بلندآوازه‌ترين آهنگساز فنلاندی

ژان سيبليوس Jean Sibelius در يك خانواده سوئدی‌زبان رشد كرد.

پدرش را كه پزشك بنامی بود و دست خوشی در موسيقی داشت، در سه سالگی از دست داد.

مادرش هم به موسيقی آشنا بود و نخستين درسهای پيانو را به او آموخت.

تا ۱۴ سالگی بازيگوش بود و نه درست به مدرسه و نه به موسيقی می‌پرداخت تا اينكه نخست با ويلون آغاز كرد ولی پس از چندی پيش مادرش پيانو را ادامه داد و پيش خاله‌اش آن را تكميل كرد.

از آنجا كه پيانو خاله‌اش كمی بمتر از پرده معمول كوك می‌شد به نواهای بم علاقه بسيار پيدا كرد و در آثارش از اين صداها بهره بسيار می‌جست.

رشته حقوق را بی‌علاقه خواند و پيوسته به آهنگ‌سازی می‌انديشيد تا اينكه توانست همه وقتش را به موسيقی بدهد.

۳۴ ساله بود كه "فينلانديا" را نوشت كه از سرودهای ملی فنلاند به شمار می‌آيد.

او با ساختن آهنگ‌هايی بر حماسه‌ها و اسطوره‌های فنلاند، پايه موسيقی ملی اين سرزمين را ريخت كه در آن برای هر شيء ذاتی و هر پديده ذهنی و معنوی يك نماد آوايی و نوايی معين كرده است. آهنگ‌هايش رنگ و بوی طبيعت فنلاند را دارند و گاه آرامش فضای جنگل‌های گسترده اين سرزمين را بازتاب می‌دهند.

او خود می‌نويسد كه موسيقی‌اش را می‌توان به آب زلال خنك تشبيه كرد.

۶۶ ساله بود كه ناگهان آهنگ‌سازی را كنار گذاشت و سمفونی هشت خود را كه ناتمام مانده بود، سوزاند.

او به خاطر بيم از كمونيسم و در پی تلاش برای استقلال فنلاند در رابطه با جنايات نازيها سكوت كرد و حتا مدال گوته را كه از سوی هيتلر امضا شده بود، پذيرفت.

افزون بر خيابان‌ها و بناهايی كه به يادش در كشورهای گوناگون نامگذاری شده اند، يك نرم افزار نت‌نويسی هم به نامش ثبت شده است.

ژان سيبليوس در ۹۱ سالگی در نزديكی پايتخت فنلاند درگذشت.