سرنوشت تکان‌دهنده‌ی کودکان مهاجر در اروپا
۱۳۸۸ تیر ۱۷, چهارشنبه
در اروپا سالانه هزاران کودک توسط قاچاقچیان کودکان فروخته می‌شوند و مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند. "مرتن کیه‌روم" مدیر آژانس حقوق پایه‌ای اتحادیه‌ی اروپا، مورد دختر پانزده ساله‌ای به نام "دایو" را مطرح می‌کند که او را از نیجریه به بریتانیا آورده‌اند. او در خانه‌ای مشغول به کار می‌شود که کتک خوردن قسمتی از زندگی روزمره بوده است. دایو مسئولیت نگهداری از سه کودک را بر دوش داشته و تمام وظایف خانه را به تنهایی انجام می‌داده است.
در سال گذشته تنها در جزیره‌ی لمپدوسا حدود ۴۰۰ کودک بدون به جا گذاشتن ردپایی ناپدید شدند. لمپدوسا جنوبی‌ترین جزیره‌ی ایتالیا و منطقه‌ی اصلی ورود مهاجران است. این رقم برابر با یک سوم تعداد کودکانی است که در پایگاه مهاجران واقع در این جزیره مستقر بوده‌اند. به گفته‌ی کیه‌روم آمار دیگری حاکی از آن است که سال ۲۰۰۵ در مجارستان نزدیک به دو هزار کودک از مراکز پذیرش مهاجران ناپدید شده‌اند. کیه‌روم می‌گوید: «این کودکان به عنوان مهاجر وارد اروپا می‌شوند و پس از گذشت چند روز از ثبت‌نام آنها در مراکز پذیرش مهاجران ناپدید می‌شوند. ما نمی‌دانیم که آنها کجا به سر می‌برند اما احتمال می‌رود که آنها مجبور به گدایی یا روسپی‌‌گری می‌شوند. برخی از آنها در دام سوداگران اعضای بدن می‌افتند.»
گام نخست: ارائه‌ی آمار
"نیرا ناتوانی" مؤلف اولین گزارش اتحادیه‌ی اروپا درباره‌ی تجارت کودکان، با وجود ادامه‌ی شرایط اسف‌بار کودکان مهاجر، اقدام کشورهایی مانند ایتالیا و مجارستان را تحسین می‌کند. او تأکید می‌کند که این کشورها جزء معدود کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا هستند که دستکم در این مورد آمار تهیه می‌کنند. ناتوانی می‌گوید: «این آمارها برای ما بسیار ارزشمند هستند. بدترین حالت این است که کشورها در این زمینه به ما آمار و ارقامی تحویل نمی‌دهند. در صورتی که ما از وجود تجارت کودکان در این کشورها مطلع هستیم.»
به عقیده‌ی ناتوانی، وجود آمارگیری نشان می‌دهد که کشور مزبور این مشکل را جدی می‌گیرد و در جهت جلوگیری از این پدیده نخستین گام را برداشته است.
بنا به گزارش‌های آژانس حقوق پایه‌ای اتحادیه‌ی اروپا، از سال ۲۰۰۰ تا به حال تنها در چهار کشور از ۲۷ کشور عضو اتحادیه‌ی اروپا تبهکاران در رابطه با تجارت کودکان، مورد پیگرد قانونی قرار گرفته‌اند. در حالی که این مشکل ابعاد بسیار وسیعتری دارد.
حمایت از کودکان قربانی
کیه‌روم، مدیر این آژانس حمایت از قربانیان را حتی مهمتر از محاکمه‌ی عاملان می‌داند. او به تعداد زیادی از کشورهای عضو اشاره می‌کند که در آنها با قربانیان تجارت کودکان مانند خلافکاران برخورد می‌شود. به طور مثال دخترانی هستند که برای کار کردن در فاحشه‌خانه‌ها توسط قاچاقچیان به اروپا وارد می‌شوند. آنها را اگر شناسائی کنند، به دلیل ورود غیرقانونی و روسپی‌‌گری به زندان انتقال می‌دهند. کیه‌روم خواستار ارائه‌ی چشم‌اندازی برای آینده‌ی این کودکان است که دربردارنده‌ی حق اقامت و تحصیل آنها در کشور میزبان آنان باشد. وی می‌گوید، این کودکان باید به مراکز ویژه‌ی کودکان انتقال داده شوند؛ نگهداری آنها در میان پناهندگان بزرگسال اشتباه است. کیه‌روم مواردی را نام می‌برد که کودکان به دلیل برخورد نامناسب پلیس و کارمندان مراکز پناهندگی، از روی درماندگی مجبور می‌شوند به تاجران انسان روی آورند و به آنها اعتماد کنند.
AZ/KG