آی‌پدبازها، کم‌تر آنچه خوانده‌اند را به خاطر می‌آورند
۱۳۹۰ خرداد ۳, سه‌شنبه
موسسه تحقیقاتی میراتک (Miratech) در فرانسه، با بهره‌گیری از تکنولوژی رهگیری فعالیت‌های چشم کاربران در هنگام مطالعه، پژوهشی روی کاربران آی‌پد و روزنامه‌خوان‌ها انجام داده که یافته‌های آن نشان می‌دهد کاربرانی که مقالات و مطالبی را در روزنامه خوانده‌اند، نسبت به کسانی که همان مقالات یا مطالب را روی آی‌پد خوانده‌اند، بخش‌های بیشتری از آن را به خاطر می‌آورند.
این پژوهش با تمرکز روی الگوهای مطالعاتی کاربران و بررسی رفتار گروهی از مخاطبان، در هر دو حالت ممکن صورت گرفته است. از جامعه آماری این پژوهش خواسته شده که مطالب مشخصی را هم در روزنامه‌ها یا مجلات چاپی بخوانند، و هم روی اپلیکیشن‌های آی‌پد آنها.
اکثر کسانی که در این پژوهش مشارکت کرده‌اند، از کاربران آی‌پد بوده‌اند، بنابراین نیازی به آموزش شیوه‌های استفاده از آی‌پد برای مطالعه مطالب نبود. از نیمی از آنها خواسته شد که ابتدا مطلبی مشخص را روی روزنامه بخوانند، و از نیمی دیگر خواستند که مطالبی را روی نسخه آی‌پد روزنامه‌ها بخوانند.
نتیجه این‌که فعالیت‌های چشم کاربرانی که مطالب را روی آی‌پد خوانده‌اند، نشان می‌دهد که آنها بخش‌هایی از مطالب را نادیده می‌گیرند یا از آنها به سادگی عبور می‌کنند، در حالی که روی روزنامه، همان مطلب را با جدیت بیشتری می‌خوانند و ماندگاری مطالب در ذهن‌شان بیشتر است. بر اساس این پژوهش، نسخه چاپی روزنامه‌ها از نظر میزان تمرکز مخاطبان و میزان ماندگی در ذهن آنها، با اختلاف فاحشی نسبت به آی‌پد، در جایگاهی بالاتر قرار می‌گیرد.
این پژوهش هم‌چنین نشان می‌دهد که زمان مطالعه هر مطلب روی روزنامه یا آی‌پد، تفاوت چندانی ندارد و میانگین زمانی آنها تقریبا برابر است. به‌‌طور میانگین هر کاربری یک مقاله کوتاه را در نسخه چاپی روزنامه در ۱ دقیقه و ۱۱ ثانیه می‌خواند و این زمان میانگین روی آی‌پد ۱ دقیقه و ۱۳ ثانیه است. اما در مقابل، میزان درنگ مخاطبان روی مطالب نسخه چاپی ۲۷۵ میلی‌ثانیه است، در حالی که این رقم روی آی‌پد ۲۳۱ میلی ثانیه است که اختلاف نسبتا چشمگیری است.
همین امکان بیشتری که روزنامه برای تمرکز به مخاطب می‌دهد، به یاد آوردن مطالب را برای مخاطبان ساده‌تر می‌کند. البته نمی‌توان صحت نتایج این پژوهش را تایید کرد و یا آن را تعمیم داد، چون سایز مشخصی از مطالب در این پژوهش بررسی شده و گذشته از آن، متن‌هایی که در اختیار مشارکت‌کنندگان قرار گرفت، متون انگلیسی بود و به همین خاطر هنوز نمی‌توان در این زمینه درباره مخاطبان غیرانگلیسی‌زبان اظهار نظر کرد.
تکنولوژی رهگیری فعالیت‌های چشمی که در این پژوهش به کار گرفته شده، شبیه تکنولوژی‌ای است که گوگل در سال ۲۰۰۹ برای بررسی الگوهای رفتاری کاربران اینترنت در سراسر جهان در زمان وب‌گردی به کار گرفته بود.
EN/YKُ