راه های مقابله با گرسنگی از دید رئیس جمهور آلمان
۱۳۸۶ مهر ۲۵, چهارشنبه
اطلاعات مربوط به گرسنگی و سوء تغذیه، در نشست سازمان تغذیه و کشاورزی به مناسبت روز جهانی تغذیه انتشار یافت. این مراسم، در رم برگزار شد. سازمان تغذیه و کشاورزی یکی از زیرمجموعه‌های سازمان ملل متحد است که در زمینه کشاورزی و دامپروری فعالیت دارد.
درمراسم گشایش این نشست اعلام شد که یازده سال پس از تشکیل سازمان تغذیه و کشاورزی، بر تعداد افرادی که اسیر گرسنگی و سوء تغذیه هستند، به میزان قابل توجهی افزوده شده است. هم اکنون ۸۵۰ میلیون نفر در کشورهای فقیر، ۲۵ میلیون نفر در کشورهای در حال توسعه و حتی ۹ میلیون نفر در کشورهای ثروتمند صنعتی از گرسنگی و سوء تغذیه رنج می‌برند.
گرسنگی سرنوشتی قابل تغییر
هورست کهلر رئیس جمهور آلمان، در مراسم گشایش این نشست گفت: «در جهان امروز، مسائل مهم بشریت مثل صلح، آزادی، تغذیه، توسعه و حفاظت محیط زیست، تنها در صورتی حل می‌شوند که همه با هم همکاری داشته باشیم.»
از دید رئیس جمهور آلمان، گرسنگی یک سرنوشت اجتناب ناپذیر نیست. وی معتقد است که امروز با اتخاذ سیاستی هوشمندانه می‌توان مشکل گرسنگی را حل کرد. وی در این‌باره می‌گوید: «همه انسان‌ها حق برخورداری از موادغذائی سالمی را دارند که متناسب با شرایط فرهنگی آن‌ها، به صورت پایدار تولید شود.»
طرح مشارکت تازه برای توسعه‌ی آفریقا
در چارچوب طرح "مشارکت تازه برای توسعه آفریقا" که با همکاری آلمان تهیه شده است، کشورهای عضو اتحادیه آفریقا دموکراسی و رهبری درست را محور مبارزه خود علیه گرسنگی دانسته‌اند. رئیس جمهور آلمان ضمن ستایش از این اقدام گفت: «کشورهای ثروتمند باید این موضوع را به عنوان پیشنهادی برای فرمی تازه از همکاری درک کنند.»
توجه به بهبود تولیدات کشاورزی باید بیش از همه به مناطق روستائی نیم‌کره جنوبی زمین معطوف شود که بیشترین تعداد گرسنگان در آنجا زندگی می‌کنند. مواد غذائی موردنیاز این مناطق می‌بایست در محل تولید شود. هورست کهلر موانع تحقق این هدف را چنین توضیح داد: « تا زمانی که مسائل مالکیت و قانون بهره برداری از زمین روشن نیستند، چگونه می‌توان انتظار داشت که یک کشاورز کوچک پس انداز خود را در زمین به کار بیاندازد؟ وقتی که کشاورزان به اعتبارات بانکی دسترسی ندارند، چگونه باید امکان استفاده از ماشین‌های کشاورزی و بذر را داشته باشند؟ وقتی که اغلب راهی وجود ندارد یا راه‌ها به علت بارندگی غیرقابل عبور می‌شوند، کشاورز چگونه باید محصول خود را به بازار فروش برساند؟»
محصولات کشورهای فقیر در بازارهای کشورهای صنعتی
طراحان و مددکاران پروژه‌های عمرانی غرب برای کشورهای فقیر، اغلب به سراغ طرح‌های بزرگ صنعتی سازی رفته‌اند. سازمانهای کمک عمرانی بین‌المللی نیز، کمتر به طرح‌هائی اندیشیده اند که به کشاورزان کمک می‌کند تا آن‌ها بتوانند به خودشان کمک کنند.
کشورهای صنعتی، مازاد محصولات کشاورزی خود را در چارچوب کمک‌های عمرانی به کشورهای فقیر صادر می‌کنند، اما راه فراورده‌های کشاورزی این کشورها را به بازارهای خود بسته اند. رئیس جمهور آلمان از کشورهای صنعتی خواست که بازارهای خود را به روی محصولات کشورهای فقیر بگشایند و هزینه‌های گمرکی کالاهائی را که با استفاده از محصولات این کشورها تولید می شوند کاهش دهند. در آلمان، فروش کالاهائی که با خرید مستقیم محصولات کشورهای فقیر تولید می‌شود، سال گذشته ۵۰ درصد افزایش یافت.