آخرين خواننده اخته‌شده کلیسا

در جوانی به فرشته رم مشهور بود.

از زندگی خصوصی آلِساندرو مورسکی Alessandro Moreschi آگاهی بسيار اندكی در دست است.

خودش نوشته كه در نُه سالگی زير كارد اخته‌‌سازان رفته و برای جبران تنگدستی پدر و مادرش به خوانندگی رو كرده و "بخت يار بوده كه بيضه‌‌ها را بی‌‌آنكه جانش از دست رود درآورده‌‌اند" و او مانند صدها گرفتار ديگر جان خود را از دست نداده است.

۱۳ ساله بود كه شاگرد آهنگساز و آموزگار سرشناس وقت، گايتانو كاپوچی، در رم شد و به سفارش او در ۱۵ سالگی به عضويت هم‌‌آوايان كليسای اسقفی رم درآمد.

۲۵ ساله بود كه در ميان دست‌‌اندركاران كليسا به "فرشته رم" مشهور و به عنوان تكخوان هم‌‌آوای شبستان ويژه واتيكان پذيرفته شد و بيش از ۳۰ سال در اين مقام باقی ماند.

بيش از ۴۰۰ سال، از حكم پاپ وقت عليه اخته‌‌‌سازی پسران می‌گذشت. از سوی ديگر، چون زنان بر پايه حكم كليسا حق سخنرانی و خوانندگی در مراسم مذهبی را نداشتند، دست‌‌اندركاران آن مراسم، پسران نابالغ را اخته می‌كردند تا صدای زنانه آنها پس از بلوغ هم باقی بماند.

به اين ترتيب، كليسا ۴۰۰ سال از هم‌‌آوايان اخته‌‌شده در گروه‌‌های كُر مذهبی برای اجرای صداهای زنانه بهره می‌‌برد تا اينكه قانون‌‌های ملی و حكومتی، اخته‌‌سازی را تحت پيگرد و مجازات قرار دادند.

خوانندگان اخته‌‌شده، تارهای صوتی پرتوان مردان را در كنار سيبک كوچك كودكان و صدای زير، يكجا داشتند و از آنها در نقش‌‌های صداهای سوپرانو استفاده میشد.

آلِساندرو مورِسكی آخرين خواننده اخته‌‌شده‌‌ای است كه صدای سوپرانوی او در سال ۱۹۰۲ بر روی صفحه گرامافون ضبط شده و باقی مانده است.

امروزه شايد اين گونه صداهای زير فراجنسيتی به گوش ما غريب باشند، اما شنوندگان آن روزگار، طالب چنين آواهايی بودند و به اين خاطر صدها كودک بيگناه را از ادامه جنسيت طبيعی خود محروم می‌كردند.

در سال ۱۹۰۲، كه شركت آمريكايی گرامافون نماينده‌‌ای برای ضبط صدای پاپ وقت به واتيكان فرستاده بود، چند قطعه از آوازهای مورِسكی را ماندگار كرد كه تنها نمونه از اين گونه صداها به شمار می‌آيد.

آلِساندرو مورِسكی در ۶۴ سالگی در واتيكان درگذشت.