بازداشت هزار تن توسط پلیس روسیه

روز چهارشنبه (۱۵ دسامبر)، پلیس روسیه در اطراف ایستگاه کیفسکی در مسکو، بیش از هزار تن را موقتا بازداشت کرد. آنان جزو گروه‌های افراطی ناسیونالیست و قفقازی‌تبارها بودند. ویکتور بیریوکوف، سخنگوی پلیس اعلام کرد که از بازداشت‌شدگان سلاح‌های بادی، چاقو و باتوم‌های شوک الکتریکی به دست آمده است.

چند روز پیش از آن، در حاشیه‌ی یک تظاهرات غیرمجاز هواداران فوتبال در مسکو، آشوب‌های سنگینی برپا شد. در پی آن، دمیتری مدودیف، رئیس‌جمهوری روسیه اعلام کرد که مقامات پلیس، با آشوبگران به شدت مقابله خواهند کرد.

هفته‌ی گذشته یکی از هواداران تیم فوتبال اسپارتاک مسکو به نام ایگور زویریدوف که ۲۸ ساله بود، به ضرب گلوله کشته شد. روز شنبه (۱۱ دسامبر)، در نزدیکی کاخ کرملین مراسم یادبودی برای وی برگزار شد که در آن میان هواداران اسپارتاک مسکو و نیروهای انتظامی درگیری روی داد. گفته می‌شود که قاتلان این هوادار فوتبال، از نواحی قفقاز بوده‌اند.

رشد ناسیونالیسم افراطی

مسکو این اواخر صحنه‌ی درگیری‌های خشونت‌آمیز با انگیزه‌های نژادپرستانه بوده است. همواره بر شمار افرادی در این شهر افزوده می‌شود که از نواحی قفقاز و دیگر جمهوری‌های فقیر شوروی سابق به پایتخت می‌آیند. تنش‌های ملی و قومی رو به افزایش نهاده است.

در تصاویر تکان‌دهنده‌ی که به سراسر جهان مخابره ‌شد، در خیابان‌های مسکو و در پشت دیوار کرملین جوانان سیاهپوشی دیده می‌شوند که خشمگینانه فریاد می‌زنند: «روسیه برای روس‌ها»، «مسکو برای مسکویی‌ها». این جوانان گاهی به داخل متروها می‌ریزند و بطور هدفمند افرادی را که از نواحی قفقاز یا کشورهای آسیایی هستند به قصد کشت کتک می‌زنند.

به گفته‌ی کارشناسان، رویدادهای روزهای اخیر در مسکو، فقط بیانگر خشم فروخورده‌ی شماری هوادار فوتبال نیست که خواهان روشن شدن پرونده‌ی یک قتل هستند. بلکه این رویدادها همچنین نشان‌دهنده‌ی نفرت انبارشده ناسیونالیسم کوری هستند که دولت روسیه مدت‌ها آن را دست‌کم گرفت یا از آن استفاده‌ی ابزاری کرد.

«بیگانه‌ی داخلی»

نیروهای راست افراطی روسیه، امروزه «دشمن داخلی» را نشانه گرفته‌اند. دشمنی آنان بیش از همه متوجه کسانی است که از نواحی قفقاز می‌آیند. بسیاری از این افراد خارجی نیستند، بلکه از شمال قفقاز یا جمهوری‌های شوروی سابق در آسیای میانه می‌آیند. کینه‌توزی‌ها از چارچوب محافل ناسیونالیست روسیه بسی فراتر می‌رود.

سیاست همپیوندی (انتگراسیون) در روسیه هرگز وجود نداشته است. در نتیجه، شمال قفقاز به یک «بیگانه‌ی داخلی» تبدیل شده است. سیاست بیست سال گذشته در روسیه، در ایجاد فضای امروز نقش مهمی ایفا کرده است. جنگ در چچن نیز مزید بر علت بوده و به دشمن‌پنداری‌ها دامن زده است.

به گفته‌ی کارشناسان، دولت روسیه در قبال این مشکلات پاسخ روشنی ندارد. محکوم کردن آشوبگری‌ها در مسکو از طرف مدودیف کافی نیست. مشکلات در این زمینه عمیق‌تر از آن‌اند که بتوان با تهدید به مجازات‌های شدیدتر و سرکوب نیروهای انتظامی از پس آن‌ها برآمد.

BM/FW