سقوط بهای نفت ادامه دارد
۱۳۸۷ آذر ۳۰, شنبه
ناظران بازار معتقدند که کاهش کنونی بهای نفت، عمدتا با چشم‌انداز تیره‌ی تقاضای نفت در سراسر جهان در ارتباط است. ولی پایان یافتن بعضی از قراردادها در پایان سال جاری مسیحی نیز در نوسان بهای نفت بی‌تاثیر نبوده است.
هشدار گوردون براون
به عقیده‌ی گوردون براون نخست وزیر بریتانیا، نوسانات بزرگ در بهای نفت، اقتصاد جهانی را تهدید می‌کنند. براون در نشست وزیران نفت و انرژی چهل کشور جهان در لندن گفت که نوسانات بزرگ می‌توانند برای اقتصاد جهانی هزینه‌ای بالغ بر بیلیون‌ها دلار دربرداشته باشند. وی خواهان تنظیم‌گرایی و شفافیت بیشتر در بازارهای انرژی و سرمایه‌گذاری بیشتر در انرژی‌های اکولوژیک شد.
براون گفت در یکسال گذشته بهای نفت از بشگه‌ای ۶۰ دلار به ۱۴۷ دلار افزایش و اکنون دوباره به بشگه‌ای حدود ۴۰ دلار کاهش یافته است. این نوسان حدود ۱۵۰ میلیارد دلار برای اقتصاد جهانی هزینه داشته است. اکنون با کاهش بهای نفت این خطر وجود دارد که سرمایه‌گذاری‌ها نیز کاهش یابند و این امر می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ هزینه‌ای بالغ بر ۱/۳ بیلیون دلار برای اقتصاد جهانی دربرداشته باشد.
تصمیم روز چهارشنبه‌ی کشورهای عضو اوپک نتوانست بازار نفت را تثبیت کند و قمیت نفت با سیر نزولی، روز جمعه، ۱۹ دسامبر، به سطح ۵ سال پیش سقوط کرد. احتمال می‌رود که این کشورها واقعا این بار تولید نفت خود را کاهش دهند، چیزی که در سال‌های گذشته عملی نشده است. برخی دیگر کشورها مانند روسیه نیز از کاهش تولید نفت خود خبر داده‌اند.
چشم‌انداز بهای نفت در سال‌های آینده
از سوی دیگر، «انستیتوی اقتصاد جهانی» در هامبورگ آلمان اعلام کرد که به رغم چشم‌انداز ناروشن وضعیت اقتصادی جهان، بهای نفت در سال آینده، منظما افزایش خواهد یافت. توماس اشتراوب‌هار مدیر این انستیتو به آژانس خبری آلمان گفت: «همه‌ی کارشناسان می‌دانند که زمان انرژی ارزان به پایان رسیده است».
طبق برآورد انستیتوی یادشده، بهای نفت در سال آینده بین ۵۰ تا ۶۰ دلار برای هر بشکه نوسان خواهد کرد و از سال ۲۰۱۰ به بشکه‌ای ۶۰ تا ۸۰ دلار افزایش خواهد یافت. این کارشناس اقتصادی افزود که بهای نفت افزایش جهشی نخواهد داشت، ولی به طور پیوسته بالا خواهد رفت.
به گفته‌ی اشتراوب‌هار، نفت بشگه‌ای ۶۰ تا ۸۰ دلار «نشانه‌ی خوبی» برای اقتصاد و مصرف‌کنندگان است. از یکسو این بها آن اندازه بالا هست که سرمایه‌گذاری برای منابع انرژی بدیل و تکنولوژی برای صرفه‌جویی در انرژی را تشویق کند و در دراز مدت مصرف نفت را پایین آورد. و از سوی دیگر این بها تا آن اندازه پایین هست که شرکت‌های تجاری و مصرف‌کنندگان را زیر فشار نگذارد.