آلمان و انگلستان برای هم کرکری می‌خوانند
۱۳۸۹ خرداد ۲۸, جمعه
اینکه بعضی تیم‌ها از هم دل خوشی ندارند و از هر فرصتی برای کرکری‌خواندن علیه یکدیگر سود میجویند، موضوع تازه‌ای نیست. برای نمونه همه می‌دانند که تیم‌های هلند و آلمان چشم دیدن یکدیگر را ندارند. یا مثلا تیم فرانسه از تیم آلمان بدش می‌آید و تیم آلمان از تیم ایتالیا. این مساله غالبا به تجربیات و پیشینه‌ی این تیم‌ها در رقابت با یکدیگر بازمی‌گردد. در مواردی نیز رویدادهای تاریخی در مناسبات میان کشورها بی‌نقش نبوده است.
تیم‌هایی که «گربه سیاه» یکدیگرند
برای اینکه دست‌کم در گستره‌ی ورزشی نمونه‌هایی به دست دهیم، کافی‌ست یادآوری کنیم که آلمان یکبار در سال ۱۹۷۴ با شکست هلند در فینال جام جهانی، مانع از قهرمانی این تیم شد و دو بار نیز در بازی‌های یک چهارم نهایی جام جهانی، هلند را از دور مسابقات حذف کرد. هلند نیز یکبار در سال ۱۹۸۸ در جام ملت‌های اروپا، داغ قهرمانی را در خود آلمان بر دل تیم ملی فوتبال این کشور نهاد.
در مورد آلمان و ایتالیا نیز تقریبا وضعیت مشابهی حاکم است. آلمانی‌ها تیم ایتالیا را «گربه سیاه» خود می‌دانند. آلمان در چارچوب مسابقات جام جهانی فوتبال تا کنون حتا یک بار هم ایتالیا را شکست نداده است. ولی ایتالیا دوبار در نیمه‌نهایی و یک بار هم در بازی فینال جام جهانی، طعم تلخ شکست را به آلمان چشانده است. بی‌دلیل نیست که آلمانی‌ها از تیم ایتالیا بیزارند و ایتالیایی‌ها هم همواره از بازی در برابر آلمان استقبال می‌کنند!
ولی در این میان چشم و هم‌چشمی میان دو تیم آلمان و انگلستان حکایت دیگری است. بی‌تردید این دو تیم سخت‌‌ترین رقابت‌ها و رجزخوانی‌ها را با یکدیگر دارند و از هر فرصتی برای زخم‌زبان زدن و کرکری‌خواندن علیه یکدیگر سود میجویند.
عقده‌ی سرکوفته‌ی «گل ویمبلی»
ریشه‌ی این موضوع به جام جهانی سال ۱۹۶۶ در انگلستان بازمی‌گردد. هنوز بسیاری در خاطر دارند که در بازی فینال جام جهانی در سال ۱۹۶۶ در ورزشگاه تاریخی ویمبلی لندن، دو تیم در برابر یکدیگر قرار گرفتند و در حالی که نتیجه بازی دو بر دو مساوی بود، با شوت سرکش «جف هرست» مهاجم انگلیسی، توپ به تیرک افقی دروازه‌ی آلمان اصابت کرد و روی خط دروازه فرود آمد. تشخیص خط نگهدار این بود که توپ از خط دروازه عبور کرده است و داور بازی نیز اعلام گل کرد. به این ترتیب انگلستان از آلمان پیش افتاد و در ادامه‌ی بازی با زدن یک گل دیگر، پیروز و قهرمان جهان شد.
آلمانی‌ها هنوز هم آن گل را مردود می‌دانند و معتقدند کمک داور تحت تاثیر جو ورزشگاه آن تصمیم را اعلام کرده است. بی‌تردید تا کنون در آلمان هزاران مقاله و گزارش ورزشی نوشته شده که به موضوع آن بازی تاریخی و گل مشکوک پرداخته‌اند. حتا در سال‌های اخیر که فن‌آوری رسانه‌های تصویری پیشرفت زیادی کرده، کارشناسان آلمانی بارها به یاری تکنیک‌های ظریف تلاش کرده‌اند ثابت کنند که توپ در پشت خط دروازه فرود نیامده و آن گل مردود بوده است. آلمانی‌ها حتا در این زمینه یک مفهوم جدید ساخته‌اند و همه‌ی گل‌های مشکوک را در بازی فوتبال «گل ویمبلی» می‌نامند.
اگر چه آلمانی‌ها چهار سال بعد در جام جهانی سال ۱۹۷۰ در مکزیک توانستند در بازی یک چهارم نهایی انگلستان را با نتیجه‌ی سه بر دو شکست دهند و انتقام شکست ویمبلی را بگیرند، ولی عقده‌ی «گل ویمبلی» تا امروز نیز روح و روان آنان را می‌آزارد.
کرکری‌های تازه
اکنون در جریان رقابت‌های جام جهانی فوتبال در آفریقای جنوبی، انتقادهای فرانتس بکن‌باوئر قیصر فوتبال آلمان، از نخستین بازی انگلستان در برابر آمریکا، بازار رجزخوانی میان بازیکنان و مسئولان دو تیم را بار دیگر داغ کرده است.
بکن‌باوئر پس از تساوی انگلستان در برابر آمریکا گفت: «چیزی که من در این بازی دیدم، با فوتبال ارتباط چندانی نداشت. بازی انگلستان بازگشت و فروغلتیدن به فوتبال بد گذشته است، فوتبالی که رویه‌ی آن "بشتاب و لگد بزن" است».
این انتقادهای گزنده‌ی بکن‌باوئر، خشم بازیکنان و مسئولان تیم ملی انگلستان را برانگیخت. وین رونی ستاره‌ی انگلیس در پاسخ اظهارات بکن‌باوئر گفت: «این حرف‌ها چه معنی دارد؟ بکن‌باوئر هر چه می‌خواهد بگوید. ولی حرف‌های او برای ما مهم نیست و ما اصلا به این حرف‌ها گوش نمی‌دهیم». رونی افزود: «آلمان جلوی استرالیا خوب بازی کرد، ولی من بازی همه‌ی تیم‌ها را در این دوره دیده‌ام و باید بگویم که ما از هیچ تیمی نمی‌ترسیم».
از سوی دیگر، میشائیل بالاک، کاپیتن تیم ملی فوتبال آلمان نیز که به دلیل مصدومیت در رقابت‌های جام جهانی شرکت ندارد، درباره‌ی بازی تیم انگلستان چنین داوری کرد: «به نظر من انگلیسی‌ها با گذشته‌ی فوتبال خود مساله دارند و این گذشته آنان را مرعوب می‌کند. احساس من این است که حریفان آلمان ترجیح می‌دهند در برابر این تیم قرار نگیرند چون ما احترام آن‌ها را نسبت به خود برانگیخته‌ایم».
در پی اظهارات یادشده، فابیو کاپه‌لو، مربی ایتالیایی تیم ملی انگلستان نیز که روی هم رفته آدم خونسرد و خویشتنداری است گفت: «آلمان از انگلستان می‌ترسد». کاپه‌لو این سخنان را از آن جهت بر زبان آورد که احتمال دارد دو تیم در رقابت‌های یک هشتم نهایی در برابر یکدیگر قرار گیرند. چنین اتفاقی زمانی روی خواهد داد که یکی از دو تیم در رده‌بندی گروه خود اول و دیگری دوم شود.
وین رونی با اشاره به همین احتمال گفت که قصد دارد با گل خود آلمان را از دور مسابقات خارج کند. ستاره‌ی منچستریونایتد افزود: «خوب می‌شد اگر ما در برابر آلمان قرار می‌گرفتیم تا من بتوانم باعث حذف آلمان شوم».
حال باید منتظر شد و دید که آیا این دو تیم در این دوره از مسابقات در برابر یکدیگر قرار می‌گیرند، یا موضوع موقتا با همین رجزخوانی‌ها پایان می‌یابد.
BM/FW