رسوایی انتشار نام رئیس‌جمهور در ‘تویتر‘
۱۳۸۸ خرداد ۶, چهارشنبه
هورست کوهلر روز شنبه، ۲۳ ماه مه به عنوان رئیس‌جمهور آلمان انتخاب شد، داستان ریاست‌جمهوری او ولی هنوز به پایان نرسیده است. چون هنگام اجرای مراسم رأی‌گیری، ماجرای دیگری در این رابطه رخ کرد که امروز به موضوع بحث مجلس آلمان تبدیل شده است: "ماجرای تویتر".
تبریکات صمیمانه‌ی بی‌موقع
داستان عبارت از این است که دو تن از نمایندگان مجلس، پیش از اعلام رسمی نتایج آرای انتخابات ریاست جمهوری، خبر آن را از طریق "تویتر" در دنیای مجازی منتشر کردند.
این دو نماینده عضو احزاب ائتلافی حاکم در آلمان، یعنی حزب سوسیال دموکرات و حزب سوسیال مسیحی هستند: نماینده‌ی عضو حزب سوسیال دموکرات که اولریش کلبر (Ulrich Kelber) نام دارد، حتی سه دقیقه زودتر از نماینده‌ی حزب سوسیال مسیحی، یولیا کلوکنر (Julia Klِckner) عمل کرده است. هر دوی این نمایندگان حدود ۱۴ دقیقه زودتر از اعلام رسمی نام رئیس جمهور آینده‌ی آلمان، از راه تلفن دستی و ارسال "پیامک" به "تویتر"، پیروزی هورست کوهلر (Horst Kِhler) بر رقیب خود، گزینه شوآن را مخابره کردند. این خبر بلافاصله در اینترنت منتشر شد. در پی پخش این خبر غیررسمی، دسته‌گل‌هایی با "تبریکات صمیمانه" به برخی از نمایندگان داده شد، اعضای ارکستری که قرار بود پس از اعلام نتایج، سرود آلمان را بنوازد، وارد سالن مجلس شدند و به این ترتیب‌جلسه تا حدودی به‌هم خورد.
"هیئت‌رئیسه‌ی سنی" مجلس آلمان قرار است روز پنجشنبه، ۲۸ مه به موضوع پخش دسته‌گل و ورود ارکستر به مجلس بپردازد.
اعتراض همگانی و پی‌آمدهای آن
"ماجرای تویتر" در میان احزاب و نمایندگان سیاسی آلمان بحث‌ها و اعتراضات شدیدی برانگیخته است. یکی از نمایندگان حزب محافظه‌کار ، پتر رامزآور (Peter Ramsauer) ضمن انتقاد از همتاهای خود، گفت که آنان با این کار به "حرمت مجلس" خدشه وارد آورده‌اند. برخی از حقوق‌دانان، "خبررسانی زودتر از موعد این نمایندگان" را با "افشای نابه‌هنگام مسائل مربوط به امور داخلی" از سوی یک کارمند مقایسه کرده‌اند. هربرت فن آرمین در این رابطه می‌گوید: «اگر کارمندی دست به چنین کاری بزند، "اخطاریه‌ی انضباطی" دریافت می‌کند. نمایندگان مجلس ولی کارمند دولت نیستند. پس افکار عمومی باید در موردشان تصمیم بگیرد.»
یولیا کلوکنر که پروتکل‌نویس مجلس و عضو کمیسیون شمارش آرای انتخاب رئیس‌جمهور بود، اعلام کرده است که از مقام خود استعفا می‌دهد. اولریش کلبر، برعکس، عمل خود را "شایسته" دانسته و از "سیستم تکنیکی عقب‌افتاده‌ی مجلس" انتقاد کرده است.