اعتراض سازمان‌های جهانی حقوق بشر به بازداشت عمادالدین باقی
۱۳۸۶ مهر ۲۵, چهارشنبه
عمادالدین باقی که در روز یکشنبه (۱۴ اکتبر) هنگام مراجعه به دادگاه بازداشت و متهم به اقدام علیه امنیت ملی شده، به گفته وکیل خود صالح نیکبخت، هم اکنون در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر می‌برد.
گزارشگران بدون مرز، سازمان عفو بین‌الملل، سازمان دیده بان حقوق بشر و برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر دیروز و امروز با انتشار اطلاعیه‌هایی مطبوعاتی به دستگیری عمادالدین باقی اعتراض کردند.
عمادالدین باقی، بنیانگذار و رئیس انجمن دفاع از حقوق زندانیان و همچنین بنیانگذار انجمن پاسداران حق حیات، پس از بارها احضار به دادگاه به خاطر نوشته‌های انتقادی و فعالیتهای حقوق بشری خود در رابطه با اعدام‌ها و بی‌حقوقی زندانیان در سالهای اخیر، سرانجام در روز یکشنبه گذشته در شعبه ۱۴ دادگاه انقلاب تهران بازداشت شد. بازداشت باقی به‌خاطر حکم محکومیت یک سالهای است که در سال ۱۳۸۲ برایش صادر کرده‌اند. آن حکم در رابطه با مقالات وی در مورد قتل‌های زنجیره‌ای روشنفکران و نویسندگان ایرانی در دهه ۱۳۷۰ بوده است. عمادالدین باقی پیش از این نیز به خاطر مقاله‌های انتقادی‌ای که از جمله در رابطه با لغو مجازات اعدام نوشته بود حکم محکومیت سه سالهای داشت که در زندان گذراند.
به گفته صالح نیکبخت، عمادالدین باقی را به بند ۲۰۹ زندان اوین برده‌اند. باقی در روز اول تنها بوده، ولی از روز دوشنبه زندانی‌ای دیگر نیز با او در بند به سر می‌برد. صالح نیکبخت در باره وضعیت موکل خود می‌گوید: «از روزی که بازداشت شدند به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدند. این بند مربوط به کسانی است که ابتدا دستگیر می‌شوند، نه کسانی که حکم محکومیت قبلی دارند. با توجه به اینکه ایشان را برده‌اند به جایی که حالت انفرادی دارد، گر چه یک نفر دیگر همراه ایشان است، این مخالف مقررات قانونی کشور ایران است. مضافا بر اینکه وی در جایی است با اتاق بسیار کوچک بدون داشتن هر گونه امکانات مانند تلویزیون، رادیو و کتاب و مطبوعات و غیره. کاغذی هم در اختیار وی نیست، به همین دلیل آقای باقی از همان روز اول شروع کرده بود به کارهای تحقیقاتی خود در زمینه مسائل حقوق بشر، روی مقواهایی که داخل اتاق بوده شروع کرده به انجام دادن. تنها کتابی که در اختیار ایشان است قرآن است که از روی آن می‌خواسته تحقیقات خود را ادامه دهد که چگونه در حقوق اسلامی موضوعات وجود دارد که ولیکن آقایان در موردش رعایت نمی‌کنند.»
زندانی کردن به‌جای قدردانی
طبق گزارش‌های دیگر منابع آگاه، عمادالدین باقی را با چشم‌بند و دستبند در داخل زندان اوین جابه‌جا می‌کنند.
در اطلاعیه‌های مطبوعاتی سازمان‌های جهانی حقوق بشر نسبت به امکان بدرفتاری با باقی در زندان اظهار نگرانی شده است. جو استورک، مدیر بخش خاورمیانه سازمان دیده‌بان حقوق بشر در مورد بازداشت عمادالدین باقی و اتهامهایی که به وی زده شده گفت: «دولت ایران باید از باقی به‌خاطر کوشش‌هایی که برای کمک به زندانیان می‌کند، قدردانی نکند، نه اینکه او را دستگیر کند.»
بازداشت باقی، فشار بر مدافعان حقوق بشر و روزنامه‌نگاران
سازمان عفو بین‌الملل انگیزه بازداشت عمادالدین باقی را سیاسی و هدف آن را به سکوت واداشتن مدافعان حقوق بشر می‌داند تا دیگر از وضعیت حقوق بشر در ایران انتقاد نکنند. این سازمان بین‌المللی مدافع حقوق بشر باقی را زندانی عقیدتی دانسته و خواستار آزادی سریع و بی‌قید و شرط وی است. سازمان عفو بین‌الملل از اعضای خود خواسته تا در اقدامی فوری با نوشتن نامه و ای میل به مقامات جمهوری اسلامی به بازداشت باقی اعتراض کنند.
گزارشگران بدون مرز نیز دستگیری باقی را "نشانگر اهداف واقعی حکومت‌گران ایران" در آزار و اعمال فشار بر روزنامه‌نگاران و تلاشی برای خاموش کردن صداهایی دانسته که برای داشتن مطبوعاتی آزاد و مستقل بلند می‌شوند.
برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر، به عنوان برنامه مشترک "سازمان جهانی مبارزه با شکنجه" و "فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر" در اطلاعیه خود نوشته است که به شدت نسبت به سرکوب بی‌وقفه مدافعان حقوق بشر در ایران نگران است و حبس عمادالدین باقی را کاملا خودسرانه می‌داند، زیرا این حکم تنها به هدف سرکوب فعالیتهای وی در زمینه حقوق بشر در ایران صادر شده است.
با وجود آنکه رئیس سازمان دفاع از حقوق زندانیان در زندان است در ملاقات با وکیل خود صالح نیکبخت که عضو هیات مدیره و سخنگوی این انجمن نیز هست گفته است: «آخرین توصیه‌ای که بود این بود که فعالیت انجمن دفاع از حقوق زندانیان مطابق روال قانونی ادامه پیدا کند و مبادا دستگیری او در این فعالیت ها تاثیری داشته باشد.»
" ما یک دلار از هیچ خارجی نگرفته‌ایم"
صالح نیکبخت در گفت‌وگو با دویچه وله همچنین گفت که عمادالدین باقی از انجمن دفاع از زندانیان خواستار نشان دادن واکنش در برابر اتهامهایی شده که به این انجمن از سوی برخی روزنامه‌ها زده شده است مبنی بر اینکه پول از خارج دریافت می‌کرده است. به گفته صالح نیکبخت کمک مالی‌ای که انجمن دریافت کرده از سوی مردم به صورت خیریه و آن هم در ارقام پایین بوده است. و اجاره دفتر انجمن در تهران را اعضای انجمن می‌پردازند. صالح نیکبخت گفت: «به من توصیه کردند که آقایانی که مشکل دارند و فکر می‌کنند که ما از یک نیروی خارجی و از یک کشور خارجی یا از نهادهای خارجی کمک مالی دریافت کرده‌ایم، مصرا درخواست کردند که از مقامات کشور بخواهند با حضور یک حسابدار رسمی یا هیاتی – که البته ما هزینه‌اش را نداریم و امیدوارم که هزینه‌اش را هم مردم ایران به ما کمک کنند – تعیین کنند و تمام حساب‌ها را روشن کنند تا ببینند درآمد ما چه بوده و ما چگونه هزینه کرده‌ایم. چون تمام مدارک و اسناد ما شفاف است. و ما یک ریال، یک دلار، یک پنی، یک یورو از هیچ خارجی نگرفته‌ایم.»