سوئد: کمک‌های عمرانی مشروط به رعایت حقوق بشر
۱۳۸۶ شهریور ۷, چهارشنبه
حزب راست میانه سوئد، یک سال پس از به دست گرفتن قدرت، تصمیم گرفت ۳۷ کشور جهان را از دریافت کمک‌های عمرانی محروم کند و سهم آنها را در اختیار ۳۳ کشور دیگر قرار دهد.
کشور سوئد سالیان دراز به وسیله سوسیال دموکرات‌ها اداره می‌شد، یکی از نخستین کشورهای صنعتی جهان بود که در دهه هشتاد میلادی سیاست عمرانی خود را با خواست سازمان ملل متحد هماهنگ کرد.
در آن سال‌ها، سازمان ملل متحد از کشورهای صنعتی خواست که دست کم ۰/۷ درصد درآمد ناخالص خود را به کمک‌های عمرانی برای "جهان سوم" اختصاص دهند. سوئد، دانمارک، نروژ، فنلاند و هلند، در زمانی کوتاه به این خواست تحقق بخشیدند. موتور محرک این کشورها سوئد بود، که در آن زمان توسط حزب سوسیالیست اداره می‌شد.
در حالی که کشورهای اسکاندیناوی از دهه هشتاد میلادی ۷ دهم درصد تولید ناخالص ملی خود را در اختیار کشورهای فقیر گذاشته‌اند، سهم سایر کشورهای صنعتی جهان، با گذشت نزدیک به سه دهه هنوز هم بسیار ناچیز است. مثلا آلمان، به عنوان قهرمان صادرات جهان، اکنون کمتر از سه دهم درصد درآمد ناخالص ملی خود را به مصرف کمک‌های عمرانی می‌رساند.
کشورهای صنعتی جهان، در مجمع عمومی سال ۲۰۰۰ سازمان ملل متحد، متعهد شدند که سهم کمک‌های عمرانی را به تدریج، تا ۷ دهم درصد تولید ناخالص ملی خود بالا ببرند. اما هنوز هیچ‌یک از آنها به این تعهد عمل نکرده‌اند.
در همان نشست، سازمان ملل طرحی را با نام "اهداف هزاره" به تصویب اعضای خود رساند. به موجب این طرح، تعداد انسان‌هائی که در سراسر جهان از فقر مطلق رنج می برند، می بایست تا سال ۲۰۱۵ میلادی به نصف برسد
تحقق این امر، تنها با اجرای تعهدات سال ۲۰۰۰ کشورهای صنعتی جهان امکان پذیر خواهد بود.
اما چرا دولت سوئد تصمیم به قطع کمک به ۳۷ کشور جهان گرفته است؟
به گفته خانم "کونیلا کارلسون"، وزیر کمک‌های عمرانی، ۷۰ کشور تاکنون کمک‌های عمرانی سوئد را دریافت می کردند. اکنون کمک‌های ۳۷ کشور قطع و معادل آن به بودجه ۳۳ کشور دیگر افزوده می شود.
وزیر کمک‌های عمرانی توضیح می‌دهد که بودجه کمک‌های عمرانی کاهش نخواهد یافت بلکه هدف از این تمرکز آن است که سوئد بتواند با کمک‌های عمرانی خود، تغییر مؤثری در کشورهای دریافت‌کننده ایجاد کند. وی در مقاله‌ای برای یک روزنامه سوئدی می نویسد: «اگر ما خواستار سهمی جدی در تغییرات باشیم، نباید پول را به سادگی میان کشورهای مختلف پخش کنیم.»
براساس گزارش خبرگزاری آلمان، چین، ویتنام، شیلی، کوبا، آفریقای جنوبی، آنگولا، روسیه، بلاروس، پرو، هند، برمه و تایلند در شمار کشورهائی هستند که سهم کمک‌های عمرانی‌شان قطع می‌شود. در عوض کشورهای شبه جزیره بالکان، اقمار اتحاد شوروی سابق و ترکیه به گروه دریافت کنندگان کمک‌های سوئد ملحق می شوند.
هدف آن است که این کشورها بتوانند استانداردهای زندگی خود را به تدریج با اروپای غربی و شمالی منطبق کنند. اما نگاهی به لیست کشورهای محروم شده نشان می‌دهد که سیاست‌گذاران راست میانه هدف‌های سیاسی ویژه‌ای را دنبال می‌کنند.
وزیر کمک‌های عمرانی در مقاله خود می‌نویسد: «ما می‌خواهیم به کشورهائی کمک کنیم که روند دموکراتیزاسیون را طی می‌کنند و به حقوق بشر احترام می‌گذارند.»
این توضیح نشان می‌دهد که در تعیین تقدم‌ها، نه وضعیت فقر و ثروت کشورها، بلکه وضعیت سیاسی آنها مورد توجه دولت سوئد است.