تلفن‌های همراه خود را در سطل آشغال نیاندازید!
۱۳۸۹ بهمن ۲۲, جمعه
در هر تن تلفن همراه قدیمی حدود ۳۰۰ گرم ماده قابل بازیافت نهفته است. طلا، مس، نقره و فلزات کم‌یابی مانند تلوریم، کبالت و ایندیوم از موادی هستند که در تلفن‌های همراه یافت می‌شود و می‌توان در فرایند بازیافت دوباره آنها را مورد بهره‌برداری قرار داد.
بیش از ۹۰ درصد از مواد معدنی کم‌یاب جهان در چین استخراج می‌شود و بخصوص صنایع اتومبیل‌سازی، انرژی خورشیدی و الکترونیکی به این فلزات وابسته است.
آندریاس هابل از اتحادیه‌ی مواد خام ثانویه‌ی آلمان هشدار می‌دهد، در حال حاضر می‌توان نیاز به این فلزات را برطرف کرد. اما در درازمدت تقاضا از عرضه پیشی خواهد گرفت و کمبود آنها مشهود خواهد شد.
همچنین نباید از نظر دور داشت که چین صادرات مواد معدنی کم‌یاب را در سال ۲۰۱۱ به شدت کاهش داده است.
به همین دلیل است که بازیافت اینک بیش از هر زمان دیگر اهمیت یافته است. امروزه حدود ۴۰۰ شرکت آلمانی در عرصه‌ی بازیافت قطعات الکترونیکی مشغول به کار هستند که این خود نشانگر قابلیت بازیافت در این کشور است. با این همه نرخ بازیافت هنوز نیز پایین است.
در حال حاضر ۳۸ درصد از دستگاه‌های الکترونیکی در آلمان مورد بهره‌برداری دوباره قرار می‌گیرد. کارشناسان آلمانی این نرخ را کافی نمی‌دانند و می‌گویند، برای افزایش این نرخ برخی از مقام‌های مسئول باید کنترل بیشتری اعمال کنند.
آندریاس هابل می‌گوید، بسیاری از لوازم الکترونیکی اسقاطی آلمان به صورت غیر قانونی به خارج از کشور منتقل می‌شود: «یک و هشت‌دهم میلیون تن وسایل الکترونیکی هر ساله ناپدید شده و به خارج از کشور منتقل می‌شود و در آلمان تنها حدود ۹۶ هزار تن از لوازم الکترونیکی اسقاطی بازیافت می‌شود».
یک تن صفحه‌ی هادیguide plate)) حاوی حدود ۲۰۰ گرم طلا، ۳۰۰ گرم نقره و ۱۵۰ کیلوگرم مس است. با روش‌های مدرن بازیافت می‌توان تا حدود ۹۰ درصد از این مواد را مورد بهره‌برداری دوباره قرار داد.
به گفته‌ی اتحادیه‌ی بیت‌کوم (Bitkom) که در بخش اینترنت فعالیت می‌کند، در وسایل خانگی خانوارهای آلمانی می‌توان ۲۷ میلیون موبایل قدیمی یافت. ۸۰ درصد از مواد داخل این موبایل‌ها قابل بازیافت هستند، به این شرط که موبایل‌ها نه با زباله‌های معمولی بلکه به روش خاص خود دفع شوند.
در آلمان از مردم خواسته می‌شود، گوشی‌های تلفن‌های همراه از رده خارج‌شده‌ی خود را به مراکز خاصی تحویل دهند. مردم همچنین می‌توانند، این گوشی‌ها را به شرکت‌های سازنده‌ی تلفن‌های همراه بازپس دهند.
روش‌های بازیافت نیاز به بهبود دارد
اما حتی با رعایت همه‌‌ی این نکات نمی‌توان تمامی مشکلات مربوط به بازیافت لوازم الکترونیکی را رفع کرد.
در برخی از وسایل الکترونیکی مواد زیان‌بخش و آلاینده‌ای مانند "بی فنیل پلی کلرات" یا PCB به کار رفته است. جدا کردن این مواد برای مراکز مربوط به جمع‌آوری قطعات الکترونیکی غیر ممکن است.
آندریاس هابل از اتحادیه‌ی مواد خام ثانویه‌ی آلمان می‌گوید، روش‌های بازیافت هنوز از چنین دقتی برخوردار نیستند و بهبود و تدقیق این روش‌ها بسیار گران تمام خواهد شد.
وی با اشاره به این نکته که «هنوز بازار این نوع تلاش‌ها را مورد تشویق قرار نمی‌دهد» می‌افزاید: «ما به یک استراتژی درازمدت نیاز داریم. استراتژی که از یک سو به تولیدکننده‌ها و از سوی دیگر به بازیافت‌کننده‌ها نگاه کند. به بازیافت کالاها هنوز توجه چندانی نمی‌شود در حالی که رقابت بر سر قیمت‌ها بسیار مورد توجه قرار دارد».
هابل همچنین خواستار کنترل بیشتر اجناس صادراتی و ابداع روش‌هایی می‌شود تا مردم به تحویل وسایل قدیمی الکترونیکی تشویق شوند، مانند ازیاد مراکزی که شعار آنها این است: «کهنه تحویل دهید، نو تحویل بگیرید».
FV/FW