زمان‌‌ِ خوشیِ شاعران

شاید تنها چیزی که بتواند نظم آلمانی را در برگزاری مراسمی از پیش‌ برنامه ریزی شده، به هم بریزد، هوای بارانی باشد. "جشنواره‌ی بین‌المللی شعر " که روز 23 ژوئن در شهر برلین آغاز گردید، نیز با این "قهر طبیعی" روبرو شد، ولی با کاردانی بر آن غلبه کرد و با انتقال جای برگزاری مراسم "شب شعر" به محلی سرپوشیده، این مشکل را از میان برداشت. برگزارکننده‌ی این جشنواره که تا اول جولای 2007 ادامه دارد، "کارگاه ادبیات" این شهر است که میزبان 100 شاعر از سراسر جهان است. برنامه‌ی ویژه امسال این جشنواره که بزرگترین فستیوال شعر اروپاست، به شعر کانادا که کشوری دو زبانی است، اختصاص داده شده است. به همین مناسبت در پایان فستیوال 18 شاعر آلمانی زبان و کانادایی شعرهای یکدیگر را به زبان‌های انگلیسی و آلمانی ترجمه می‌کنند و در برنامه‌ی ویژه ای به اجرا در می‌آورند.

این جشنواره تنها به ارائه‌ی شعر بسنده نمی‌کند و برنامه‌های جنبی دیگری هم تدارک دیده است؛ از جمله اجرای قطعه‌های موسیقی 5 گروه الکترونیک که به عنوان موزیک متن برای دکلمه‌ی شعر معاصر ساخته شده‌اند. دو اجرای "رقص و متن" نیز در این فستیوال که برای پنجمین بار برپا می‌شود، به نمایش در می‌آیند. یک نمایشگاه از "غزل تصویری" از کاتالانیا ـ اسپانیا و یک نمایشگاه "شعر دیجیتال" از شهر کوبک کانادا که برای این جشنواره تهیه شده، نیز افتتاح می‌شوند. شعر بلند "اومروس" (Omeros) از شاعر برنده‌ی جایزه‌ی نوبل درک واکوت (Derek Walcott) برای اولین بار به صورت تئاتر به نمایش در می‌آید. برنامه‌های جنبی دیگری که در گوشه و کنار شهر و با همکاری بچه ها و نوجوانان و گروه‌های اجتماعی مختلف اجرا می‌شوند، تا حدودی هم چهره‌ی شهر را تغییر می‌دهند و هم می‌کوشند زمینه‌ی آشنایی شهروندان عادی برلینی را با این هنر "تقریبا فراموش شده"، فراهم آورند.

علی عبداللهی، شاعر و مترجم زبان آلمانی از ایران در این جشنواره شرکت دارد. یادداشت‌هایی از او در مورد این جشنواره، چند و چون ارتباط فرهنگی بین شاعرانی که از سراسر جهان در آن شرکت می‌‌کنند، شهر برلین و "آلمانی ها" را در زیر می‌خوانید. از آقای عبداللهی به خاطر این که یادداشتهایشان را در مورد جشنواره برلین در اختیار سایت فارسی دویچه‌وله نهاده‌اند، تشکر می‌کنیم.

امید

یادداشتهای علی عبداللهی: