1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

انتخابات بحرانی اسرائيل و احتمال حمله به ایران

جواد طالعی۱۳۸۷ بهمن ۲۴, پنجشنبه

رسانه‌های آلمانی انتخابات اسرائیل را گردش به راست ارزیابی کردند و بیشتر آن‌ها نوشتند که دولت آینده‌ی اسرائیل هر ترکیبی که داشته باشد، نمی‌تواند به پیشرفت روند صلح در منطقه یاری کند.

https://p.dw.com/p/GsY0
عکس: AP

روزنامه‌ی "زود دویچه تسایتونگ"، در پایگاه اینترنتی خود به نقل از نماینده‌ی فلسطین در مذاکرات صلح نوشت: «وقتی به نتیجه‌ی انتخابات نگاه می‌کنم، نمی‌توانم امکان ائتلافی را در آن بیابم که بتواند در خدمت صلح باشد. هیچکدام از ائتلاف‌های ممکن، دو کشور مستقل فلسطین و اسرائیل و پیمان‌های تاکنون امضا شده را به رسمیت نخواهند شناخت. اسرائیل به توسعه‌ی شهرک‌های یهودی‌نشین و سیاست حمله‌ی نظامی ادامه خواهد داد.»

زود دویچه تسایتوگ، در ادامه نوشت که بیشتر ناظران و مفسران عرب نظری مشابه دارند و منشا این دیدگاه‌ها چیزی نیست جز تبلیغات انتخاباتی نامزدهائی که اکنون مجبور به ائتلاف شده‌اند. نخست‌وزیر احتمالی نتانیاهو، روند مذاکرات آناپولیس را رد می‌کند و به توسعه‌ی شهرک‌های یهودی‌نشین ادامه می‌دهد. او می‌خواهد فلسطینی‌ها را در کرانه‌ی باختری رود اردن با کمک‌های اقتصادی تطمیع کند، اما ساکنان باریکه‌ی غزه را با قدرت نظامی به تسلیم وادارد.»

به نوشته‌ی این روزنامه آلمانی، چشم‌انداز سیاست زیپی لیونی نیز، خیلی بهتر نیست: وزیرخارجه اسرائیل در واقع قصد دارد، از الگوی آناپولیس برای یک پیمان صلح استفاده کند، اما نیاز به یک موتلف دارد و این موتلف از جبهه‌ی راست خواهد بود. در پی سه هفته حمله‌ی نظامی به باریکه‌ی غزه، حماس نمی‌تواند امید چندانی به سیاست لیونی داشته باشد.

زود دویچه تسایتونگ، به ویژه به موقعیت "آویگدور لیبرمن" رهبر حزب دست‌راستی مهاجران اشاره می‌کند که احتمال دارد وارد دولت شود. این روزنامه می‌نویسد: «نه فلسطینی‌ها لیبرمن را به عنوان طرف مذاکره می‌پذیرند، نه سایر اعراب و نه ایران. لیبرمن نه تنها دشمن جدی حماس است، بلکه حتی اعراب اسرائيلی را تهدید کرده است که تابعیت اسرائیلی آنان را پس خواهد گرفت.»

وضعیت جدید، برای مصر نیز بسیار دشوار خواهد بود. حسنی مبارک می‌خواهد فتح و حماس را بر سر میز مذاکره با اسرائيل کنار هم بنشاند. او با یک دولت اسرائیلی که آشکارا مخالف فلسطینی‌هاست، موفق به تحقق این اندیشه نخواهد شد.»

سیاست ایران

هم نتانیاهو و هم لیبرمن، حمله‌ی نظامی به ایران را محتمل دانسته‌اند. در این مورد، زود دویچه تسایتونگ می‌نویسد: «هرچند که اغلب اعراب معتدل مخالف ایران هستند، اما برای دولت‌های آنان، بسیار دشوار خواهد بود که حتی به صورت غیرمستقیم یک حمله‌ی نظامی به ایران را تایید کنند.»

روزنامه‌ی "لایپزیگر تسایتونگ"، از ورود لیبرمن به کابینه‌ی احتمالی نتانیاهو ابراز نگرانی می‌کند و می‌نویسد: «اگر ماموریت تشکیل دولت به نتانیاهو سپرده شود، لیبرمن وارد کابینه خواهد شد و معلوم است که در این حالت انتظار چه چیزی را باید داشت: پایان هرچشم‌اندازی برای رفع اختلاف با فلسطینی‌ها، تشدید تنش با سوریه و ایران و در عین‌حال تشدید جبهه‌بندی‌های داخلی.»

روزنامه‌ی "راینیشر پست"، تفسیر خود را با این پرسش مطرح می‌کند که آیا پیش از آن که ایران به بمب اتمی دسترسی یابد، اسرائیل به این کشور حمله خواهد کرد؟ از دید مفسر این روزنامه، انتخابات اخیر نه تنها "وضعیت پات" را میان جبهه‌های چپ و راست و مذهبی و عملگرای اسرائیل برطرف نکرده، بلکه تشدید هم کرده و به همین دلیل، حکومت در اسراییل دشوار شده است. او می‌نویسد: «یک دولت ضعیف هم می‌تواند جنگ را آغاز کند، اما تنها یک دولت قدرتمند است که می‌تواند بر سر یک صلح پایدار با همسایگان به مذاکره بنشیند.»

پرش از قسمت در همین زمینه