آغاز کار اجلاس مشورتی بانکوک
۱۳۸۷ فروردین ۱۲, دوشنبه
پروتوکل کیوتو و لزوم یافتن جانشینی برای آن
در سال ۱۹۹۷ در شهر کیوتو در ژاپن با فراخوان سازمان ملل متحد نشستی جهانی برگزار شد که نتیجه‌ی آن تصویب پروتکلی الحاقی در مورد کاهش گازهای گلخانه‌ای به منظور جلوگیری از گرمایش زمین بود. این پروتکل، که از نظر حقوق بین‌المللی الزام‌آور است، "الحاقی" خوانده می‌شود، زیرا مکمل پیمان بین‌المللی تصویب شده در سازمان ملل (UNFCCC) در سال ۱۹۹۲ است.
اعتبار پروتوکل کیوتو تا سال ۲۰۱۲ است. در این مورد اتفاق نظر وجود دارد که بایستی قرارداد بین‌المللی تازه‌ای جانشین آن شود. از سال ۱۹۹۷ تا کنون درک عمومی در مورد پیامدهای ناگوار آلوده کردن جو زمین ژرفش یافته و کسانی که پدیده‌ی گرمایش اقلیمی را روندی طبیعی و مستقل از دخالت انسان می‌دانند، دیگر در اقلیت قرار گرفته‌اند. اختلاف نظر بر سر برآورد از خطرات موجود است و راه‌هایی که باید برای مقابله با آنها پیش گرفت.
پیمان کیوتو، در گام نخست کشورهای صنعتی جهان را ملزم به کاهش گازهای گلخانه‌ای کرد و معیار مقایسه را، میزان گازهای گلخانه‌ای در سال ۱۹۹۰ در نظر گرفت.
در مجموع ۱۷۵ کشور پیمان کیوتو را به تصویب رساندند. . بیل کلینتون، رئیس جمهور وقت آمریکا، این پیمان را امضا کرد، اما کنگره و مجلس سنای این کشور از موافقت با آن خودداری کردند.
کنفرانس بالی
در دسامبر سال گذشته در کنفرانس جهانی بالی، بحث در مورد گرمایش جو زمین و پیمانی که بایستی جانشین کیوتو شود، فراز تازه‌ای یافت. در این کنفرانس موارد مورد اختلاف میان کشورها صراحت بیشتری پیدا کردند. اختلاف‌نظرها مربوط به مسئله‌ی محوری این کنفرانس، یعنی میزان کاهش انتشار دی اکسید کربن در جو از سوی کشورهای صنعتی و چگونگی تعیین میزان این کاهش در مورد کشورهای درحال رشد بود. موضوع دیگر انتقال فن‌آوری منطبق با محیط زیست و تأمین مالی آن بود.
آمریکا نخست با امضای توافق بالی مخالف بود و نزدیک بود به دلیل کارشکنی نمایندگان آن کنفرانس شکست خورد. آمریکا بالاخره کوتاه آمد و حاضران بر سر ادامه‌ی مذاکره درباره‌ی پیمان‌نامه‌ی تازه حفاظت از جو به توافق رسیدند. در بیانیه پایانی بر لزوم کاهش گازهای گلخانه‌ای تأکید شد.
وظایف کنفرانس بانکوک
هدف کنفرانس بانکوک، که در آن هزار نماینده از حدود ۱۹۰ کشور شرکت دارند، بستن پیمان تازه‌ای نیست. در آن نماندگان کشورها و متخصصان رأی‌زنی می‌کنند تا برنامه‌‌ی کاری را روشن کنند که بایستی پیش گرفته شود تا بتوان بر پایه‌ی آن تا پایان سال آینده‌ی میلادی به یک توافق متعهدکننده‌ی بین‌المللی دست یافت.
بان کی-مون، دبیر کل سازمان ملل، در پیامی ویدئویی برای کنفرانس بانکوک خاطرنشان ساخت که جهان در انتظار راه‌حلی برای مواجهه با تحولات نگران‌کننده‌ی اقلیمی است؛ راه حل مطلوب، بایستی به گفته‌ی بان کی-مون «درازمدت و به لحاظ اقتصادی موجه» باشد.
ر / رویترز