انگيزه هاى ترور عزالدين سليم رئيس شوراى حكومتى عراق

عليرضا نورى زاده همكار صداى آلمان در لندن كه براى شركت در كنفرانس خليج فارس و آينده راهى كويت شده بود، از جمله با محمد بحرالعلوم يكى از اعضاى شوراى حكومتى عراق و نيز شمارى از شركت كنندگان در كنفرانس كويت، دراين ارتباط گفتگويى داشت.

********

جلسه ويژه پارلمان كويت با حضور ميهمانانى كه جهت شركت در كنفرانس خليج فارس و آينده به كويت سفر كرده اند، به رياست آقاى الخرافى تشكيل مى شود. هنوز دقايقى از جلسه كه اختصاص به بحث درباره ى طراحهاى دولت در جزيره بوبيان دارد نگذشته كه فردى از راه مى رسد و در گوش آيت اله دكتر محمد بحرالعلوم عضو شوراى حكومتى عراق و يكى از ميهمانان كنفرانس كه درست در صف جلو در برابر من نشسته سخنى را به پچ پچ عنوان مى كند.

بحرالعلوم با صدايى پراندوه و لبريز درد مى گويد: انالله و انااليه راجعون، ما از خداييم و به سوى او باز مى گرديم. همه حيرت زده اند كه چه شده است. بحرالعلوم به صدا در مى آيد، دستهاى جنايت و ترور، يكى ديگر از فرزندان مبارز عراق را به قتل رساند. همهمه در زير سقف پارلمان مى پيچد.

روز پيش بحرالعلوم و هوشيار زيبارى وزير خارجه دولت موقت عراق در كنار روشنفكرانى چون ليث كبه و دكتر غسان عطيه با اميدوارى از فرداى روشن عراق سخن مى گفتند و اتفاقا آنها با اشاره به اينكه كسى مثل عزالدين سليم و حتا آقاى عبدالعزيز حكيم كه اسلامى و شيعيانى ملتظم به شمار مى آيند، پذيرفته اند كه در عراق نمى توان حكومتى دينى برپا كرد. هوشيار زيبارى تاكيد مى كرد اگر همسايگان ما در كار عراق دخالت نكنند ما به آرامش و ثبات مى رسيم.

عزالدين سليم در كويت فردى ناآشنا نبود. او پنج سال از زندگى و مبارزاتش را در كويت گذرانده بود. معلمى بود كه صدام اغلب اعضاى خانواده و وابستگانش را به قتل رسانده بود. او پس از اقامتى پنج ساله در كويت به ايران رفته بود، جايى كه ۱۵ سال به عنوان دبير سازمان الدعوه، كه از حزب مادر الدعوه جدا شده بود در زير چتر مجلس اعلاى انقلاب اسلامى عراق كار مى كرد و نشريه هفتگى مجلس را زير نظر داشت.

با سرنگونى صدام حسين او جز اولين دسته هاى مهاجران تبعيدى به وطنش بود. هيچ كس در صداقت او ترديد نداشت، به همين دليل نيز قتل او همه را تكان مى دهد.يكى از روشنفكران عراقى وابسته به احزاب چپ مى گويد، سليم به جمهورى اسلامى بسيار نزديك بود و حالا با جان خود بهاى دوستى زياده اش را با جمهورى اسلامى مى پردازد. اما محمد باقر حكيم نيز دوست جمهورى اسلامى بود و خيلى ها مى گويند كه گروه هاى سنى وابسته به ابومسلم زرقاوى در قتل او شريك بوده اند. يك ژنرال امريكايى در كويت مى گويد: در اينجا دستهاى عوامل صدام ديده مى شود.

آقاى عجيل الياور، يكى از سران عشاير سنى مركز عراق كه در عين حال به عنوان چهره اى روشنفكر و سكولار مورد احترام گروه هاى غيرمذهبى عراق است، دو هفته زودتر از زمانى كه مى بايست به رياست شوراى حكومتى عراق برسد، جايگزين رييس مقتول شورا مى شود. از فرماندار بصره كه همشهرى عزالدين سليم است مى پرسم آيا تروريستها هدفشان او بود يا به طور اتفاقى او هدف قرار گرفت. او مى گويد قرار بود كه شورا جلسه اى داشت باشد و من و آقاى بحرالعلوم نيز قرار بود به سرعت به عراق باز گرديم كه شامگاهان در اين جلسه شركت كنيم. ظاهرا تروريستها تصميم داشته اند ضربه اى به شورا بزنند و موفق شدند اين ضربه را در اين روز عملى سازند.

در كنار عراقيهايى كه در كنفرانس شركت كرده اند، ديگر عربها نيز اندوهگين اند. آقاى سليم در طول سالهاى زندگى خود احترام گروه هاى مختلف را جلب كرده بود و با آنكه خود يك اسلامى شيعه بود، اما پذيرفته بود كه در عراق نه مى توان رژيم ولايت فقيه را برپا كرد و نه مى توان حكومت دينى روى كار آورد. بنابراين بايد به يك نوع سكولاريسم خاص عراقى تن در داد.

عليرضا نورى زاده، گزارشگر صداى آلمان در لندن