1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

خشونت‌های تازه علیه فعالان کارگری

مهیندخت مصباح۱۳۸۷ اسفند ۴, یکشنبه

دو فعال کارگری زن در سنندج، به‌خاطر شرکت در مراسم روز کارگر شلاق خوردند. دادگاه سنندج در سال ۸۶ نیز به همین دلیل برای ۱۱ کارگر دیگر حکم شلاق داده بود، اما فشار افکار عمومی و دستور رییس قوه‌ی قضاییه، مانع اجرای آن شد.

https://p.dw.com/p/Gz6U
کارگران ایران هر سال برای برگزاری روز جهانی کارگر با تهدید و فشار روبرو هستند؛ عکس از آرشیو: اول ماه مه ۲۰۰۶ در تهران
کارگران ایران هر سال برای برگزاری روز جهانی کارگر با تهدید و فشار روبرو هستند؛ عکس از آرشیو: اول ماه مه ۲۰۰۶ در تهران

شیوا خیرآبادی و سوسن رازانی، عضو شورای زنان سنندج و فعال کارگری هستند. شورای زنان تشکلی است که با برگزاری کارگاه‌های آموزشی، جلسات گفتگو و تهیه‌ی مقاله، موضوع‌های مربوط به حقوق زنان و کارگران را دنبال می‌کند. یکی از فعالیت‌های این شورا، برنامه‌ریزی برای مراسم “روز جهانی زن“ و “روز جهانی کارگر“ است.

شیوا خیرآبادی و سوسن رازانی در مراسم روز جهانی کارگر سال ۸۷ به همراه دو فعال کارگری دیگر بازداشت شدند. ژینا مدرس‌گرجی، فعال حقوق زنان در سنندج، به دویچه‌وله گفت: «این مراسم در چهارراه سیروس در سنندج برگزار شد. با آمدن نیروهای امنیتی و اطلاعاتی به محل مراسم، تجمع به هم خورد. وقتی خانم رازانی و خیرآبادی به همراه دو فعال کارگری دیگر در حال دور شدن از محل بودند، بازداشت شدند. هر چهار نفر را به اداره‌ی مفاسد اخلاقی بردند و بعد با ضمانت آزاد کردند.»

حکم شعبه‌ی ۱۰۱ دادگاه جزایی سنندج، ۹ ماه زندان تعلیقی و ۷۰ ضربه شلاق برای سوسن رازانی و ۴ ماه زندان و ۱۴ ضربه شلاق برای شیوا خیرآبادی بود. این احکام روز ۳۰ بهمن در زندان سنندج اجرا شدند. ژینا مدرس‌گرجی می‌گوید: « صبح ساعت ۱۰ رفتند. خیلی از مردم، از شورای زنان، از کمیته علیه خشونت ناموسی و فعالان مدنی دیگر جلوی دادگاه ایستاده و با شیرینی و گل منتظر این دو بودند. مردم موقع بیرون آمدن آنها، به سرشان نقل ریختند.»

جعفر عظیم‌زاده، سخنگوی اتحادیه‌ی کارگران اخراجی و بیکار، در مورد سیاست شلاق و تحقیر حرمت انسانی کارگران به دویچه‌وله می‌گوید: «این حکم برای اولین بار در سال ۸۶ برای ۱۱ فعال کارگری در سنندج صادر شد. اتهام آنها شرکت در مراسمی بود که به دعوت اتحادیه‌ی کارگران اخراجی برگزار شد. آن زمان، افکار عمومی و اتحادیه موفق شدند تصمیم‌گیرندگان را تحت فشار بگذارند و حکم‌ها با سفر آیت‌الله شاهرودی به سنندج لغو شدند. ما دیگر انتظار نداشتیم دوباره چنین رفتاری در قبال فعالان کارگری پیشه کنند. این رفتار بسیار شنیع و قرون وسطایی و ضد انسانی است. اما وارد کردن ضربه‌ی شلاق به فعالان کارگری و شکستن حرمت آنها، خللی در اراده‌ی آنها برای حق طلبی ایجاد نمی‌کند.»

به نظر عظیم‌زاده، شهرهای مرکزی در معرض دید و داوری افکار عمومی هستند و در نتیجه، این رفتارهای خشن و عقب‌مانده، بیشتر در شهرهای دورتر اعمال می‌شوند. عظیم زاده متشکل بودن کارگران سنندج و هماهنگی‌ آنها برای کسب حقوق خود را دلیل دیگری برای این‌گونه فشارها می‌داند.

شیوا خیرآبادی و سوسن رازانی، صاحبان یک آتلیه‌ی عکاسی در سنندج هستند. ژینا مدرس‌گرجی به دویچه‌وله می‌گوید: « از این که با این شیوه‌ی غیرانسانی با آنها رفتار شده بود، خیلی ناراحت بودند، ولی همبستگی اطرافیان خوشحال‌شان کرد. این روزها مدام میهمان داشته‌اند و فامیل و دوستان دور آنها را گرفته‌اند. الان هم دارند خود را برای مراسم ۸ مارس آماده می‌کنند.»