«تا فیلم دیگری نساخته‌ام "قصه‌ها" وصیت‌نامه من است»
سال ۱۳۹۰ آخرین فیلم داستانی‌اش را با نام "قصه‌ها" ساخت. در این فیلم مجموعه‌ای از شخصیت‌های فیلم‌های قبلی‌اش حضور دارند و سرنوشت هریک از آنها پیگیری می‌شود.
شش سال تمام درگیر پروژه "کارستان" بود؛ پروژه‌ای که به گفته خودش "جزیره‌ای بود که در آن چند سال برای خودمان ساختیم تا از مناسبات فسادزده سینما دور باشیم و بتوانیم هرآنچه را که به اصولمان نزدیک بود در روابط حرفه‌ای داخل تیم با هم حفظ کنیم."
رخشان بنی‌اعتماد طوری از سینمای مستند حرف می‌زند که فکر می‌کنی دیگر قصد بازگشت به سینمای داستانی را ندارد. می‌گوید: «هنوز اعتقاد دارم در سینمای مستند امکان مستقل بودن بیشتر است و امکان اینکه آدم روی اصول خودش بایستد بیشتر است.»
می‌گوید: «هرچه زمان می‌گذرد برای من ساختن فیلم داستانی به دلیل مناسبات حاکم بر سینما سخت‌تر می‌شود. ولی با این حال فکر می‌کنم اینقدر در سینمای مستند انرژی گرفتم که هر زمانی اراده کنم می‌توانم فیلم داستانی بسازم.»
اما گویا این اراده هم معطوف به سینمای مستند است. با ذوق و شوق از نگارش فیلمنامه داستان زندگی توران میرهادی می‌گوید؛ همان شخصیتی که یکی از مستندهای پروژه کارستان، داستان پنج سال آخر زندگی اوست.
می‌گوید: «فیلم مستند "توران خانم" توانست دغدغه‌های پنج سال آخر عمر او را نشان دهد ولی زندگی گذشته توران خانم پر از فرازهای نه فقط آموزنده بلکه دراماتیک و نکات برجسته‌ای است که هرکدام می‌تواند سمبل یک نگاه و یک مکتب باشد.»
شخصیت و زندگی توران میرهادی، بنیانگذار شورای کتاب کودک آنچنان بر خانم بنی‌اعتماد تاثیر گذاشته که قصد ساختن سریالی بر اساس زندگی او را دارد. البته تاکید می‌کند که این سریال در گنجایش اقتصادی تولید در داخل ایران نیست و به همین دلیل قصد دارد با دو کمپانی نت فلیکس و HBO برای ساخت این سریال وارد مذاکره شود.
با رخشان بنی‌اعتماد کارگردان "بانوی اردیبهشت" و "زیر پوست شهرِ" در حاشیه فستیوال فیلم‌های زنان شرق در کوبلنز به گفت‌و گو نشستیم.