر کوسلیک، مدیر فستیوال فیلم "برلیناله" از اشلینگنزیف به‌نام «فیلمساز برجسته و هنرمندی سیاس» یاد کرد که به معنی واقعی آنچه را که فکر می‌کرد، در عمل و زندگیش به اجرا در آورد. کوسلیک گفت: «اشلینگنزیف انسانی بود که به دلیل اعتقادات اخلاقی عمیق با هر گونه بی‌عدالتی مبارزه می‌کرد. وی هنرش را علیه اخراج پناهندگان از آلمان، علیه نژادپرستی و نقض حقوق بشر به‌کار گرفت».
نقشی برجسته در هنر و اجتماع
فرانک باوم‌باوئر، کارگردان و رئیس پیشین تئاتر مونیخ نیز اندوه خود را در از دست دادن هنرمندی پرتوان ابراز کرد. وی اظهار داشت: «کریستف اشلینگنزیف همکاری بسیار مهم و شریکی برجسته برای همه تئاترپیشگان بود که توانست تأثیری عمیق بر همه کسانی که با آثارش آشنا شدند، برجای گذارد».
«مرگ چنین هنرمندی باورکردنی نیست»
اِلفریده یلی‌نِِک، نویسنده اتریشی و برنده جایزه نوبل ادبی، از کریستف اشلینگنزیف به عنوان «بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین کارگردانی یاد کرد که تا به‌حال با وی برخورد کرده است.»
«نقشی فرافرهنگی»
برند نویمَن، وزیر فرهنگ آلمان، در مورد مرگ کریستف اشلینگنزیف اظهار داشت: «دنیای فرهنگ یکی از هنرمندانی را از دست داد که شخصیتی چند وجهی داشت. وی تأثیر عمیقی بر فیلم و تئاتر حوزه زبان آلمانی از خود برجای گذاشت.» نویمن از نقش برجسته اشلینگنزیف در دنیای هنر سیاسی نام برد که تنها به حوزه فرهنگ نمی‌توانست محدود بماند.
«هنر تئاتر در مبارزه با بی‌عدالتی»
کریستف اشلینگنزیف در زندگی کوتاهش در جهان هنر و سیاست فعالیتی چشم‌گیر داشت. وی آثار زیادی از هنرمندان بزرگ در اقصی نقاط جهان را به روی صحنه برد و با نمایش‌های کوتاه خیابانی به مبارزه با هر گونه بی‌عدالتی پرداخت. وی از جمله در سال ۲۰۰۳ اثری از اِلفریده یلی‌نِک به نام «سرزمین بامبی» را در تئاتر وین به روی صحنه برد. در فستیوال بایرویت در فاصله سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷ نیز وی اپرای «پارسیفال» اثر واگنر را کارگردانی کرد.
پروژه بزرگ اشلینگنزیف برای ساختن "دهکده‌ی اپرا" در کشور کوچک "بورکینا فاسو" در آفریقا، میعادگاهی برای هنر و هنرمندان این قاره به پایان نرسید. کلودیا روت، رهبر حزب سبزهای آلمان در اندوه از دست دادن اشلینگنزیف گفت که امیدوار است این پروژه به یاد هنرمند برجسته جهانی عملی گردد.
SJ/DK