1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

تك مضراب / گفتگو با خودم

۱۳۸۵ آبان ۱۳, شنبه

حالا كه پزشك دم دست نداريم، تو بگو! چند وقتيه درد اين شونه‌ی چپم می‌زنه به شونه‌ی راستم و هِی برمی‌گرده. خوب نمی‌شه. چرا؟ / ببينم تو چند سالته؟ / ۵۴ سال. / ببين جانم، آدمی كه ۵۰ سالش شده باشه و هيچ جاش درد نكنه، مرده.

https://p.dw.com/p/A6JV
عکس: AP

۱ـ نگرانم.
- چرا؟
- آخه تعطيلات عيد فطر شده سه روز.
- خوب اينكه بد نيست.
- آخه اين بخش خوبشه.
- اينجور كه من حضرات را ميشناسم، عزای محرم و صفر هم ميشه چهار ماه، ماه رمضان هم حد اقل ۳ ماه. اگر وفات و قتل و شهادتهای ديگه را هم بهش اضافه كنی كه ديگه از سال چيزی نمى‌مونه .

۲ـ به جان خودت اگر بيش از ۵ درصد طرفدار دمكراسی واقعی باشند.
- پس جان خودت مكافاتهای دمكراسی مثل احترام به حقوق اقليت و برابری زن و مرد و سر وقت اومدن و برنامه ريزی درست و اينجور چيزها را لو نده كه ممكنه همين ۵ درصد هم پشيمون بشند.

۳ـ باز يك نشريه را تعطيل كردند. اينجور كه داره پيش می‌ره نمی‌دونم جای آزادی قلم را چی می‌خواد بگيره؟ - گرفته كه جانم.
- چی گرفته؟
- اگر كتاب رامين كامران را خونده بودی، می‌دونستی.
- تو كه خوندی بگو!
- جای آزادی قلم را فعلاً خّطاطی گرفته.

۴ـ چرا در ايران بهار و پاييز، ساعتها را جابجا نمی‌كنند؟
- ميگن مشكل شرعی داره.
- پس چطور روزها را جابجا می‌كنند مثل اول و آخر ماه رمضان؟
- ميگن مشكل شرعی داره.

۵ـ خوب، حالا چرا حرفهات با مزه تر نمی‌شن؟
- ميگن برنامه‌ی بعدی.