حمایت جهانی از "انقلاب زعفران" در برمه

به گزارش‌های خبرگزاری‌ها، در استرالیا، آسیا، آمریکای شمالی و اروپا هزاران نفر با شمع‌های روشن در دست، به یاد قربانیان سرکوب خشونت‌بار دموکراسی‌خواهان توسط رژیم خونتا در برمه، دست به راهپیمایی زدند.

این تظاهرات توسط سازمان عفو بین‌الملل در بیش از ۲۴ شهر بزرگ آسيا، اروپا و آمريکای شمالی، با عنوان روز جهانی «اعتراض به سرکوب تظاهرات دموکراسی‌خواهانه در برمه از سوی رژیم خونتا» سازماندهی شده بود.

بزرگترین تظاهرات همبستگی در هند و در شهر مگالایا برگزار شد. ۲۵۰ هزار نفر به دعوت "مجلس خلق" هند به خیابان‌ها آمده و از دولت هند خواستند در ارتباط با برمه، به طور فعال پادرمیانی کند و همه‌ی امکانات خود را برای اعمال نفوذ بر نظامیان حاکم بر برمه به‌کار گیرد. شهروندان هندی شرکت‌کننده در تظاهرات، خواهان آن بودند که دولت هند حاکم برمه را برای گفت‌وگوی دموکراتیک با خانم آن سان سوکی وادار سازد.

در سیدنی استرالیا صدها نفر طی تظاهراتی خواستار واکنش قاطعانه جامعه‌ی جهانی به رویدادهای برمه شدند. در شهر ملبورن نیز صدها نفر با شعار «دیگر خونریزی بس است»، در تظاهرات شرکت کردند. تظاهرات مشابهی نیز در شهرهای بانکوک، پایتخت تایلند و کوالالامپور، بزرگترین شهر مالزی برگزار شد.

در خود برمه، روزهای پایان هفته آرام بود. خبرگزاری‌های بین‌المللی گزارش دادند، نظامیان برمه حضور خود را در خیابان‌های رانگون و در برابر معابد این شهر، به میزان چشم‌گیری کاهش داده‌اند.

برندگان جایزه نوبل خواهان آزادی سوکی هستند

در همین‌حال در بیانیه‌ای که توسط "بنیاد الی ویسل" (Elie Wiesel Stiftung) در نیویورک منتشر شد، ۶۳ تن از برندگان جایزه‌ی نوبل، از کشورهای چین و روسیه خواسته‌اند، از "نفوذ وسیع" خود بر رژیم خونتا در برمه استفاده کنند تا این حکومت را به رعایت اصول پایه‌ای آزادی‌های دموکراتیک وادار سازند.

امضا کنندگان این بیانیه به تاکید از رژیم برمه خواسته‌اند تا خانم آن سان سوکی را آزاد کند. ۱۸ سال است که خانم سوکی در خانه‌ی خود، در رانگون، در حبس خانگی به‌سر می‌برد. او تنها برنده‌ی جایزه نوبل در جهان است که در بازداشت قرار دارد.

روسیه، هند و بیش از همه چین، از متحدان نزدیک حاکمان نظامی برمه هستند. به باور آگاهان سیاسی، چرخش واقعی به سوی دموکراسی در برمه زمانی امکان‌پذیر است که هر سه کشور به‌طور جدی، ژنرال "تان شوه" (Than Shwe) را زیر فشار قرار دهند. با وجود این، چین و روسیه روز جمعه (۵ اکتبر)، قطعنامه‌ی شورای امنیت علیه برمه را رد کردند.

شورای امنیت سازمان ملل روز جمعه، پس از شنیدن گزارش ابراهیم قنبری، فرستاده‌ی خود به برمه، با تنظیم پیش‌نویس بیانیه‌ای، سرکوب خشونت‌آمیز تظاهرات‌های مسالمت‌آلمیز راهبان و دیگر مردم برمه را به شدت محکوم کرده و از حاکمان آن کشور خواسته بود هرچه زودتر به اقدام‌های سرکوب‌گرانه‌‌ی خود پایان دهد. این بیانیه اما با مخالفت چین و روسیه بلوکه شد و انتشار نیافت.

سازماندهی "نافرمانی مدنی"

از سوی دیگر، یک خبرنگار روزنامه‌ی انگلیسی "ساندی تلگراف" گزارش داده است، یک سازمان مخفی متشکل از راهبان بودایی و رهبران سابق شورش‌های دانشجویی سال ۱۹۸۸ برمه، در حال سازماندهی آغاز یک کمپین "نافرمانی مدنی" هستند. یک راهب بودایی، که از رهبران تظاهرات اخیر به‌شمار می‌رود و از چنگ ماموران گریخته، به "ساندی تلگراف" گفته است، "مقاومت ادامه دارد و نیازعاجل در حال حاضر، پشتیبانی جامعه‌ی جهانی است." سازمان‌های کمک به پناهجویان، از فرار موفقیت‌آمیز دست‌کم سه راهب بودایی به تایلند گزارش داده‌اند.

در این میان، انتقاد سازمان‌های مدافع حقوق بشر از نقش شرکت‌های بزرگ نفتی جهان روز به روز افزایش می‌یابد. این شرکت‌ها با سرمایه‌گذاری‌های میلیاردی خود در نفت و گاز برمه، تأمین‌کننده‌ی اصلی منابع مالی رژیم خونتا هستند. در کانون این انتقادها شرکت فرانسوی "توتال" و شرکت آمریکایی "شورون" (Shevron) قرار دارند. شرکت‌های بزرگی از تایلند کره‌ی جنوبی، مالزی و سنگاپور نیز منافع اقتصادی عظیمی در برمه دارند.

در سرکوب خونین تظاهرات برمه، که به‌خاطر رنگ لباس راهبان بودایی آغازگر آن، "انقلاب زعفران" نام گرفته، بنا به آمار رسمی، ۱۰ نفر کشته و بیش از ۲ هزار نفر بازداشت شده‌اند. اما دیپلمات‌های غربی در رانگون و سازمان‌های مدافع حقوق بشر از کشته‌شدن دست‌کم ۲۰۰ نفر و بازداشت بیش از ۶ هزار نفر خبر می‌دهند.