زنان در بازار كار آلمان

مسئله بيكارى مشكلى است جهانى كه نه فقط كشور آلمان، بلكه ساير كشورهاى اروپايى و آمريكايى و آسيايى با آن روبرو هستند. جهانى شدن اقتصاد، بدست آوردن نيروى كار ارزان در كشورهاى در حال توسعه، پيشرفت تكنيك و استفاده از كامپيوتر در تقريباً تمام عرصه هاى كارى شايد از مهمترين دلايل اين امر باشند. ولى از طرف ديگر نياز به متخصصان كامپيوتر در زمينه هاى بسيار ويژه بطور مرتب افزايش مى يابد.

در شرايط ركود اقتصادى شركت هاى زيادى قادر به استخدام افراد جديد نيستند. با فروش كمتر كالا كاركنان بيشترى اخراج مى شوند و اين افراد به نوبه خود قدرت خريد كمترى پيدا مى كنند و اين تسلسل به همين صورت ادامه مى يابد. فشار كار بر تعدادى كه محل هاى كار خود را حفظ كرده اند افزايش مى يابد. در چنين شرايطى وضعيت كار زنان به مراتب سخت تر است.

خانم Silke Bemman از اتحاديه سنديكاهاى آلمان مى گويد: در ركود اقتصادى در درجه اول زنان را خطر اخراج تهديد مى كند. در اين شرايط زنان محل كار خود را بيشتر از همه از طرف كارفرمايان و همكاران و يا حتى همسرانشان تحت مخاطره مى بينند. به نظر او مابين واقعيت و خيال جامعه اى كه در آن از حقوق زن و خانواده حمايت مى شود فاصله زيادى وجود دارد. به نظر اتحاديه سنديكاهاى آلمان در سال ۲۰۰۳ مدل هاى مختلف تقسيم زمان كارى نتوانستند در اين مورد كمكى به زنان بكنند. آمار بيكارى زنان همچنان رو به افزايش است. زنان مدت زمان طولانى ترى را براى پيدا كردن يك محل كار جديد مى بايست صرف كنند تا مردان و بسيارى از كارفرمايان كار مردان را به دليل نداشتن ۰دوران حاملگى و مرخصى زايمان و غيره ترجيح مى دهند.

خانم Petra Beckmann از انستيتو تحقيقات كار و شغل در Nürenberg مى نويسد كه سيستم كاريابى بر مبناى بهتر كردن شرايط كار زنان استوار نيست. زنان بطور متوسط كارهاى پايين تر و به همين نسبت در دوران بازنشستگى درآمد كمترى دارند. نايب رئيس اداره صنعت و تجارت آلمان در فرانكفورت خانم Dagmer Bollin Fade مى گويد كه امروز پدران زيادى وجود دارند كه از موقعيت شغلى بسيار خوبى برخوردارند و ناگهان از اينكه دختر تحصيل كرده شان كار مناسبى متناسب با كيفيت درجه تحصيلى خود بدست نمى آورند متعجب مى شوند.

اين در شرايطى است كه در محل هاى كار هم مردان از موقعيت مناسب ترى بهره مند هستند. در سال ۲۰۰۳ زنان در آلمان بطور متوسط ۳۰ در صد كمتر از مردان درآمد داشته اند. اين مشكل خود را در دوران بازنشستگى هم به وضوح نشان مى دهد. از هر چهار زن بازنشسته در آلمان سه زن را خطر فقر در دوران كهنسالى تهديدمى كند. آمار بالاى طلاق و داشتن كودكان كوچك امكان زندگى تهيدستانه را براى زنان بالا مى برد. در كشور آلمان ۹۷ درصد كسانى كه به تنهايى از فرزندان خود نگهدارى مى كنند و بدون كمك هاى دولتى قادر به زندگى نيستند زنانند.

مشكل توأم كردن كار خانه و كار در بيرون از خانه مشكل بزرگ زنان آلمانى است.
در بررسى موسسه تحقيقاتى Max Plank در اين باره نوشته شده است كه زنانى كه در بيرون از خانه هم به فعاليت مشغولند زندگى خانوادگى را راضى تر پيش مى برند. در خانواده هايى كه هر دو والدين كار مى كنند بچه ها فرصت بيشترى را با پدرانشان بسر مى برند. زيرا مردان موظفند كار بيشترى را در خانه به عهده بگيرند و وقت بيشترى را براى كودكان خود صرف كنند.

با ايجاد كار نيمه وقت براى زنان، مدرسه تمام وقت براى كودكان، نگهدارى از كودكان بعد از مدرسه و گروه هاى نگهدارى كودكان شيرخوار مى توان به بسيارى از زنان كمك كرد كه كار و زندگى خانوادگى را توأم كنند. در طولانى مدت مى بايست اين امر عادى باشد كه مردان هم در خانه و تربيت كودكان نقش داشته باشند.براى مثال اجراى اين برنامه در هلند نتايج بسيار مثبتى داشته است.

اين مسئله را كارشناسان علمى دانشگاه Würzburg در رشته جامعه شناسى خانواده در تحقيق خود متذكر شده اند كه در آلمان كار خانه در درجه اول كار زنان است. بطور متوسط يك زن آلمانى ۳۵ ساعت در هفته را صرف خريد و پخت و پز ساير امور خانه دارى مى كند. مردان نيمى از اين وقت را صرف خانه مى كنند. در ادامه اين تحقيق آمده است كه ۳۰ در صد مردان متأهل آلمانى حتى قادر نيستند ماشين لباسشويى را برنامه ريزى كنند.

استقلال اقتصادى زندگى زنان امكان كار برابر در خانه و قبول مسئوليت مساوى در قبال كودكان را فراهم مى كند. اين مشكل فقط مشكل زنان نيست. شرايط اجتماعى و قوانين كارى مى بايست در اين مورد از زنان حمايت كنند. به انجام رسيدن اين منظور نيازمند زمان زيادى است.

شيرين جزايرى