تظاهرات در کلن علیه اعدام در ایران

شنبه، ۵ ژوئن (۱۵ خرداد)، به دعوت گروه "جوانان مستقل کلن" و جمعیت "دفاع از آزادی زندانیان سیاسی ایران" تظاهراتی علیه مجازات اعدام در ایران بر پا شد.

ده‌ها نفر با در دست داشتن تصاویر زندانیان سیاسی، پلاکارد‌هایی بر ضد شکنجه و اعدام و طناب‌های اعدام بر گردن خود در دفاع از زندانیان سیاسی ایران شعار سر دادند. تظاهرات از حدود ساعت ۵ بعدازظهر به وقت آلمان در خیابان‌های مرکزی شهر کلن آغاز و حدود ۲ ساعت بعد پایان یافت.

بهرام بیگدلی‌، فعال حقوق بشر و عضو جمعیت "دفاع از آزادی زندانیان سیاسی ایران"، می‌گوید، این تظاهرات «در اعتراض به اعدام زندانیان سیاسی و به طور عام علیه مجازات اعدام در ایران» صورت گرفته است.

ایران دومین اعدام‌کننده‌ی جهان بعد از چین

عفو بین‌الملل در گزارشی که در اوایل سال ۲۰۰۹ منتشر کرد ایران را بعد از چین دومین کشوری معرفی کرد که در آن بیشترین اعدام‌ها انجام می‌گیرد. عفو بین‌الملل می‌گوید، ۳۸۸ نفر در سال ۲۰۰۹ در ایران اعدام شده‌اند که یک‌سوم از این اعدام‌ها مربوط به ۸ هفته‌ی پس از انتخابات می‌شود. این سازمان حقوق بشری همچنین از ایران به دلیل اعدام جوانان زیر ۱۸ سال به شدت انتقاد کرده است.

بهرام بیگدلی که خود در تظاهرات شهر کلن حضور داشت به دویچه‌وله گفت: «یکی از هم‌‌وطنان من در این تظاهرات به نکته‌ی جالبی اشاره کرد و آن این بود که به زندانیان سیاسی که در ایران اعدام می‌شوند ظلم مضاعف روا می‌شود. به این خاطر که یک زندانی عادی در ایران که مجازات اعدام دریافت کرده لااقل مرتکب آن جرم شده. ولی در مورد زندانیان سیاسی وضعیت فرق می‌کند. زندانیان سیاسی اعدام می‌شوند به خاطر آنچه که اصلا مرتکب نشده‌اند، مثل آرش رحمانی‌پور و فرزاد کمانگر یا اعدام می‌شوند به خاطر عملی که اصلا جرم نیست و نکات بسیار دیگری که در هر کدام از این اعدام‌ها هست، از قبیل نداشتن وکیل و نبود هیأت منصفه در محاکمه‌ی این افراد. طبق اصل ۱۶۸ قانون اساسی باید هیأت منصفه در این موارد حضور داشته باشد. این اصل برای جرم‌های عادی رعایت می‌شود، اما برای زندانیان سیاسی همه چیز توسط یک قاضی انجام می‌شود یا ظاهرا قاضی. به خاطر اینکه وزارت اطلاعات بتواند روی قاضی نفوذ کافی داشته باشد».

حبیب ‌لطفی در انتظار اعدامی قریب‌الوقوع

پویا آزادی‌خواه، عضو جمعیت "جوانان مستقل کلن" که روز شنبه در تظاهرات کلن حضور داشت هدف اصلی برگزاری این تظاهرات را «جلب توجه اذهان عمومی خارج از کشور به مسایل داخل ایران» خواند و با اشاره به ۵ زندان سیاسی که در اردیبهشت‌ماه اعدام شدند، از جمله فرزاد کمانگر، گفت: «خانواده‌ها و وکلای آنها در جریان نبودند. این فاجعه‌ وحشتناک و شوک‌آور بود. ما هفته‌ی قبل از آن برای بچه‌های زندان در خیابان برنامه گذاشته بودیم. ۶ روز بعد این خبر اعدام آمد و الان هم که چندین نفر به علت اعتصاب غذا وضعیت جسمی‌شان وحشتناک است. ممکن است اینها بدون حکم اعدام همین‌طوری جانشان را از دست بدهند و کسانی که در فهرست اعدام هستند کم نیستند، بخصوص حبیب لطیفی که از ۱۷ خرداد، یعنی پس‌فردا، ممکن است حکم اعدامش هر لحظه عملی بشود».

حبییب لطیفی، دانشجوی کرد قرار است دو روز دیگر، دوشنبه ۱۷ خرداد، اعدام شود.

حبیب‌الله گل‌پری پور زندانی کرد دیگری است که به اتهام محاربه و فعالیت تبلیغی علیه نظام به اعدام محکوم شده است. زینب جلالیان از دیگر زندانیان کرد است که در انتظار اجرای حکم اعدام به سر می‌برد.

جمعیت "جوانان مستقل کلن" جمعیتی است که برای دفاع از زندانیان سیاسی ایران تشکیل شده است. پویا آزادی‌خواه، عضو این انجمن می‌گوید: «۵ نفر در ۹ مه اعدام شدند. به خاطر همین ما این برنامه را امروز در اینجا گذاشتیم و سعی می‌کنیم با دوستان دیگر سراسری‌اش کنیم و نگذاریم حبیب لطیفی، زینب جلالیان یا حبیب‌الله گل‌پری‌پور به فرزادهای بعدی تبدیل شوند».

بهرام بیگدلی، فعال حقوق بشر، نیز ابراز امیدواری می‌کند که جمهوری اسلامی از اعدام این افراد صرفنظر کند: «در ایران پروژه‌های عمرانی ۲۰ سال ۲۰ سال عقب می‌افتد امیدواریم در این مورد نیز این احکام عقب بیافتد و لغو شود».

فریبا والیات
تحریریه: بهمن مهرداد