1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

زمستان در افغانستان یک وحشت است

۱۳۸۵ آذر ۱۴, سه‌شنبه

بارش برف از تاریخ دهم الی سیزدهم آذرماه سال جاری در کابل مردم را متعجب و حیران کرده است. از طرفی آنها بارش برف را پایان خشکسالی و کاهش قیمت‌ها می‌دانند و از طرفی هم می‌دانند که باید با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کنند.

https://p.dw.com/p/A4XV
كابل- كودكان هيزمی روشن كرده‌اند تا دستان يخ‌زده خودرا گرم كنند.
كابل- كودكان هيزمی روشن كرده‌اند تا دستان يخ‌زده خودرا گرم كنند.عکس: PA/dpa

هرچند که مشکلات مردم افغانستان همه ساله تکرار می‌شود ولی این بار بعضی از مردم حتی مواد سوختی برای گرم کردن خانه‌هایشان تهیه نکرده‌اند. "بعد از بارش برف فوراً قیمت هفت کیلو چوب از ٣٨ افغانی به ٥٠ افغانی صعود کرده است". این در حالی است که اکثریت مردم حتی توانایی خرید چوب با قیمت ارزان را هم ندارند.

ولی سختی‌ها و مشکلات مردم افغانستان فقط در مورد تهیه‌ی سوخت نیست بلکه می‌توان گفت بشتر امور زندگی آنها با مشکلات و سختی‌ها است. نبود برق و آب نه تنها درفصل‌های دیگر تحمل ناپذیر است بلکه در زمستان مشکلی جدی‌تر است. چنانچه بسیاری از دختران و پسران از شش الی نه سال و یا هم بزرگتر از آن از دامنه‌ی کوهها پایین آمده و هر کدام سطل‌های بزرگی بالاتر از توانایی‌شان به دست دارند تا از چاههايی که سازمان ملل متحد در کوچه‌ها حفر کرده‌ به خانه‌هایشان آب ببرند. این کودکان در زیر برف دستهایشان از شدت سرما سرخ ، صورتهایشان کبود می‌گردد و با دستهای کوچک و کم رمق‌شان تلمبه‌ی آب را گاهی بالا و گاهی پائین می‌کنند تا سطل‌هایشان پر از آب شود و آن را تا بالای کوه ببرند.

همچنان ناهموار بودن و عدم آسفالت جاده‌ها عرصه را به رانندگان و عابران پیاده تنگ کرده است. کارگران و محصلین که هر کدام به مراکز مربوطه مراجعه می‌کنند فاصله‌ی ١٠ الی ١٥ دقیقه‌ای را در ٤٥ دقیقه طی می‌کنند تا لباسهایشان پر از گل نشود ولی با این حال هم وقتی محصلین به مدرسه و یا دانشگاه – و کارگران و پیشه‌وران به محل کار خود می‌رسند دیدن وضع ظاهری‌شان قابل تحمل نیست ، گویا که هیچ سلیقه ندارند.

در سرمایی که تحمل آن حتا در خانه نيز مشکل است، هنوز یک عده از مهاجرینی که از کشور‌های خارجی بازگشته‌اند در زیر چادر‌ها به سر می‌برند که وضعیت‌شان شدیداً غم‌انگیز و بغرنج است و این مهاجرین بازگشته ، یا اطفالشان دائماً بیمار است و یا از شدت سرما در زیر چادر‌ها جان خود را از دست می‌دهند. تا به حال راه حلی برای این مشکلات مردم افغانستان در نظر گرفته نشده است. این در حالی است که اطفال کشورهای دیگر علاوه بر درس خواندن، تفریح ، آسایش‌های مادی و معنوی، روزی که برف می‌بارد با شوق و اشتیاق از منزل بیرون آمده و آدمک برفی می‌سازند.

درست است که مردم افغانستان از آن جهت که بارش برف باعث کاهش قیمت‌ها و پایان خشکسالی خواهد شد، خوشحال‌اند ولی مشکلات نیز آنها را روحاً و جسماً ضعیف کرده است. این تنها گوشه‌ای از مشکلات مردم افغانستان است و زمستان در افغانستان یک وحشت است.

می‌توان گفت مردم افغانستان فقط می‌خواهند زنده بمانند نه اینکه زندگی کنند!

خدیجه تلاش / کابل – افغانستان