دشوارى‌هاى تثبيت اوضاع امنيتى در افغانستان
۱۳۸۵ شهریور ۱۱, شنبه
بيلان وضعيت امنيتى در افغانستان، پنج سال پس از حملات تروريستى ۱۱ سپتامبر و متعاقب آن سرنگونى رژيم طالبان، درخشان نيست. جامعه‌ى جهانى به دولت تازه تاسيس افغانستان و مردم اين كشور وعده‌ى بازسازى و صلح داده است. اما وضعيت امنيتى اين كشور مانند پنج سال پيش وخيم است. بازسازى كشور به كندى پيش مى‌رود. رنگين دادفر اسپنتا وزير خارجه‌ى افغانستان نيز معتقد است كه مشكلات امنيتى را نمى‌توان عمدتا با ابزار نظامى حل كرد.
وى در گفتگويى با يكى از فرستنده‌هاى راديويى آلمان در كابل، به كمبودها و لزوم رفع آن‌ها اشاره مى‌كند و مى‌گويد: «ما مشتركا به همراه جامعه‌ى بين‌المللى در چند مورد كوتاهى كرديم: در تقويت نيروهاى امنيتى، بويژه در جنوب و جنوب شرقى افغانستان، در بازسازى و سياست عمرانى در همه‌جاى افغانستان و در نشان‌دادن دستاوردهايى كه مشتركا با جامعه‌ى بين‌المللى به آن‌ها دست يافته‌ايم».
چنين دستاوردهايى نيز واقعا وجود دارد. اسپنتا از جمله به انتخابات پارلمان و رياست‌جمهورى در اين كشور اشاره مى‌كند و يادآور مى‌شود كه ۷ ميليون كودك افغانى به مدرسه مى‌روند، خيابان‌هاى تازه‌اى ساخته شده است و اقتصاد افغانستان رشد سريعى نشان مى‌دهد. با اين حال در جنوب كشور كه وضعيت ناپايدارى دارد، پيشرفت‌هاى كمى قابل تشخيص است.
اسپنتا معتقد است كه دولت افغانستان و جامعه‌ى بين‌المللى بايد كار خود را بهتر هماهنگ و اولويت برخى امور را تعيين كنند. بويژه در آنچه كه به پيكار ضدترور مربوط مى‌شود. به نظر اسپنتا اين پيكار نه فقط وظيفه‌اى نظامى، بلكه همچنين وظيفه‌اى مربوط به سياست سازندگى است. كار اجتماعى، سياست عمرانى، اقدامات امنيتى و تقويت سازمان‌هاى دولتى چهار عنصر يك برنامه‌ى موفق جهت مقابله با ترور است. اسپنتا خاطر نشان مى‌سازد كه يكى از كمبودهاى كار جامعه‌ى بين‌المللى در اين عرصه بود كه به مقابله‌ى نظامى با ترور بهايى بيش از اندازه داده است.
بويژه جنوب افغانستان شاهد موجى از خشونت است و همه روزه درگيرى‌هايى ميان طالبان و نيروهاى امنيتى پيش مى‌آيد. نيروهاى نظامى افغانستان براى مقابله با طالبان هنوز به اندازه‌ى كافى نيرومند نيستند و به كمك نيروهاى صلح بين‌المللى نيازمندند. به گفته‌ى اسپنتا دولت افغانستان گاهى مجبور مى‌شود با ۴۱ پليس كم‌تجهيزات، از منطقه‌اى كه ۴۰ هزار نفر در آن زندگى مى‌كنند حفاظت كند.
اسپنتا تاكيد مى‌كند: «بدون پيكار با سرچشمه‌ى ترور، يعنى اردوگاه‌هاى تعليم تروريست، منابع مالى ترور و نيز مراكز ايدئولوژيك ترور، بدون پيكار و نابود كردن اين سرچشمه‌ها، به موفقيت دست نخواهيم يافت. مى‌دانيم كه اين سرچشمه‌ها بيرون از افغانستان قرار دارند».
با توجه به وضعيت امنيتى وخيم در افغانستان، بسيارى از ناظران خارجى و كارشناسان افغانستان، از امكان شكست ايجاد دولتى دمكراتيك در اين كشور سخن به ميان مى‌آورند. اسپنتا اما نسبت به اين امر خوشبين‌تر است و مى‌گويد: ما مشكلات جدى داريم. اما اغراق‌آميز است اگر پروژه‌ى تشكيل دولت و بازسازى افغانستان را در خطر مطلق و شكست‌خورده ببينيم.