1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

افزايش قدرت طالبان در شمال پاکستان

۱۳۸۵ آذر ۲۱, سه‌شنبه

نيروهاى طالبان در شمال پاکستان چنان قوى شده‌اند که از آنها به عنوان «يک دولت کوچک» نام برده مى‌شود. بنا به گزارش نيويورک تايمز که با مقامات دولتى و مأموران امنيتى چند کشور گفتگو کرده، رزمنده‌هاى اسلامى‌اى که با دولت پاکستان قرارداد صلح بسته بودند، از اين امکان براى تعليم بمب‌گذاران انتحارى و تحکيم ائتلاف با سازمان القاعده استفاده کرده‌اند.

https://p.dw.com/p/A4XK
عکس: AP

اين مقامات بر اين نکته توافق دارند که اکنون طالبان در شمال پاکستان و در مرزهاى اين کشور با افغانستان، «يک دولت کوچک» تشکيل داده‌اند.

رزمندگان مسلمان که ماه سپتامبر گذشته در ايالت وزيرستان شمالى با دولت پاکستان قرار داد صلح بسته بودند، اکنون مدتى است از اين آتش بس استفاده کرده و پايگاههاى تعليماتى خود را براى آموزش مبارزانى که از کشورهاى ديگر مى‌آيند، گسترش داده‌اند.

«نيويورک تايمز» در گزارش بلندى از شهر پيشاور (۱۱ دسامبر) نوشت که تعدادى از مقامات پيمان ناتو و ديپلمات‌هاى آمريکائى و پاکستانى به خبرنگاران اين روزنامه گفته‌اند که اين ايالت اکنون همچون مغناطيس به جذب نيروهاى تازه نفس انتحارى مشغول است.

امسال تا اين تاريخ بيش از صد نفر از رهبران محلى وابسته به دولت، يا کسانى که متهم به «جاسوسى براى آمريکا» شده بودند، به قتل رسيده‌اند (تعدادى از آنها سربريده شده‌اند). سال گذشته نيز حدود همين تعداد و به همين شيوه توسط رزمندگان اسلامى به قتل رسيدند.

پيوندى که اين قبايل و گروههای رزمنده‌ی اسلامى مختلف را به همکارى و هميارى رسانده، از تاريخچه‌ی آنها ناشى مى‌شود که در دهه‌هاى ۱۹۸۰ ميلادى همه توسط سازمانهاى امنيتى سيا و امنيت پاکستان و عربستان، موفق شدند اردوگاههاى مجهز تعليماتى و رزمى به پا کنند تا با ارتش شوروى به مقابله بپردازند.

طبق نوشته‌ی نيويورک تايمز اين مراکز تعليماتى از سوى عربستان و سازمان القاعده در سالهاى ۱۹۹۰نيز مورد حمايت قرار گرفت و سپس در کشور افغانستان به زير چتر حمايتى طالبان منتقل شد. در طول اين مدت، دولت و ارتش پاکستان با حمايت از اين نيروها، با قبايل شمالى افغان نبرد مى‌کردند.

پس از اشغال افغانستان، دولت پاکستان در صدد برآمد رزمندگان مسلمان را سرکوب کند تا مانعى برسر راه چهل هزار سرباز آمريکائى و ناتو در بازسازى افغانستان ايجاد نکنند، اما در اين کار موفق نشد.

در نتيجه در سالهاى ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ در ايالت وزيرستان جنوبى و سپتامبر گذشته در ايالت وزيرستان شمالى با اين رزمندگان پيمان صلح امضا کرد. اما از سپتامبر تا کنون حملات مرزى به خاک افغانستان افزايش چشمگيرى داشته است. همواره در فصل زمستان، اين مناطق کوهستانى مکان مناسبى‌اند براى جذب نيروهاى تازه نفس رزمى از کشورهاى عرب و همچنين ازبکان آسياى مرکزی.

رونالد نيومن سفير آمريکا در افغانستان به خبرنگاران گفت که انتظار دارد سال ميلادى جديد، سالى سراسر خونين باشد. او گفت احساس مى کند که نيروهاى طالبان تجديد قوا کرده و آماده بازگشت و نبرد هستند و بايد براى جنگى طولانى با آنها آماده شد.

وزير کشور دولت پاکستان «آفتاب خان شرپائو» براى نخستين بار اذعان کرده است که مناطق کوهستانى اکنون قرارگاه تعليماتى رزمندگان انتحارى است. مقامات امنيتى افغانستان نيز موفق به دستگيرى رهبر يکى از مدارس مذهبى قبيله‌اى شده‌اند که اعتراف کرده در منطقه‌ی باجور در پاکستان، در اين مدرسه حدود پانصد تا ششصد دانش آموز براى جهاد و عمليات انتحارى آموزش مى‌بينند.

از ميان کسانى که ظن مى‌رود رهبرى قرارگاههاى تعليماتى را در اين مناطق به عهده داشته باشند، يکى ژنرال حميد گل رئيس سابق امنيت پاکستان است و ديگرى جلال‌الدين حقانى يک از فرماندهان اصلى نظامى عليه نيروهاى شوروى که بعدها به طالبان پيوست. دو رهبر جوان‌تر عمليات در ايالت وزيرستان صادق نور و بيت‌الله مسعود هستند.

منابع مالى اين شبکه، هم از سوى عربستان و مناطق حوزهء خليج فارس، و هم از تجارت ترياک در افغانستان تأمين مى‌شود. دولت پاکستان هيچ کنترلى بر مناطق وسيع و کوهستانى ايالت‌هاى وزيرستان به عرض پانصد مايل ندارد و شبکهء وسيع مبارزان اسلامى با داشتن امکانات تبليغاتى راديوئى، مدارس مذهبى و پول، به شکل يک دولت کوچک عمل مى‌کند.

عبدى کلانترى، گزارشگر صداى آلمان در نيويورک