حاملگی دختر سارا پیلین
۱۳۸۷ شهریور ۱۳, چهارشنبه
روزنامه‌ی "کلنیشه روندشاو" در باره‌ی مبارزه‌ی انتخاباتی در آمریکا چنین می‌نویسد:
«در افغانستان بر قدرت طالبان افزوده می‌شود، تمایلات امپریالیستی روسیه نگران‌کننده شده است. ایران همچنان در راه ساختن بمب اتمی قدم بر می‌دارد. در خاورمیانه کماکان چشم انداز صلح دیده نمی‌شود. صدهاهزار صاحب‌خانه در آمریکا در هراس از دست‌دادن ملک خویش هستند. اما کنگره‌ی جمهوری‌خواهان برای کاندیداتوری مک‌کین چه می‌کند؟ توجه اعظم خود را به بارداری دختر هفده‌ساله‌ی سارا پیلین که برای پست معاونت ریاست جمهوری کاندید شده معطوف می‌کند و اینکه این امر چه تاثیری می‌تواند بر شانس مک‌کین در روز چهارم نوامبر داشته باشد. با این موضوع، بی‌محتوایی مبارزه‌ی انتخاباتی در آمریکا به نازل‌ترین حد خود رسیده است. آدم آرزو می‌کند، مردی که شاید رهبری یکی از قدرتمندترین کشورهای جهان را برعهده می‌گیرد، بر روی میز بکوبد و بگوید: کافی است! بس کنید!»
"براون‌شوایگر تسایتونگب" نیز در تفسیر خود به دختر باردار پیلین پرداخته است:
«دست برقضا دختر هفده‌ساله پیلین باردار شده است. برای مذهبی‌های افراطی طرفدار مک‌کین، آبروی پیلین دیگر رفته است. رقیب مک‌کین، اوباما، با بی‌توجهی به این موضوع، گفته است که خانواده و کودکان در این مبارزه تابو هستند. اما در آمریکا اوضاع به گونه‌ی دیگری است. اکنون خانواده‌ی پیلین برای مک‌کین تبدیل به بار سنگینی شده است. در کشوری که کاندیدای یک مقام رسمی باید حتی فشار خون، ضربان قلب و درآمد خود را علنی کند، چنین اخباری ناخوشایند هستند. این نتیجه‌ی دوگانگی اخلاقی آمریکاست که چندین دهه در این کشور رواج دارد. دوگانگی‌ای که بسیار بی رحم است».
روزنامه "بادیشه نویسته ناخریشتن" با پرداختن به جنجال در مبارزه‌ی انتخاباتی آمریکا چنین می‌نویسد: «موضوعات شخصی سیاستمداران آلمانی معمولا جایی در مطبوعات و رسانه‌های این کشور ندارد، مگر اینکه آنها از مرزهای قانونی عبور کرده باشند یا اینکه بنا به درخواست خود یک خبر شخصی از آنها درج شود. اما آمریکا به گونه‌ی دیگری است. در آنجا همه چیز، چه مثبت و چه منفی، با بوق و کرنا اعلام می‌شود. یک سیاستمدار آمریکایی برای اینکه موفق باشد، باید همه چیز خود را علنی کند. در آنجا حتی اشتباهات اعضای خانواده نیز به پای او نوشته می‌شوند و دیگر کاری هم به خدمات آن سیاستمدار ندارند. این روش خوبی نیست، اما آمریکا این گونه است و سارا پیلین نیز آن را به چشم خود می‌بیند».
مفسر روزنامه "نورد بایریشه کوریر" معتقد است که مک‌کین در انتخاب معاون خود "خطا" کرده است:
«مک‌کین فکر کرد که با استفاده تبلیغاتی از یک زن محافظه‌کار و سنتی که قدرتمند است و توانایی برآمدن از پس شغل فرمانداری و تربیت پنج فرزند نمونه را دارد، می‌تواند آرای بخش محافظه‌کار جامعه‌ی آمریکا را به‌دست بیاورد. مک‌کین کور خوانده بود! اغلب آنهایی که پاسدار اخلاقیات هستند، خود مشکل دارند. زیرا تربیت سخت معمولا نتیجه‌ی عکس دارد. با این حال احتمالا مک‌کین این روباه پیر سیاست، در مقابل اوباما، که ۲۵ سال از او جوانتر است، سلاح معجزه‌آسای خود را کاملا زیر ذره‌بین نبرده بود. این خطا می تواند بسیار سنگین باشد».