اعتراض رسانه‌های بین‌المللی به جمهوری اسلامی
۱۳۸۸ خرداد ۲۵, دوشنبه
توماس باومن و نیکلاوس برندر، سردبیران شبکه‌ی اول و دوم تلویزیون آلمان، با نگارش نامه‌ی سرگشاده‌ای به سفیر ایران در آلمان از فشارهای دولت ایران بر روزنامه‌نگاران و خبرنگاران خارجی اعتراض کردند. آنها در نامه‌ی خود آورده‌اند، نیروهای دولتی در تهران، روزهای متمادی از فعالیت گزارشگران این دو شبکه‌ی تلویزیونی جلوگیری کرده‌اند.
در این نامه همچنین آمده است که پتر متسگر، گزارشگر شبکه اول تلویزیون آلمان اجازه خروج از هتل محل اقامتش را ندارد و مقامات امنیتی به حلیم حسنی، گزارشگر شبکه دوم تلویزیون آلمان نیز اجازه تهیه‌ی گزارش را نمی‌دهند. باومن و برندر در نامه‌ی خود به علیرضا شیخ عطار، سفیر ایران در آلمان می‌نویسند: «به نظر ما این گونه اعمال، نقض آزادی مطبوعات و مغایر با اصول دموکراسی هستند.»
اقدامات بیسابقه‌ی ماموران سانسور
چنین به نظر می‌رسد که ماموران دولتی برای ترساندن گزارشگران خارجی و بازداشتن آنان از ارسال گزارش، به اقدامات گوناگونی دست زده‌اند. در تهران ۶ مامور مجهز به چماق و "شوک الکتریکی" به دفتر شبکه‌ی یک تلویزیون آلمان رفته‌اند و پس از تهدید، یکی از کارکنان آنجا را با خود به مکان نامعلومی برده‌اند.
دفتر شبکه‌ی خبری العربیه نیز به خاطر پخش خبری بدون مجوز وزارت کشور، به مدت یک هفته تعطیل شده است.
دو تن از همکاران تلویزیون دولتی ایتالیا، "رای" (RAI)، هنگام درگیری‌های تهران مورد حمله‌ی نیروهای دولتی قرار گرفته‌اند. ماموران، مترجم ایرانی این تیم تلویزیونی را کتک زده‌اند و نوارهای ویدئویی آنها را با خود برده‌اند.
یک خبرنگار و یک فیلمبردار شبکه‌ی تلویزیونی هلندی "ندرلند ۲" در زندان هستند و قرار است از ایران اخراج شوند. ماموران امنیتی این دو نفر را به هنگام تهیه‌ی گزارش در مقابل پایگاه انتخاباتی میرحسین موسوی در تهران دستگیر کرده‌اند.
گزارشگر و فیلمبردار شبکه‌ی تلویزیونی بی بی سی نیز دستگیر و پس از مدتی آزاد شدند.
اعتراض سازمان گزارشگران بدون مرز
سازمان گزارشگران بدون مرز با انتشار بیانیه‌ای به روند و نتایج انتخابات ریاست جمهوری در ایران اعتراض کرد. این سازمان از کشورهای اروپایی خواست "به دلیل سرکوب و سانسور علیه روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها که منجر به تقلب و تخلف وسیع در انتخابات شده است" نتایج این انتخابات را به رسمیت نشناسند.
گزارشگران بدون مرز در بیانیه‌ی خود می‌نویسد: «لازمه‌ی انتخابات دموکراتیک وجود رسانه‌های آزاد است که بتوانند درباره‌ی روند انتخابات یا تقلب و تخلف در آن تحقیق و گزارش‌دهی کنند...انتخاباتی که برنده‌ی آن با دستگیری و سرکوب اعلام شود، نمی‌تواند دموکراتیک باشد.»
FP / SN