امید به دگرگونی، نه فقط در آمریکا!
۱۳۸۷ آبان ۱۵, چهارشنبه
با انتخاباتی که "تاریخی" خوانده می‌شود، برای نخستین بار یک تیره‌پوست رئیس جمهور ایالات متحده‌ی آمریکا شد. باراک اوباما به عنوان ۴۴ مین رئیس جمهور آمریکا پا به کاخ سفید می‌گذارد.
پیروزی خیره‌کننده
چیرگی باراک اوباما از حزب دموکرات بر رقیب جمهوری‌خواهش جان مک‌کین وضوح خیره‌کننده‌ای دارد. رئیس جمهور در آمریکا بنابر رسمی کهن غیر مستقیم انتخاب می‌شود. مردم اعضای یک مجمع انتخابی را برمی‌گزینند و آنانند که رئیس جمهور را انتخاب می‌کنند. مجمع ۵۳۸ عضو دارد. بر اساس آخرین تخمین‌ها ۳۴۹ تن از آنان باراکی هستند، ۱۶۳ تن مک‌کینی.
ایالت‌های مشهور به مردد، یعنی ایالت‌هایی که پیشاپیش معلوم نیستند آرایشان چه برآیندی دارد، نیز جانب باراک اوباما را گرفته‌اند. از جمله‌ی اینهایند فلوریدا، اوهایو پنسیلوانیا و ویرجینیا. مک‌کین بیشتر در ایالت‌های محافظه‌کار جنوبی موفقیت داشته است: در یوتا، آرکانزاس، کانزاس، کنتاکی و تنسی.
گفته می‌شود که میزان شرکت‌کنندگان در انتخابات بی‌سابقه است. جوانان، زنان، رنگین‌پوستان، لاتینوها (اسپانیایی‌زبان‌ها) عمدتا به اوباما رأی داده‌اند. مسئله‌ی عمده برای همه‌ی رأی‌دهندگان اقتصاد کشور بوده است.
زمانه‌ی دگرگونی
همه خواهان "تغییر" اند. شعار "تغییر" اکنون یک نیروی وسیع توده‌ای را پشت سر دارد. وعده‌ی دگرگونی را نمی‌توان به سادگی نادیده گرفت. رئیس جمهور تازه به هرحال ناچار است با موجی که خود به راه انداخته یا به تعبیری دیگر موجی که او را به سوی ایده‌ی "تغییر" کشانده، همراه شود. اوباما در نطق اعلام پیروزیاش در شیکاگو بر لزوم "دگرگونی" تأکید کرد. او گفت: «حالا زمانه‌ی دگرگونی در آمریکا رسیده است.»
امید به تغییر، فقط امید آمریکاییان نیست. مردم در سرتاسر جهان با دقت و هیجان انتخابات آمریکا را دنبال کردند. انتخابات آمریکا، موضوع اول رسانه‌های جهان است. در اروپا، شب گذشته، پارتی‌های انتخاباتی برپا بود. جوانان شرکت‌کننده در پارتی‌های پاریس و مادرید و برلین، در گفت‌وگو با خبرنگاران عمدتا از یک چیز سخن می‌گفتند: لزوم تغییر، تغییر در مناسبات جهانی، تغییر در سیاست اقتصادی و اجتماعی، تغییر در برخورد اهمال‌آمیز به مسئله‌ی محیط زیست.
ر/ خبرگزاری آلمان