زمان طلایی تزریق واکسن آنفلوآنزا
۱۳۹۹ مهر ۹, چهارشنبه
اگر در نیمکره شمالی زندگی می‌کنید، زمان طلایی برای تزریق واکسن آنفلوآنزا، در فصل پاییز، از اواخر سپتامبر تا پایان ماه اکتبر است.
به گزارش بیزینس اینسایدر؛ مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده (CDC) به همه افراد توصیه می‌کند تا پایان ماه اکتبر واکسن آنفلوانزا بزنند تا در تمام فصول سرد، در برابر این بیماری محافظت شوند.
واکسیناسیون در اوایل فصل پاییز از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا پس از تزریق، حدود دو هفته طول می‌کشد تا بدن آنتی‌بادی کافی برای محافظت در برابر عفونت تولید کند. علاوه بر این، هر ۲۸ روز، ۱۶ درصد از اثر واکسن کاسته می‌شود، اما آنتی‌بادی‌هایی که سیستم ایمنی بدن در برابر ویروس آنفلوآنزا تولید می‌کند، برای ۶ ماه موثر هستند.
CDC و ارائه‌کنندگان خدمات بهداشتی توصیه میکنند که هر فرد واجد شرایط شش ماهه به بالا، تا پایان ماه اکتبر واکسینه شود، حتی اگر این به این بیماری مبتلا شده و بهبود یافته است.
تب و لرز، درد عضلانی، درد مفاصل، سردرد، خستگی، سرفه، درد گلو، آب‌‌ریزش بینی یا گرفتگی بینی، تهوع، استفراغ و اسهال در عده‌‌ای از بیماران از علایم آنفلوآنزا است و بعضی از علائم ممکن است بیش از یک هفته طول بکشد. افراد سالمند بالای ۶۵ سال، زنان باردار، افراد دارای بیماری زمینه‌‌ای مزمن، افراد چاق، کودکانی که به مدت طولانی تحت درمان با آسپرین قرار دارند و کسانی که داروی ضعیف‌کننده سیستم ایمنی یا کورتیکواستروئید مصرف میکنند، بیش از سایر افراد در معرض ابتلا به آنفلوآنزا قرار دارند.
اتوآنتی‌بادی‌ها؛ مقصر اشکال شدید عفونت کووید-۱۹
محققان آمریکایی اکنون توضیح جدیدی در مورد علت کشنده‌بودن عفونت کووید-۱۹ در برخی افراد ارائه میکنند.
به گزارش ساینس دیلی؛ محققان دانشگاه راکفلر در نیویورک دریافته‌اند که برخی بیماران دارای اتوآنتی‌بادی‌هایی هستند که به جای مبارزه با ویروس، به اشتباه بافت‌ها و اندامهای بدن را هدف قرار می‌دهند. این وضعیت خطر مرگ در اثر عفونت کووید-۱۹ را افزایش می‌دهد.
به گفته محققان، نتایج این مطالعه برای تشخیص و درمان عفونت بسیار اهمیت دارد. به طوری که تمام افراد آلوده به ویروس باید از نظر اتوآنتی‌بادی‌ها تحت آزمایش قرار گیرند. در صورت مثبت بودن آزمایش، این احتمال وجود دارد که با حذف چنین آنتی‌بادی‌هایی از خون، علائم کووید-۱۹ کاهش یابد.
در افراد سالم مولکول‌های اینترفرون، ویروس‌ها و باکتری‌های مهاجم را تشخیص می‌دهند و زنگ خطر را برای سیستم ایمنی بدن به صدا در می‌آورند. تجزیه و تحلیل این تیم تحقیقاتی روی ۹۸۷ بیمار مبتلا به اشکال شدید کووید-۱۹ نشان داد که حداقل در ۱۰۱ نفر از بیماران، اتوآنتی‌بادی‌ها علیه مجموعه‌ای از پروتئین‌های اینترفرون فعال هستند و مانع عملکرد اینترفرون‌ها می‌شوند. اتوآنتی‌بادی‌ها در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ خفیف وجود ندارند. طی ماه‌های گذشته از زمان همه‌گیری ویروس سارس– کوو۲ نیز محققان ثابت کرده بودند که اتوآنتی‌بادی‌ها به اشتباه مغز را هدف قرار می‌دهند و به همین دلیل بسیاری از بیماران مبتلا به عفونت کووید-۱۹ علائمی از جمله لرزش و حمله تشنجی یا از دست‌رفتن هشیاری را تجربه میکنند.
این تحقیق جدید می‌تواند نحوه تفکر پزشکان و مقامات بهداشتی در مورد استراتژی‌های توزیع واکسن و حتی درمان‌های بالقوه عفونت کووید-۱۹ را تغییر دهد.
پر کردن دندان با آمالگام برای کدام افراد خطرناک است؟
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) به تازگی در مورد خطرات پر کردن دندان‌ها با ماده موسوم به آمالگام در برخی گروه‌ها هشدار داده است.
به گزارش پایگاه خبری سازمان غذا و داروی آمریکا، این گروه‌ها عبارتند از زنان باردار و جنین در حال رشد آنها، زنانی که قصد باردار شدن دارند، کودکان به ویژه افراد کمتر از ۶ سال، افرادی که بیماری عصبی مانند مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) آلزایمر یا پارکینسون دارند، افرادی که اختلال عملکرد کلیه دارند، افرادی که حساسیت (آلرژی) شناخته شده نسبت به جیوه یا سایر اجزای آمالگام دندان دارند.
آمالگام مخلوطی از جیوه و یک آلیاژ پودری متشکل از نقره، قلع و مس است. آمالگام با گذشت زمان مقادیر کمی بخار جیوه آزاد می‌کند. در حالی که سطح پایین بخار جیوه استنشاق شده برای اکثر افراد مضر نیست، افراد در معرض خطر ممکن است دچار پیامدهای مضر شوند. میزان آزاد شدن بخار جیوه می‌تواند به زمان پر شدن دندان یا عادات فرد، مانند دندان‌قروچه بستگی داشته باشد.
FDA به افراد در معرض خطر توصیه می‌کند که از گزینه‌های غیرجیوه‌ای مانند رزین‌های کامپوزیت و سیمان‌های گلاس آیونومر استفاده کنند.
مانند بیشتر مواد مضر، میزان آسیب ناشی از جیوه در بدن، به مقدار آن مربوط می‌شود. مقادیر بسیار پایین جیوه هیچ عارضه‌ای ایجاد نمی‌کند. در مقادیر بالاتر، جیوه می‌تواند باعث ایجاد علائمی در بدن انسان از جمله مسمومیت، اضطراب، تحریک‌پذیری، کاهش حافظه، سردرد و خستگی شود. در حالت خطرناک‌تر، بخار جیوه می‌تواند روی کلیه‌ها و مغز اثر مخرب داشته باشد.
افزایش خطر مرگ ناشی از چربی شکم، حتی در افراد کم‌وزن
انباشت چربی در بخش‌هایی از بدن مانند دور کمر و شکم، حتی در کسانی که وزن مناسبی دارند، خطر مرگ زودرس را افزایش می‌دهد. تیمی از محققان کانادایی با مطالعه بر روی دو و نیم میلیون بیمار در سراسر جهان به این نتیجه رسیده است.
به گزارش مدیسین نت، محققان هشدار می‌دهند که حتی اگر سایر اندامهای بدن در وضعیت خوبی قرار داشته باشند، با شروع تجمع چربی در ناحیه شکم، خطر مرگ زودرس افزایش می‌یابد. بنابراین مردم بیش از آنکه فقط روی وزن کلی یا شاخص توده بدنی تمرکز کنند، باید نگران انباشت چربی در شکم و دور کمر باشند.
شاخص توده بدنی یا BMI مدت مدیدی است که استاندارد طلایی برای ارزیابی وضعیت وزن فرد محسوب می‌شود. اما مشکل اینجاست که BMI دقیق نیست و دقیقاً مشخص نمی‌کند که چربی اضافی در کدام قسمت بدن قرار دارد. همچنین این شاخص تمایزی بین عضله و چربی ایجاد نمی‌کند.
به گفته محققان هر ۱۰ سانتی‌متر افزایش قطر کمر، خطر مرگ زودرس را ۱۱ درصد افزایش می‌دهد. در عین حال اندازه لگن و اندازه ران با کاهش خطر مرگ ارتباط دارد. به طور مشخص هر پنج سانتی‌متر افزایش دور ران با کاهش ۱۸ درصدی خطر مرگ زودرس مرتبط است. زیرا اندازه ران شاخصی برای میزان عضله‌ای است كه فرد حمل می‌كند نه چربی.
در مقابل، چربی شکم که در اطراف اندامهای شکم ذخیره می‌شود، ترکیبات التهابی تولید می‌کند که خطر مقاومت به انسولین، دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد.
طبق تحقیقات، اندازه دور کمر کمتر از ۹۰ سانتی‌متر طبیعی است؛ قطر بین ۹۰ تا ۹۵ سانتی‌متری کمر هم نشان‌دهنده چاقی شکمی است.