ادبیات در وب: از بحران مخاطب تا اقیانوس خوانندگان
۱۳۸۷ بهمن ۳, پنجشنبه
سباستین انگنهوف کار نویسندگی خود را از سال ۲۰۰۵ آغاز کرده است. او ۳۰ سال دارد و نخستین رمان خود را به نگارش درآورده و داستان‌های او نیز در اینترنت یافت می‌شوند. او برای روزنامه‌ها و مجلات نیز می‌نویسد و در کنار آن در یک جشنواره‌ی موسیقی در کلن مشغول به کار است؛ زیرا هنوز نمی‌تواند مخارج خود را از راه نویسندگی تأمین کند. اما ممکن است این وضع به خاطر تبلیغ برای رمان او در Myspace تغییر کند.
آغاز کار
سایت Myspace شبکه‌ای اجتماعی در اینترنت است که ۲۳۵ میلیون نفر از سراسر جهان عضو آن هستند. در این میان تنها ۴۹۸ نفر دوستان این نویسنده‌ی جوان آلمانی هستند و خوانندگان بسیار دیگری نیز حضور دارند. روی صفحه‌ی معرفی وی در سایت Myspace عکس‌های نویسنده، داستان‌های کوتاه و بلند و فایل شنیداری کوتاهی از رمان او دیده می‌شوند که نام رود ایتالیایی "روبیکون" را به خود اختصاص داده است. دوستان این نویسنده‌ی جوان می‌توانند نظر خود را درباره‌ی داستان‌ها بنویسند و با او ارتباط برقرار کنند.
در بخش جمله‌ی مورد علاقه‌ی نویسنده می‌خوانیم:«آن وقت مانند سوسک داستان کافکا به پشت افتادم و چیز دیگری نمی‌دانستم جز این که همه مخالف من هستند. برای همین صمیمانه به خودم تبریک می‌گویم. و اکنون تبریک! برای یک کتاب زیبا.»
اینترنت و دستیابی به مخاطب
به نظر سباستین انگنهوف، سایت Myspace برای کسانی که قصد دارند نخستین کتاب خود را منتشر کنند بستره‌ی مناسبی است. با وجود چاپ کتاب و سفارش‌پذیری آن در سایت آمازون این نویسنده‌ی جوان از به چشم نیامدن اثر خود در میان انبوه آثار دیگر نگران بوده است.
سایت Myspace فقط یکی از امکانات موجود است؛ زیرا برای نویسندگان جوان و ناشناخته صفحه‌های دیگری مانند readbox.net یا bookrix.de نیز برای معرفی شدن وجود دارند. قاعده‌ی کار با این سایت‌ها شبیه یکدیگر است: هنرمندان و نویسندگان کارهای خود را در صفحه‌ی مشخصات معرفی می‌کنند و علاقمندان می‌توانند آن‌ها را بخرند یا با نویسنده ارتباط داشته باشند.
مسلم است که هیچ یک از سایت‌های نامبرده جای ارتباط مستقیم میان افراد را نمی‌گیرد. اما این سایت‌ها چنین رابطه‌هایی را تغییر می‌دهند و آن را کامل می‌کنند. با حضور در این نوع سایت‌ها مخاطبان می‌توانند بدون وابستگی به زمان یا مکانی خاص به آثار مورد نظر دسترسی داشته باشند. نویسنده نیز می‌تواند در این میان وقت خود را صرف نگارش آثار خود کند. این همان کاری‌ست که سباستین انگنهوف در حال حاضر انجام می‌دهد.