دو فیلم ایرانی در فستیوال بین‌المللی فیلم زنان آلمان
۱۳۹۱ فروردین ۱۹, شنبه
فستیوال بین‌المللی فیلم زنان دورتموند/کلن که هر سال و به‌طور متناوب در دو شهر کلن و دورتموند ایالت نورد راین وستفالن برگزار میشود، امسال با فیلم "باید درباره کوین حرف بزنیم"، از کارگردان بریتانیایی، لین رمزی آغاز میشود.
این فیلم که بر اساس رمان پرفروش لیونل شریور ساخته شده، روابط پیچیده و دشوار بین یک مادر و پسر را به تصویر می‌کشد. تیلدا سوینتون و ازرا میلر در این اثر که برنده‌ی جایزه‌ی بهترین فیلم پنجاه و پنجمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم لندن شد، بازی می‌کنند.
"بهار عربی" از نگاه زنان سینماگر
امسال فیلم‌های کارگردانان زن خاورمیانه و آفریقای شمالی، بخش اصلی برنامه‌ی جشنواره را به خود اختصاص داده است. در این بخش که به مناسبت دگرگونی‌های ناشی از "بهار عربی" در این مناطق اهمیت ویژه‌ای یافته، از جمله تازه‌ترین فیلم‌های کارگردانان زن مصر، مراکش و تونس به نمایش در می‌آید. میسون پاشایی، کارگردان عراقی مقیم لندن، نیز کارگاه‌های "صداهای مهاجرت" این بخش را اداره می‌کند و ضمن نشان دادن فیلم‌های خود درباره‌ی زندگی و سرنوشت زنانی که "بهار عربی" را تجربه کرده‌اند، با شرکت‌کنندگان در این باره بحث و گفت‌وگو می‌کند.
بخش مسابقه
امسال در بخش مسابقه‌ی این جشنواره‌ی بین‌المللی که در آن بیش از ۱۰۰ فیلم از سینماگران زن جهان به نمایش در می‌آید، هشت فیلم برای دریافت جایزه‌ی نقدی ده‌هزار یورویی آن رقابت خواهند کرد. این اولین کارهای سینمایی کارگردانان زن، از میان ۱۵۰ فیلم از ۵۰ کشور به بخش مسابقه راه یافته‌اند. دستمایه‌های این آثار، چون سازندگان آن‌ها، بسیار متفاوت است: تنهایی، بیگانگی، زندگی‌ای خودساخته، سکس و جسارت، از جمله موضوع‌های این فیلم‌هاست که در برزیل، فرانسه، گرجستان، کانادا، مراکش، اتریش، ترکیه و آمریکا تهیه شده است.
در فیلم فرانسوی "۱۷ پرونده"، ۱۷ دانش‌آموز دبیرستانی منطقه‌ی بریتانی این کشور، با و جود مخالفت پدر و مادرها، معلم‌های مدرسه و "پدرهای آینده"، ناگهان تصمیم می‌گیرند حامله شوند. این فیلم، محصول مشترک دو خواهر سینماگر فرانسوی، موریل و دافنه کولن است.
"بازگشت"، اولین کار سینمایی کارگردان آمریکایی لیزا جانسون، زندگی دگرگون‌شده‌ی یک سرباز زن آمریکایی را به تصویر می‌کشد که پس از ماموریتی جنگی به خانه و کاشانه‌ی خود، نزد شوهر و فرزندانش باز می‌‌گردد، و بتدریج در می‌یابد که توانایی بازگشت به زندگی روزمره را از دست داده است.
سینماگر مراکشی، لیلا کیلانی، در اثر خود "Sur la planche"، زندگی دو دختر مراکشی جوان را بازگو می‌کند که برای جامه‌عمل پوشاندن به آرزوهای خود، به شهری بندری کوچ می‌کنند و آن‌جا با دشواری‌های غیرقابل پیش‌بینی دنیای بی‌رحم نئولیبرالیسم روبرو می‌شوند.
فیلم "زفیر" از سینماگر ترک، بلما باش، به رابطه‌ی پیچیده‌ی مادر و دختری به نام "زفیر" می‌پردازد که ۱۱ سال بیش ندارد، با پدر و مادربزرگش در مناطق کوهستانی زندگی می‌کند و در آرزوی دیدار مادرش می‌سوزد...
فیلم‌های ایرانی
یک فیلم بلند و یک فیلم کوتاه ایرانی نیز در این جشنواره شرکت دارند: فیلم‌های "مونیخ ـ تهران" از نرگس شیدکلهری و "روزی که ناپدید شدم" از آتوسا بنده‌قیاس‌آبادی که محصول هلند است، در بخش پانورامای فستیوال نشان داده میشود. ۴۰ فیلمی که در این بخش به نمایش در می‌آید، از میان بیش از ۶۰۰ فیلم انتخاب شده‌اند. فیلم‌های بخش پانورامای این فستیوال، اغلب آوانگاردیستی و تجربی است و داستان با زبان تصویری ویژه‌ای روایت میشود.
فیلم نرگس شیدکلهری، "مونیخ ـ تهران"، نمونه‌ی این کارهاست. این سینماگر تازه‌کار ایرانی در فیلم خود،عکس‌هایی که دوستان و خانواده‌اش از تهران و مکان‌های آشنا برای او می‌فرستند، با یادها و خاطرات خود تاخت می‌زند. در این تبادل عکس و واژه، فضایی شکل می‌گیرد که در آن آرزوی دست نیافتنی بازگشت به میهن موج می‌زند.
فیلم بلند "روزی که ناپدید شدم" از آتوسا بنده‌قیاس‌آبادی، گریز از وطن را دستمایه قرار داده است. در این فیلم کارگردان، راوی داستان فرار خود از ایران است که با روایتی ادبی همراه با تصاویر واقعی و نمادین به نمایش در می‌آید.
این فیلم‌ها در روز ۲۰ آوریل که روز پایانی جشنواره نیز هست، در سینمای "فیلم پالته" شهر کلن اکران می‌شوند.
FF/BM